 Sid w 2012 w odcinkuRaw | |||
| Imię i nazwisko | Sidney Raymond Eudy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 grudnia 1960 | ||
| Data śmierci | 26 sierpnia 2024 | ||
| Współmałżonek | Sabrina Paige | ||
| Dzieci | Frank Eudy (syn)Gunnar Eudy | ||
| Kariera profesjonalnegowrestlera | |||
| Pseudonimy ringowe | Lord HumongousSid | ||
| Wzrost | 206 cm[1] | ||
| Masa ciała | 142 kg[1] | ||
| Zapowiadany z | |||
| Trenerzy | |||
| Debiut | 1987 | ||
| |||
Sidney Raymond Eudy (ur.16 grudnia1960 wWest Memphis, zm.26 sierpnia2024[3]) – amerykańskiwrestler lepiej znany pod pseudonimami ringowymi jakoLord Humongous,Sid Vicious,Sid Justice,Sycho Sid lub po prostuSid, dwukrotny mistrzWWF Heavyweight i trzykrotny mistrzWCW World Heavyweight.
Urodził się 16 grudnia 1960 wWest Memphis w stanieArkansas jako Sidney Raymond Eudy[4]. W młodości trenowałfutbol amerykański[1].
Jako wrestler debiutował w 1987. Jego trenerem byłTojo Yamamoto. Zaczynał karierę wContinental Wrestling Association (CWA), gdzie posługiwał siępseudonimemLord Humongous i występował pod maską. Walczył w organizacjiWorld Championship Wrestling (WCW) w latach 1989–1991, w 1993 i w latach 1999–2001. Walczył też w organizacjiWorld Wrestling Federation (WWF) w latach 1991–1992 i 1995 – 1997[1]. W WCW posługiwał się pseudonimemSid Vicious, a w WWFSid Justice lubSycho Sid[1]. Jako Sid Justice wartościował honor (Justice po angielsku oznaczasprawiedliwość). Jednak najczęściej odgrywałgimmicksadysty i brutala. Częścią jego taktyki było psychologiczne dezorientowanie przeciwnika[2].
W 1989 wWorld Championship Wrestling utworzyłtag teamThe Skyscrapers zDanem Spivey. Ichmanagerem byłTeddy Long. Kiedy z powodu kontuzji nie mógł brać udziału w walkach, w tag teamie zastępował goMean Mark Callous. Po powrocie do walk przyłączył się do grupyThe Four HorsemenRica Flaira.
WWorld Wrestling Federation występował od 1992. Początkowo angażował się w dbanie o uczciwość i porządek w organizacji. 19 stycznia 1992 wziął udział w bitwie naRoyal Rumble[5]. Wszedł na ring jako dwudziesty dziewiąty i wyeliminował kolejnoSgt. Slaughtera,Warlorda,Roddy Pipera,Ricka Martela,Randy’ego Savage’a (z pomocąRIca Flaira) iHulka Hogana[6]. W bitwie pozostali już tylko Sid Justice i Ric Flair. Ale Hogan oburzony eliminacją zaczął ciągnąć Justice’a i w ten sposób pomógł Flairowi w wyeliminowaniu ostatniego pozostałego przeciwnika i zwycięstwie. 8 lutego 1992 Sid połączył siły z Hoganem wwalce tag teamów przeciwko Flairowi iThe Undertakerowi. W trakcie walki Sid zwrócił się jednak przeciwko swojemu partnerowi i stał sięheelem, a następnie zatrudniłHarveya Wipplemana jako swojego nowegomanagera. 5 kwietnia 1992 na galiWrestleMania VIII Sid walczył z Hoganem. Przeciwnik powalił go swoimfinisherem, jednak Sidowi udało się przełamać próbęprzepięcia przez Hogana, co zdarzało się niezwykle rzadko. W rzeczywistości Sid postąpił wbrew ustalonemu wcześniej scenariuszowi. Szybko zareagował Harvey Wippleman, który interweniował w przebieg pojedynku, aby jego fabularny klient przegrał z powodu dyskwalifikacji. Po tym zdarzeniu Sid został zwolniony z WWF.
W 1993 powrócił doWorld Championship Wrestling. 23 maja na galiSlamboree pokonałVan Hammera w 35 sekund. Wkrótce rozpocząłrywalizację zeStingiem. 28 października wdał się w bójkę zArnem Andersonem w angielskim hotelu. Zdarzenie to nie było częścią programu WCW i nie było emitowane w telewizji. Obaj zawodnicy zostali odwiezieni do szpitala. Anderson miał wiele ran kłutych i przebić w klatce piersiowej i brzuchu. Sid nie pojawiał się przez kolejne lata w WCW.
W 1995 powrócił doWorld Wrestling Federation jako Sycho Sid i dołączył dostajniTeda DiBiase,Million Dollar Corporation. 16 listopada 1996 na galiSuvivor Series walczył przeciwko mistrzowi,Shawnowi Michaelsowi, o najwyższe mistrzostwo organizacji,WWF Heavyweight Championship. W trakcie pojedynku zaatakował kamerąmanagera swojego przeciwnika,Jose Lotherio. Gdy Michaels poszedł sprawdzić czy Lotherio nie stało się nic poważnego, Sid wykorzystał sytuację i zaatakował przeciwnika z niecka. Dzięki tej taktyce Sid wygrał i przejął mistrzostwo. Jego panowanie trwało do 19 stycznia 1997, kiedy na galiRoyal Rumble Shawn Michaels pokonał go i odzyskał pas mistrzowski. Po raz kolejny Sid został mistrzem 17 lutego 1997, pokonując posiadającego wówczas mistrzostwoBreta Harta w odcinkuRaw. Ponownie stracił tytuł 23 marca 1997, gdy na galiWrestlemania 13 w walce o mistrzostwo pokonał goThe Undertaker.
W 1999 przez krótki czas walczył w organizacjiExtreme Championship Wrestling (ECW), po czym powrócił doWorld Championship Wrestling. 12 września 1999 na galiFall Brawl pokonałChrisa Benoit w walce o pasUnited States Championship. 24 października 1999 naHalloween Havoc zmierzył się o ten pas w pojedynku przeciwkoBillowi Goldbergowi. W trakcie walki stracił dużo krwi i zemdlał, co ułatwiło Goldbergowi zwycięstwo i przejęcie pasa. 24 stycznia 2000 walczył przeciwkoDonowi Harrisowi o to kto zmierzy się w walce o tytuł z posiadaczemWCW World Heavyweight Championship, najwyższego mistrzostwa organizacji. Sid wygrał, a następnie pokonał panującego mistrza,Kevina Nasha. Jednak Nash, który był także komisarzem WCW, odebrał Sidowi tytuł, motywując swoją decyzję tym, że Sid rzekomo pokonał nie tego Harrisa co trzeba (Don Harris był bratem bliźniakiem innego zawodnika,Rona Harrisa). 26 stycznia 2000 Sid pokonał Nasha w walce ozwakowane mistrzostwo WCW World Heavyweight. 10 kwietnia 2000 tytuł ponownie został zwakowany, tym razem na polecenie zarządzającego organizacjąErica Bischoffa, który ogłosiłnową erę WCW. Sid wziął udział w turnieju o zwakowane mistrzostwo, ale został z niego wyeliminowany przezStinga. W 2001 WCW zostało wykupione i zlikwidowane przez WWF[5].
Po 2001 walczył w takich organizacjach, jakInternational Wrestling Syndicate,Great North Wrestling,PWU: Wrestle-Reality,Northeast Wrestling,Big Time Wrestling,American Wrestling Rampage,Memphis Wrestling,Northern Championship Wrestling,Juggalo Championship Wrestling,Main Event Championship Wrestling,Powerhouse Wrestling iPro Wrestling Syndicate[1].
| Rok | Film | Rola |
|---|---|---|
| 2012 | Tears of Bankers | Sid |
| Death from Above | Herzog | |
| 2011 | River of Darkness | Jonah Jacobs |
| 2000 | Kibice do dzieła! | On sam |
| Źródło:IMDb[7] | ||
Przedstawiająca go grywalna postać pojawiła się w ośmiu grach owrestlingu:WWF Superstars 2 (1992,GB),WWF Wrestlemania: Steel Cage Challenge (1992,NES),WWF Super Wrestlemania (1992,SNES),WCW Backstage Assault (2000,N64,PS),Legends Of Wrestling II (2002,GC,Xbox,PS2),Showdown: Legends Of Wrestling (2004, Xbox, PS2),WWE 2K17 (2016,Xbox360,XboxOne,PS3,PS4,PC) iWWE 2K18 (2017, XboxOne, PS4, PC)[1].
Od 30 grudnia 1983 do śmierci był żonaty z Sabriną Paige. Razem mają dwóch synów, Franka i Gunnara[7].
26 sierpnia 2024 roku jego syn Gunnar ogłosił na swojej stronie na Facebooku, że jego ojciec Eudy zmarł na raka. Miał 63 lata[8].
