 Szpic włoski | |||
| Inne nazwy | Volpino Italiano, Forentine Spitz, Cane del Quirinale | ||
|---|---|---|---|
| Kraj pochodzenia | |||
| Wymiary | |||
| Wysokość | |||
| Masa | 5kg | ||
| Klasyfikacja | |||
| FCI | Grupa V: Szpice i psy w typie pierwotnym, Sekcja 4: Szpice europejskie, | ||
| |||
Szpic włoski – jedna zras psów, należąca do sekcji psówszpiców europejskich.Wedługklasyfikacji FCI nie podlegapróbom pracy[1].
Jest to rasa psa rzadko występująca.W sumie na całym świecie żyje około trzystu osobników tej rasy[potrzebny przypis].
Szpic włoski jest jednym z potomkówszpica europejskiego, który istniał w środkowej części kontynentu już odepoki brązu, i którego skamieniały szkielet odkryto obok fundamentów osady palowej. Zatem szpic włoski ma tych samych przodków, coszpic niemiecki, którego nie jest potomkiem, lecz krewnym. Hodowano go weWłoszech od niepamiętnych czasów zarówno w pałacach szlachty, jak i w chatach prostych ludzi, gdzie ceniono go szczególnie wysoko ze względu na instynkt obronny i czujność. Był psemMichała Anioła, a w XVIII w. niestrudzonym towarzyszem woźniców zToskanii iLacjum, zawsze gotowym, by donośnie ostrzec ich przed obcymi na drodze.
Budowa kwadratowa; długość głowy stanowi niemal 4/10 długości tułowia.
W kształcie piramidy; długość stanowi niemal 4/10 wysokości w kłębie.
Czaszka długością przewyższa kufę (6,5 : 5), szerokość między łukami jarzmowymi większa niż połowa długości głowy (7,3 : 11,5); na przekroju podłużnym i poprzecznym nieco jajowata; bardzo słabo zaznaczona bruzda czołowa, słabo podkreślony guz potyliczny. Górne linie czaszki i kufy są lekko zbieżne. Wyrosłe kostne czoła opadają niemal pionowo do nasady kości nosowej i są dobrze wykształcone.
Nos wilgotny, świeży, z rozwartymi nozdrzami. Widziany z boku znajduje się na tej samej linii co grzbiet nosa i nie wystaje poza fafle. Zawsze czarny, zarówno u psów białej, jak i czerwonej maści.
Kufa o długości mniejszej od czaszki, ze zbieżnymi bokami, spiczasta. Grzbiet nosa prosty. Widziana z boku żuchwa wyznacza dolny brzeg kufy.
Fafle widziane od przodu fafle górne tworzą z dolnym brzegiem linię prostą. Śluzówka kąta warg niewidoczna, przez co fafle są bardzo krótkie. Brzegi fafli czarno pigmentowane.
Szczęki nie wydają się bardzo silne, są normalnie rozwinięte i dokładnie pasują do siebie przy przednim brzegu. Gałęzie żuchwy proste. Zęby białe, równo ustawione, całkowicie wykształcone. Zgryz nożycowy; zgryz cęgowy tolerowany.
Oczy szeroko otwarte, normalnej wielkości, wyrażają czujność i żywość. Okrągłe, leżą na płaszczyznach tworzących do tyłu szeroko otwarty kąt; powieki całkowicie przylegają do gałki ocznej; tęczówka koloru ciemnej ochry; brzegi powiek czarno pigmentowane.
Uszy krótkie, trójkątne, noszone prosto; posiadają sztywną chrząstkę i ustawione są wewnętrzną stroną do przodu. Osadzone wysoko i wąsko rozstawione; długość ucha wynosi ok. połowy długości głowy.
Długości mniej więcej równej długości głowy. Noszona zawsze prosto. Skóra ściśle przylegająca.
Kwadratowej budowy; długość tułowia mierzona od najbardziej wysuniętego do przodu punktu łopatki do szczytu zadu odpowiada wysokości w kłębie.
Górna linia: Linia grzbietu prosta, nad lędźwiami nieco wypukła.
Kłąb: Nieco uniesiony ponad linię grzbietu.
Zad: Stanowi przedłużenie linii lędźwi. Kąt nachylenia między biodrem a nasadą ogona wynosi 10°.
Klatka piersiowa: Sięga poziomu łokci; żebra dobrze wysklepione. Długi mostek.
Dolna linia: Unosi się nieznacznie od mostka ku brzuchowi. Słabizna lekko zaznaczona.
Osadzony w przedłużeniu zadu; noszony stale zawinięty nad grzbietem. Długość ogona stanowi nieco mniej, niż wysokość w kłębie.
Kończyny przednie.Pionowe i całkowicie równoległe w stosunku do środkowej płaszczyzny ciała.Łopatka o długości odpowiadającej 1/4 wysokości w kłębie i kącie pochylenia wynoszącym 60°.Ramię dłuższe od łopatki; kąt pochylenia wynosi 60°. Jest mniej więcej równoległe do środkowej płaszczyzny ciała.Przedramię proste i pionowe, o lekkim kośćcu; odległość od ziemi do łokcia nieco większa niż połowa wysokości w kłębie.Łokcie równoległe do środkowej płaszczyzny ciała.Śródręcze i nadgarstek widziane od przodu przedłużają pionową linię przedramienia. Oglądane z boku są lekko kątowane.Stopy przednie owalne, z dobrze zwartymi palcami. Poduszki stopy i palców oraz pazury czarne.
Kończyny tylne.Oglądane od tyłu, od guza kulszowego do podłoża całkowicie pionowe, a w stosunku do siebie równoległe.Udo o długości odpowiadającej ok. 1/3 wysokości w kłębie; całkowicie równoległe w stosunku do środkowej płaszczyzny ciała.Podudzie nieco krótsze od uda, o lekkiej budowie kostnej, pochylone pod kątem 55 - 60°.Staw skokowy: odległość od guza kości piętowej do podłoża wynosi nieco ponad 1/4 wysokości w kłębie.Śródstopie oglądane tak od tyłu jak i z boku ustawione całkowicie pionowo i równolegle.Stopy tylne owalne, o takich samych cechach co stopy przednie.
Włos gęsty, bardzo długi, nadzwyczaj prosty i odstający; szorstki i sztywny; nigdy nie powinien opadać; nawet gdy nie jest bardzo gęsty musi jednak odstawać. Włos przy szyi tworzy obfity kołnierz. Głowa pokryta pół długim włosem, pokrywającym nasadę ucha; włos nakufie krótki. Na uszach włos bardzo delikatny i krótki, na ogonie bardzo długi. Z tyłu kończyn tworzy frędzle. Rodzaje występującego umaszczenia:
Bladopomarańczowy odcień na uszach – tolerowany, ale w każdym przypadku stanowi niedoskonałość.
Bez krótkich podskoków tak w kłusie jak i w galopie. W każdym rodzaju chodu krok ma być obszerny. Skóra napięta, wszędzie przylegająca, bez obwisłości.
Bardzo przywiązany do swego otoczenia i rodziny; o wyrazistym temperamencie, żywotny, wesoły i skory do zabaw.
