Szarytki (od fr.charité ‘miłosierdzie’[1], także wincentynki, siostry miłosierdzia), oficjalnieZgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo – żeńskie,katolickiestowarzyszenie życia apostolskiego założone przezWincentego à Paulo iLudwikę de Marillac[2], najliczniejsze na świecie (18 832 siostry w 96 krajach świata, na pięciu kontynentach[3]) i trzecie co do wielkości w Polsce[4].
Celem zgromadzenia jest pomaganie chorym i słabym m.in. przez prowadzenie szpitali, pielęgnowanie chorych w ich domach oraz działalność charytatywną.
1659 – założenie pierwszego domu sióstr w Warszawie (przyul. Tamka 35)
1712 – utworzenieProwincji Polskiej Sióstr Miłosierdzia z Domem Centralnym w Warszawie
1789–1799 – w czasierewolucji francuskiej zakazano działalności zgromadzenia, a wiele sióstr, będących dziśmęczennicami skazano na śmierć, sześć spośród nich zostałobeatyfikowanych (w okresienapoleońskim zezwolono zgromadzeniu na kontynuowanie działalności)
1859 – przeniesienie Domu Centralnego Prowincji Galicyjskiej zeLwowa (ostatnią przełożoną tej prowincji w latach 1846–1859 była s.Łucja Borowska † 1864 we Lwowie, tłumaczka dzieł o objawieniach) doKrakowa (stąd późniejsza, używana do dziś nazwa Prowincja Krakowska)
2017 – siostry szarytki z Polski zakładają placówkę wSmotryczu k.Kamieńca Podolskiego, a w 2020 wMariupolu. Po agresji Rosji w 2022 prowadzą wszechstronną pomoc dla uchodźców[7].
27 listopada 1830 –nowicjuszce siostrzeKatarzynie LabouréMaryja powierza misję wybiciaCudownego Medalika ze swym wizerunkiem i napisem:O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy
Chrystus objawia się siostrzeJustynie Bisqueyburu i przekazuje jej Szkaplerz Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny (objawienie zatwierdzone przez Piusa IX w 1863)
W 2012 siostry szarytki w Polsce świętowały 300 lat polskiej prowincji. Z tej okazji powstał pełnometrażowy film fabularnyDroga, opowiadający o pracy sióstr w Polsce[8].
↑AgataA.MirekAgataA.,Atlas żeńskiego ruchu zakonnego na ziemiach polskich w XIX i XX w., 2007(pol.). Brak numerów stron w książce
↑abHelena Anna Jurczak. Siostra Augusta Sikorska (1834-1919). „Nasza Przeszłość: studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce”. 86, s. 247–310, 1996. Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy. ISSN0137-3218.
