Stygmergia – niebezpośredni sposób porozumiewania sięowadów społecznych poprzez zmianyśrodowiska, np. poprzez oznaczanie ścieżek poruszania się za pomocąferomonów. Dzięki stygmergii pozornie chaotyczne zachowania poszczególnych osobników prowadzą do tworzenia przez społeczność owadów zaawansowanych konstrukcji[1]. Termin ten został użyty po raz pierwszy w 1959 r. przez francuskiego zoologaPierre-Paula Grasségo(inne języki)[1][2].
Badania i obserwacja zachowań społeczności insektów znalazła swoje zastosowanie w matematyce. Na podstawie tej pośredniej formy komunikacji między owadami zostały opracowane niektóre algorytmy ewolucyjne, np. algorytm mrówkowy. Stosowane są w zadaniach optymalizacji dyskretnej na grafach, np. w rozwiązywaniu problemu komiwojażera (problem chińskiego listonosza) lub poszukiwaniu najkrótszej drogi w grafie.