Tepidarium – ogrzewanapodłogowo sala z ciepłą wodą przeznaczona do wypoczynku w starożytnychtermachrzymskich. Charakteryzuje się bezpośrednim promieniowaniem ze ścian i podłóg ciepła mającego wpływ na organizm.
W łaźniach Rzymian tepidarium stanowiło centralną halę otoczoną innymi pomieszczeniami. Było prawdopodobnie pierwszym z odwiedzanych przez kąpiących się miejsc i stanowiło swoisty wstęp do dalszych gorących (caldarium) bądź zimnych (frigidarium) kąpieli. Tepidarium wyróżniało się najbogatszymi zdobieniami pośród innych pomieszczeń łaźni[1]. Znanym przykładem jest odkryte na tereniePompei tepidarium nakryte półkolistym sklepieniem kolebkowym, zdobione reliefami w stiuku, otoczone ściennymi wnękami oddzielonymi od siebieatlantami.
Zabytki pochodzące z tepidariów znajdują się w muzeum wWatykanie orazNeapolu, gdzie umieszczono je w 1546 na poleceniePawła III.