Tętnice lędźwiowe (łac. arteriae lumbales) – w anatomiiczłowieka grupatętnic należących do gałęzi ściennychaorty brzusznej. Z reguły po każdej stronie ciała występują cztery tętnice lędźwiowe, będące niżej położonymi odpowiednikamitętnic międzyżebrowych tylnych. Odchodzą z tylnej powierzchni aorty pod kątem prostym, układają się na trzonie odpowiednichkręgów lędźwiowych (od L1 do L4), następnie biegną zamięśniem lędźwiowym większym, a tętnice I i II pary również ku tyłowi od odnogiprzepony. Dalej wchodzą zamięsień czworoboczny lędźwi, a w końcu rozgałęziają się pomiędzymięśniami brzucha[1].
W odmianach przebiegu tętnice IV pary mogą jedno- lub obustronnie odchodzić odtętnicy krzyżowej pośrodkowej[2] (tak jaktętnica lędźwiowa najniższa[3]). Zdarzają się również wspólne odejścia sąsiednich tętnic (np. II i III pary) po tej samej stronie, lub (rzadziej) wspólny pień tętnic jednej pary[2].
Od każdej z tętnic lędźwiowych na jej odcinku pomiędzywyrostkami poprzecznymi odchodzi gałąź grzbietowa (ramus dorsalis). Gałąź ta kieruje się w tył i zaopatruje mięśnie iskóręgrzbietu, oddaje takżegałąź rdzeniową (ramus spinalis), zaopatrującą odpowiedni fragmentrdzenia kręgowego i otaczających goopon. I, II a czasem i III para tętnic lędźwiowych oddaje gałązki dowątroby, przepony itorebki tłuszczowej nerki (te ostatnie wchodzą w składłuku tętniczego okołonerkowego)[2].
Tętnice lędźwiowe tworzą zespolenia u góry ztętnicą podżebrową i dolnymi tętnicami międzyżebrowymi tylnymi[4][2], z przodu ztętnicą nabrzuszną dolną, u dołu ztętnicą biodrowo-lędźwiową itętnicą okalającą biodro głęboką[2].
