Urodził się w miejscowości Belliac, w prowincjiOwernia, położonej w południowo-centralnejFrancji. W wieku 12 lat wstąpił dobenedyktyńskiego klasztoru św. Geralda wAurillac. Pobierał tam pierwsze nauki, które po przyjeździe do Katalonii dziękiBorrellowi II kontynuował u boku biskupaHatto z Vich na obszarze Marchii Hiszpańskiej, prawdopodobnie także w katalońskimklasztorzeSanta María de Ripoll. Poznał tam dziedziny nauki nieznane w północnej Europie, a studiowane w arabskiej Hiszpanii – matematykę,astronomię imechanikę[1].
W latach 972–981 sprawował funkcję nauczyciela szkoły katedralnej wReims[1]. W 981 roku przybył doItalii, gdzie wPawii dołączył do dworuOttona II. Między innymi w tym czasie wziął udział w wygranej dyspucie z Oktrykiem, scholastykiem szkoły katedralnej w Magdeburgu, uważanym za najwybitniejszy umysł ówczesnychNiemiec[1]. W roku następnym cesarz mianował go opatem klasztoru wBobbio, jednak nie sprawdził się na tym stanowisku i po śmierci cesarza Ottona II (983) udał się do Reims, gdzie został doradcąarcybiskupa Adalberona, który umierając w 989 roku wyznaczył Gerberta na swego następcę[1]. Ten objął to stanowisko dopiero w 991 roku, po buncie kandydata królewskiego Arnulfa. PapieżJan XV zablokował jednak jego wybór, wobec tego Gerbert udał się na dwór cesarski i został wychowawcą młodocianego Ottona III. Cesarz po wyborze na tron papieski jego kuzynaGrzegorza V, wsparł w 998 roku kandydaturę Gerberta na arcybiskupaRawenny[1]. W niecały rok później, również wspierany przez cesarza, został wybrany papieżem i był pierwszą osobą na tym stanowisku pochodzącą z Francji[2]. Jego imię nawiązywało doSylwestra I jako wzoru w stosunkach papież-cesarz[1].
W lutym 1001 roku niezadowoleni Rzymianie zmusili papieża do ucieczki z miasta[2]. Ponieważ cesarz Otton III zmarł namalarię 23 stycznia 1002 roku, nie zdążył pomóc Sylwestrowi i władzę nad Rzymem przejąłJan Krescencjusz[1]. Jego rządy twardej ręki pozwoliły wprawdzie wrócić Sylwestrowi naLateran, lecz nie pozwoliły mu podjąć dalszej reformy Kościoła[1].
Uznawany za najwybitniejszego matematyka X wieku, rozpowszechnił wchrześcijańskiejEuropiecyfry arabskie oraz system dziesiętny.Charles Seife twierdził, że Sylwester II poznał cyfry arabskie w czasie podróży do Hiszpanii, ale była to wersja bezzera[3]. Jako jeden z pierwszych uczonych europejskich zajmował sięlogiką formalną. Posługiwał sięorganami,liczydłem orazglobusami (ziemskim i niebieskim)[1]. Jest autorem traktatuDe rationali et de ratione uti, w którym rozważa m.in. kwestię klasyfikacji nauk. Był też kolekcjoneremmanuskryptów[1].
Ze względu na swoją rozległą matematyczną wiedzę, podejrzewany bywał o kontakty z siłami piekielnymi[1]. Potrafił posługiwać się tzw.notami tyrońskimi orazabakusem, co u niewykształconych ludzi wywoływało kontrowersje.
Zginął wRzymie w tajemniczych okolicznościach, przez co powstało kilka różnych wersji jego śmierci. Niektóre mówiły o porwaniu przez diabły. Został pochowany wbazylice św. Jana na Lateranie.
↑He probably learned about the numerals during a visit to Spain and brought them back with him when he returned to Italy. But the version he learned did not have a zero – Seife, Charles:Zero. The Biography of a Dangerous Idea. Penguin Books, New York 2000.ISBN 0-670-88457-X. Strona 77.
