Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Tatjana Tarasowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy radzieckiej łyżwiarki figurowej. Zobacz też: artykuł opanczenistce.
Tatjana Tarasowa
Ilustracja
Tatjana Tarasowa (2007)
Reprezentacja

 ZSRR

Data i miejsce urodzenia

13 lutego1947
Moskwa

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Gieorgij Proskurin

Zakończenie kariery

1967

Dorobek medalowy
Reprezentacja ZSRR
Zimowa uniwersjada
złotoSestiere 1966pary taneczne
Multimedia w Wikimedia Commons

Tatjana Anatoljewna Tarasowa,ros. Татьяна Анатольевна Тарасова (ur.13 lutego1947 wMoskwie) –rosyjskatrenerkałyżwiarstwa figurowego od 1967 roku[1], doradczyni rosyjskiej reprezentacji narodowej w łyżwiarstwie figurowym,choreografka, komentatorka łyżwiarstwa figurowego, a wcześniejradzieckałyżwiarka figurowa startująca wparach sportowych zGieorgijem Proskurinem. Mistrzyni zimowej uniwersjady (1966), wicemistrzyni (1965) i brązowa medalistkamistrzostw Związku Radzieckiego (1964).

W 2022 roku Tarasowa oficjalnie wsparła Putina i szerzącrosyjską propagandę m.in. zaatakowała słownie Polaków nazywając ich „śmieciami i faszystami”[2][3].

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Początki

[edytuj |edytuj kod]

Tatjana Tarasowa urodziła się w Moskwie w rodzinie wybitnego radzieckiego trenerahokeja na lodzieAnatolija Tarasowa (1918–1995) i Niny, nauczycielki wychowania fizycznego[4][5]. Była surowo wychowywana przez ojca, który jako pierwszy zaprowadził 5-letnią Tatjanę na lodowisko. Stwierdził, że „skoro urodziła się dziewczynką, niech przynajmniej nauczy się jeździć na łyżwach”. Jak stwierdziła później Tarasowa „moim zdaniem tata długo nie mógł zrozumieć, że ma dwie córki, a nie dwóch synów”. Tatjana uczyła się jazdy na łyżwach razem zLudmiłą Pachomową, późniejsząmistrzynią olimpijską 1976 i 6-krotną mistrzynią świata w parach tanecznych. Trenowały naStadionie Młodych Pionierów w Moskwie. Tatjana była uważana za średnią łyżwiarkę, ale wspaniałą artystkę. Marzyła o studiach z choreografii naRosyjskim Uniwersytecie Sztuki Teatralnej, ale za namową ojca uczęszczała do Instytutu Wychowania Fizycznego (1964–1969)[4].

Kariera sportowa

[edytuj |edytuj kod]

Jej kariera sportowa była krótka. Startowała w konkurencji par sportowych zGieorgijem Proskurinem. W 1964 roku Tarasowa i Proskurin zdobyli brązowy, a rok później srebrny medal mistrzostw Związku Radzieckiego. W sezonie 1964/1965 zajęli 6. miejsce namistrzostwach Europy i 7. miejsce namistrzostwach świata. W sezonie 1965/1966 zdobyli złoty medalzimowej uniwersjady 1966 w Sestiere oraz zajęli 4. miejsce na mistrzostwach Europy[6]. W 1967 roku Tarasowa doznałakontuzji i w wieku 19 lat była zmuszona zakończyć karierę sportową[4].

Kariera trenerska

[edytuj |edytuj kod]

Tarasowa nie chciała rezygnować z łyżwiarstwa, dlatego jeszcze w tym samym roku zaczęła angażować się w programy szkoleniowe i oficjalnie została trenerką[4]. W jej pierwszej grupie szkoleniowej znaleźli się:

Pomimo braku uznania ze strony ojca Tatjana szybko zaczęła odnosić sukcesy. W wieku 25 lat została honorową trenerkąRFSRR, a trzy lata później, w wieku 28 lat została najmłodszą honorową trenerkąZSRR. Jej styl szkoleniowy od początku odbiegał od kanonów radzieckiego łyżwiarstwa figurowego. Tarasowa stawiała na ryzykowne programy podkreślające osobowości jej uczniów, ale wymagała od nich dużego zaufania. Pomimo dużych sukcesów kilkakrotnie przerywała karierę trenerską, gdyż jej uczniowie przenosili się do innych trenerów. Jednak zawsze wracała do sportu, najczęściej, gdy prosili ją o to „mistrzowie – źle zrozumiani lub odrzuceni”, którzy chcieli wrócić na szczyt m.in.:

W latach 80. XX r. Tarasowa, wspólnie zJeleną Czajkowską, prowadziła teatr lodowyAll Stars w którym występowali słynni łyżwiarze figurowi. Tarasowa pełniła tam rolę reżysera, choreografa i trenera. Przez 14 lat istnienia rewii, była ona prezentowana m.in. wLondynie,Waszyngtonie,Melbourne i oprócz seriiRosjanie na Broadwayu zawierała interpretację klasycznych przedstawień baletowych m.in.Upiora w operze,West Side Story[4].

Przez długi czas Tarasowa pracowała zarówno w Rosji jak i w Stanach Zjednoczonych. Pierwszą połowę sezonu, od września do grudnia jej uczniowie trenowali w International Skating Center wSimsbury, a przez resztę roku w Moskwie[8]. W jej sztabie szkoleniowym pracował Nikołaj Morozow[4]. Później jej asystentką była Jeanetta Folle[9].

W 2005 roku Tarasowa została powołana na trenera-konsultanta Rosyjskiej Federacji Łyżwiarstwa Figurowego. Ponadto została przewodniczącą jury wielu programów telewizyjnych o tematyce łyżwiarskiej:Stars on Ice (2006),Ice Age (2007–2009, 2012–2014),Ice and Fire (2010–2011)[4].

Według źródeł jej uczniowie zdobyli 41 złotych medali na mistrzostwach Świata i Europy, w tym 8 złotych medali olimpijskich[4]. Do jej uczniów należeli (największe sukcesy podczas trenowania przez Tarasową) m.in.:

Osiągnięcia

[edytuj |edytuj kod]

Z Gieorgijem Proskurinem

Zawody63–6464–6565–66
Międzynarodowe[6]
Mistrzostwa świata7
Mistrzostwa Europy64
Zimowa uniwersjada1
Krajowe[6]
Mistrzostwa ZSRR32

Nagrody i odznaczenia

[edytuj |edytuj kod]

oraz

  • Honorowy Artysta Federacji Rosyjskiej
  • Mistrz sportu ZSRR klasy międzynarodowej

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefghiТАРАСОВА Татьяна Анатольевна. infosport.ru. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2018-12-04)]. (ros.).
  2. Arkadiusz Dudziak: "Polacy to śmieci i faszyści". Jest reakcja ministra. sportowefakty.wp.pl, 2022-07-02. [dostęp 2022-07-10]. [zarchiwizowane ztego adresu (2022-07-10)]. (pol.).
  3. Katarzyna Pociecha: Tatiana Tarasowa rozjuszona. Obrzydliwy atak: "Polacy to śmieci i faszyści" Oprac.:. sport.interia.pl, 2022-07-02. [dostęp 2022-07-10]. [zarchiwizowane ztego adresu (2022-07-06)]. (pol.).
  4. abcdefghijТАРАСОВА Татьяна Анатольевна. biograph.ru. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2019-08-10)]. (ros.).
  5. Zmarł Anatolij Tarasow. rp.pl, 1995-06-24. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2017-06-03)]. (pol.).
  6. abcFSkate – Тарасова Татьяна Анатольевна. FSkate. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2019-03-07)]. (ros.).
  7. Марина Климова, Сергей Пономаренко: «ЗА ВСЕ НАДО ПЛАТИТЬ САМИМ. ЗА ОШИБКИ ТОЖЕ». velena.ru. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2017-12-16)]. (ros.).
  8. Valerie Cruice: Designers Get Perfect 10 From Coach. nytimes.com, 2000-10-29. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  9. Tatjana Flade: Mao Asada fights back. goldenskate.com, 2010-02-01. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2018-09-18)]. (ang.).
  10. Asada pleased with new coach. japantimes.co.jp, 2008-06-25. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2019-01-08)]. (ang.).
  11. Philip Hersh: Will Asada's struggles lead her to Orser after all?. chicagotribune.com, 2010-10-28. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-01-11)]. (ang.).
  12. Shizuka ARAKAWA: 2003/2004. isufs.org. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2004-06-03)]. (ang.).
  13. Shizuka ARAKAWA: 2005/2006. isufs.org. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2005-11-01)]. (ang.).
  14. World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane ztego adresu (2020-01-20)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tatjana_Tarasowa&oldid=74114946
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp