Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Szafran

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zobacz też:inne znaczenia.
Szafran
Ilustracja
Morfologia (szafran uprawny)
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne(≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

kosaćcowate

Rodzaj

szafran

Nazwa systematyczna
CrocusL.
Sp. Pl. 36. 1753
Typ nomenklatoryczny

Crocus sativus L.)[3]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Szafran dwukwiatowy
Szafran złocisty
Szafran żółtokwiatowy

Szafran,krokus (Crocus L.) –rodzaj roślin z rodzinykosaćcowatych. Należy do niego około 250 gatunków[4]. Występują one w południowej i środkowejEuropie, w krajach basenuMorza Śródziemnego oraz w ZachodniejAzji sięgając na wschodzie po zachodnieChiny[4][5]. Doflory Polski należy jeden gatunek rodzimy, opisywany tu zwykle jakoszafran spiski lub krokus spiskiC. scepusiensis[6][7], ale w bazach taksonomicznych traktowany jako podgatunek spiskiszafranu HeuffelaC. heuffelianus subsp.scepusiensis[8]. Poza tym w Polsce rośnie jako gatunek dziczejący i już zadomowionyszafran wiosennyC. vernus[7].

Bardzo liczne gatunki, ich mieszańce iodmiany uprawiane są jako rośliny ozdobne.Szafran uprawnyC. sativus jest źródłemszafranu – przyprawy[5].

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]
Szafran Heuffela
Część podziemna
Kulistebulwocebule, nieco spłaszczone, pokryte suchymi łuskami.
Liście
Kilka wąskich, rynienkowatych liści, które rosną silnie dopiero po kwitnieniu, wyrastają zbulwocebuli.
Kwiaty
Wyrastają także prosto z bulwocebuli. Płatki tylko w górnej części wolne, niżej zrośnięte w rurkę. Kwitnie wczesną wiosną, choć niektóre gatunki (jakszafran okazały) to gatunki jesienne.

Systematyka

[edytuj |edytuj kod]
Szafran okazały
Szafran uprawny
Szafran wiosenny
Pozycja systematyczna wedługAngiosperm Phylogeny Website

Jeden z rodzajów podrodzinyCrocoideae w obrębiekosaćcowatych (Iridaceae) należących do rzęduszparagowców (Asparagales)[2].

Pozycja wsystemie Reveala (1993–1999)

Gromadaokrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromadaMagnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasajednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasaliliowe (Liliidae J.H. Schaffn.), nadrządLilianae Takht., rządkosaćcowce (Iridales Raf.), podrząd Iridineae Engl., rodzinakosaćcowate (Iridaceae Juss.), podrodzinaCrocoideae Burnett, plemięCroceae Dumort., podplemięCrocinae Benth. & Hook.f., rodzaj szafran (Crocus L.)[9].

Wykaz gatunków[4][10][11]

Zastosowanie

[edytuj |edytuj kod]
  • Roślina ozdobna: uprawianych jest około 30 gatunków. Nadają się doogródków skalnych, na rabaty i obrzeża rabat. Mogą być również uprawiane w kępach na trawniku i pędzone w szklarni.
 Osobny artykuł:Szafran (przyprawa).

Uprawa

[edytuj |edytuj kod]
  • Wymagania. Krokusy są łatwe w uprawie i nie mają specjalnych wymagań. Najlepiej rosną na próchniczno-piaszczystej glebie w pełnym słońcu[12].
  • Rozmnażanie. Rozmnażają się wegetatywnie przez bulwocebule powstające u podstawy łodygi, powszechnie, choć nieprawidłowo, określane mianemcebulek. Najlepiej sadzić je we wrześniu-październiku, w drugim roku po oborniku[12]. Najlepiej sadzić po 3–5 bulw na głębokość 5–10 cm w odstępach około 5 cm[12]. Raz zasadzone bulwki krokusów pozostają w tym samym miejscu przez kilka-kilkanaście lat, gdy nadmiernie się zagęszczą trzeba je rozsadzić. Niektóre gatunki (szczególnie tzw. botaniczne) można uprawiać także z nasion, jednakże trzeba od wysiewu czekać 3 lata na ich zakwitnięcie[10].

Obecność w kulturze i symbolice

[edytuj |edytuj kod]

Wedługmitologii greckiejKrokos (Crocus) był młodzieńcem, który został zamieniony w szafran (krokus)[13].

Krokus jest też symbolem trzeźwości (abstynencji)[14].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni,A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248,DOI10.1371/journal.pone.0119248,PMID25923521,PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. abPeter F.P.F. Stevens Peter F.P.F.,Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden,2001– [dostęp 2009-06-09] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-28].
  4. abcCrocus L.. [w:]Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-14].
  5. abDavid J.D.J. Mabberley David J.D.J.,Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 247-248,DOI10.1017/9781316335581,ISBN 978-1-107-11502-6,OCLC 982092200 .
  6. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. abZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni,Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 66,ISBN 978-83-62975-45-7 .
  8. Crocus heuffelianus subsp. scepusiensis (Rehmann & Wol.) Dostál. [w:]Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-14].
  9. Crescent Bloom: Systematyka rodzajuCrocus. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-01-28]. (ang.).
  10. abGeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni,Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005,ISBN 3-8331-1916-0,OCLC 271991134 .
  11. Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008, s. 62-63.ISBN 978-83-925110-5-2.
  12. abcBolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983.ISBN 83-09-00544-X.
  13. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 193.ISBN 83-04-04673-3.
  14. Linki - Krokus Tarnobrzeg [online], www.krokus.tarnobrzeg.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szafran&oldid=72985321
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp