Tadeusz Wilecki

generał broni
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1945 Wielkie
Przebieg służby
Lata służby	1967–1998
Siły zbrojne	SZ PRL SZ RP
Jednostki	25 Nyski pz 18 pułk czołgów 10 Dpanc 5 DPanc SOW SG WP
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Adam Wilecki velTadeusz Wałach (ur.20 marca1945 wWielkich) –generał broni, szefSztabu Generalnego WP w latach 1992–1997. Kandydat na urządPrezydenta RP wwyborach prezydenckich w 2000.

Syn Jana^[1]. W 1963 ukończyłI Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Oleśnicy^[2]. W 1967 ukończyłOficerską Szkołę Wojsk Pancernych wPoznaniu. Był dowódcą plutonu, a następnie kompanii czołgów w25 pułku zmechanizowanym wOpolu. W latach 1971–1974 studiował wAkademii Sztabu Generalnego. W latach 1976–1979 był dowódcą18 pułku czołgów średnich. W 1979 objął stanowisko zastępcy dowódcy ds. liniowych10 Sudeckiej Dywizji Pancernej. W latach 1980–1982 studiował wWojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. W latach 1982–1984 był szefem sztabu, a w latach 1984–1986 dowódcą5 Saskiej Dywizji Pancernej, był także członkiem egzekutywy KW PZPR wZielonej Górze. W 1987 został mianowany na stopieńgenerała brygady.

W latach 1987–1989 szef sztabu-zastępca dowódcyŚląskiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1989 został mianowany dowódcą ŚOW. W 1990 awansowany na stopieńgenerała dywizji. W sierpniu 1992 prezydent RPLech Wałęsa, na wniosekministra obrony narodowejJanusza Onyszkiewicza, mianował go na stanowisko szefaSztabu Generalnego Wojska Polskiego. Brał udział w tzw.obiedzie drawskim. Jego rolę w tamtych wydarzeniach opisał szczegółowo tygodnik „Przegląd”:

Wilecki zMalejczykiem należeli do najważniejszych kucharzy przygotowujących słynny «obiad drawski». Byli w tę aferę zanurzeni po epolety. Byli najbliższymi stronnikami Wałęsy prącego do pełni władzy w Polsce. Jeden z najważniejszych celów na tej drodze stanowiło wyjęcie spod władzy i kontroli ministra obrony narodowej – wówczasPiotra Kołodziejczyka – Wojskowych Służb Informacyjnych i podporządkowanie ich szefowi Sztabu Generalnego^[3].

W 1992 otrzymał awans na stopieńgenerała broni. W marcu 1997 prezydent RPAleksander Kwaśniewski odwołał go ze stanowiska. W czerwcu 1998 został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeszedł wstan spoczynku.

W 1996 należał do grupy generałów - współzałożycieli Klubu Generałów WP^[4].

Na emeryturze został jednym z patronów Komitetu Budowy PomnikaRomana Dmowskiego^[5]. Wwyborach prezydenckich w 2000 kandydował z ramieniaStronnictwa Narodowo-Demokratycznego, z poparciem ugrupowaniaRodzina Warszawska, którego liderem był wówczasRoman Giertych. Uzyskał w nich wynik 0,16% poparcia, co przełożyło się na 28 805 głosów i dało mu przedostatnie, 11. miejsce^[6].

W 2008 był jednym ze współzałożycieli Stowarzyszenia Pro Milito, którego następnie został wybrany prezesem^[7][8][9]. Wchodzi także w skład rad nadzorczych G & O Group (od 2005)^[10] oraz Euromet Holding (od 2014)^[11].

Mieszka w Warszawie. Od 1972 żonaty z Marylą, pedagogiem. Małżeństwo ma córkę i syna^[12].

• Krzyż KomandorskiOrderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• SrebrnyKrzyż Zasługi
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• ZłotyMedal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• ZłotyMedal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• ZłotyMedal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej^[13]
• KomandorLegii Honorowej (Francja, 1994)

• Tadeusz Panecki, Franciszek Puchała, Jan Szostak: Sztab Generalny (Główny) Wojska Polskiego 1918–2003. Warszawa: Bellona, 2003.ISBN 978-83-11-09781-0.
• Janusz Królikowski: Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990. T. IV: S-Z. Toruń: 2010.
• Tadeusz Wilecki – spotkanie. czat.wp.pl, 2000-07-10. [dostęp 2016-01-26]. (pol.).
• Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939–1949. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011.ISBN 978-83-88059-54-4.

• Absolwenci Akademii Sztabu Generalnego
• Absolwenci Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych
• Oficerowie Wojska Polskiego – absolwenci Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR
• Generałowie brygady ludowego Wojska Polskiego
• Generałowie broni Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
• Szefowie Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
• Członkowie Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze
• Odznaczeni Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
• Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
• Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
• Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
• Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
• Polacy – Komandorzy Legii Honorowej
• Odznaczeni Medalem „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”
• Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
• Politycy Stronnictwa Narodowego (1989–2001)
• Polscy działacze społeczni
• Urodzeni w 1945
• Urzędnicy Ministerstwa Obrony Narodowej (III Rzeczpospolita)
• Wojskowi związani z Wrocławiem
• Kandydaci na urząd Prezydenta RP w 2000 roku
• Dowódcy 5 Saskiej Dywizji Pancernej
• Dowódcy 18 Pułku Czołgów
• Oficerowie 25 Pułku Zmechanizowanego