Stefania urodziła się w Monte Carlo jako trzecie dziecko Rainiera III, księcia Monako i Grace, księżnej Monako.
W 1995 poślubiła Daniela Ducrueta, z którym ma dwoje dzieci:Ludwika Ducrueta (ur. 1992) iPaulinę Ducruet. Małżeństwo zostało zakończone rozwodem w 1996. W 2003 wyszła za Adansa Lopeza Peresa, a w 2004 para rozwiodła się.
Księżniczka Stefania pracowała jako modelka, piosenkarka i projektantka ubrań. Zaangażowana jest w działalność charytatywną. Jest prezydentem Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego Monte Carlo. W 2004 założyła fundacjęFight AIDS Monaco. Regularnie uczestniczy w oficjalnych wydarzeniach w Księstwie Monako i reprezentuje w nich swojego brata.
Poprzez swojego przodka,Jana Wilhelma Friso, księcia Oranii spokrewniona jest ze wszystkimi rodzinami królewskimi i książęcymi panującymi w Europie.
W sierpniu 1964 roku Pałac Książęcy podał do wiadomości, że księżna Grace spodziewa się narodzin swojego trzeciego dziecka na początku przyszłego roku[1]. Księżniczka Stefania przyszła na świat 1 lutego 1965 godzinie 17:00 wMonte Carlo, ważyła 3 kg i mierzyła 50 cm[2][3]. O godzinie 18:25 wystrzelono dwadzieścia jeden strzałów, aby uczcić narodziny nowej członkini rodziny książęcej.
Została ochrzczona w maju 1965 w katedrze w Monako[4]. Jej rodzicami chrzestnymi zostali brat matki, John Brendan Kelly młodszy i jej cioteczna siostra,Elżbieta de Massy.
Księżniczka pobierała nauki w Dames de Saint-Maur w Monako, a następnie w szkole Dupanloup wParyżu. Maturę zdała w 1982 roku. Szczególnie interesował ją taniec klasyczny, gra na fortepianie, gimnastyka i jazda konna. mówi biegle po francusku, monagesku, angielsku i włosku.
13 września 1982 księżniczka razem ze swoją matką wracały do Monako z jednej zfrancuskich posiadłości Grimaldich. Niedaleko miasta ich samochód wypadł z drogi, zaczął dachować, spadł w przepaść i zapalił się[8]. Stefania została wyciągnięta z pojazdu przez 62-letniego ogrodnika, świadka zdarzenia, który następnie zadzwonił po służby medyczne, by pomóc uwięzionej za kierownicą księżnej Grace[9]. Obydwie poszkodowane zostały przewiezione do kliniki imienia księżnej Grace, a Pałac Książęcy podał informację o zdarzeniu dodając, że są ranne, ale nie w stanie krytycznym[10]. Grace miała liczne złamania kości[11]. Obrażenia Stefanii nie były niebezpieczne dla jej zdrowia i szybko wróciła do Pałacu Książęcego.
Księżna Grace zmarła następnego dnia wieczorem, jak podał rzecznik rodziny książęcej, z powodu krwawienia mózgowego[12]. Informacja była szokująca dla opinii publicznej, przekonanej o tym, że władczyni opuści szpital po około dziesięciodniowej hospitalizacji[13][14].
Media długo próbowały odtworzyć okoliczności, w jakich doszło do wypadku. Obydwie podróżujące samochodem nie miały zapiętych pasów bezpieczeństwa, oskarżano też księżniczkę o to, że to ona prowadziła pojazd, mimo iż była o rok za młoda, by uzyskać prawo jazdy[15]. Ostatecznie stwierdzono, że księżna doznała atakuapopleksji, co sprawiło, że straciła kontrolę nad samochodem[16].
Księżniczka Stefania nie uczestniczyła w pogrzebie matki, który miał miejsce kilka dni później.
Księżniczka próbowała swoich sił w modelingu, ale wobec niezadowolenia ojca z tej profesji, zajęła się projektowaniem ubrań[17].
W 1983 zaczęła współpracę w domu modyChristiana Diora pod opieką głównego projektanta,Marka Bohana[18]. W 1984 uczestniczyła w spotkaniu prezydenta Francji,François Mitteranda z projektantami mody, które odbyło się naPolach Elizejskich[19]. W 1986 zaprojektowała we współpracy z Alix de la Comble kolekcję strojów pływackich, które zaprezentowano w styczniu w Monte Carlo[20]. W 1989 stworzyła własną linię perfum.
W 1984 i 1990 znalazła się na okładce hiszpańskiego magazynuHola w roli modelki. W 1985 gościła na okładkach niemieckiegoVogue i amerykańskiegoVanity Fair.
W 2008 pomagała w redagowaniu i wystąpiła na okładce francuskiegoVogue[21].
W 1986 roku wydała swoją pierwszą singlową piosenkę pt.Ouragan (Huragan), która błyskawicznie zajęła miejsce na liście dziesięciu najlepszych utworów i sprzedała się w pięciu milionach egzemplarzy[22]. Wkrótce wydała debiutancki albumBesoin (nazywany w niektórych krajachStephanie). W 1987 nagrała piosenkęYoung Ones Everywhere, wspierającąUNICEF.
W 1987 wyjechała doLos Angeles, by całkowicie poświęcić się muzyce. Mieszkała ze swoim ówczesnym chłopakiem,Mario Olivierem, który był już dwukrotnie żonaty i miał konflikt z prawem[23]. Po pięciu latach ukazał się długo oczekiwany album, ale sprzedał się słabo.
W chwili narodzin księżniczka została wpisana na trzecie miejsce linii sukcesji monakijskiego tronu, za swoim bratem i siostrą, przed ciotką,księżniczką Antoinette.
Jest prezydentem kilku organizacji, między innymiMonaco Youth Center iPrincess Stephanie Activity Center oraz honorowym członkiem amerykańskiej fundacji księżnej Grace. Jest patronem Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego w Monte Carlo, w którym regularnie uczestniczy jako gość honorowy[24]; również organizacjiAMADE, założonej przez jej matkę w 1963. Od 1985 jest prezydentemMonte Carlo Magic Grand Prix iMiędzynarodowego Festiwalu Teatru Amatorskiego. Każdego roku bierze udział w obchodach Narodowego Dnia Monako.
W 2004 księżniczka Stefania założyła organizacjęFight AIDS Monaco, w działalność której jest czynnie zaangażowana[28]. Celem jest szerzenie wiedzy na temat zakażenia wirusemHIV, chorobyAIDS i skłonienie ludzi do profilaktyki i przeprowadzania regularnych badań krwi.
Jedną z akcji organizowanych w ramach Fight AIDS jestTest in the City. Odbywa się to przy współpracy Kliniki imienia Księżnej Grace i Monakijskiego Czerwonego Krzyża. Każda osoba może wówczas poddać się szybkiemu badaniu krwi na wykrycie w organizmie przeciwciał anty HIV-1 lub anty HIV-2. Wyniki otrzymuje się po około dziesięciu minutach.
Kolejne przedsięwzięcie toJungle Fight, w ramach którego przez cały listopad księżniczka Stefania i zaproszeni goście na antenie Radia Monaco opowiadają o tym, jak radzić sobie z wirusem HIV i AIDS.
AIDS Memory Quit to specjalna uroczystość upamiętniająca osoby zmarłe z powodu tej choroby.
Księżniczka organizuje również aukcje charytatywne i specjalne konferencje, także z udziałem studentów. Co roku 1 grudnia bierze udział w obchodach Światowego Dnia AIDS.
W wieku dziewięciu lat Stefania doznała kontuzji podczas jednego z występów w ramach Międzynarodowego Festiwalu Cyrkowego w Monte Carlo[29]. Od roku 2005 jest prezydentem i gościem honorowym tej imprezy. Zajmuje się wyborem kostiumów, choreografii, świateł i dekoracji. Pojawia się na trybunach podczas każdego występu, często w towarzystwie swojego brata i dzieci.
Najmłodsza członkini rodziny książęcej była przed media kojarzona między innymi zRobem Lowe iPaulem Belmondo, któremu zadedykowała jedną ze swoich pierwszych piosenek[22].
22 kwietnia 1990 ogłosiła swoje zaręczyny zfrancuskim biznesmenem Jeanem-Yves Le Fur[30][31][32]. Wydarzenie miało miejsce w jednej zparyskich restauracji podczas kolacji z udziałem pięćdziesięciu zaproszonych gości[33]. Zaręczyny zerwała księżniczka dwa miesiące później, gdy dowiedziała się, że jej narzeczony spędził pięć tygodni w więzieniu w 1985 roku, ponieważ był zamieszany w aferę finansową[34].
W 1988 nowym ochroniarzem księżniczki zostałDaniel Ducruet,Francuz urodzony w Monako. Był rozwiedziony ze swoją poprzednią żoną w połowie lat osiemdziesiątych, a z relacji z Martine Malbouvier miał kilkumiesięcznego syna Michaela. W październiku 1991 przestał pełnić swoją funkcję na dworze książęcym, zamieszkał ze Stefanią i otworzył firmę zajmującą się dystrybucją żywności, szczególnie owoców morza.
Pod koniec maja 1992włoskie media podały, że Grimaldi jest w ciąży ze swoim chłopakiem i planuje ślub, ale w późniejszym czasie[35]. Informacje zdementowała rzecznik Pałacu Książęcego[36], jednak kilkanaście dni później potwierdziła je sama zainteresowana.
26 listopada 1992 w klinice imienia księżnej Grace księżniczka, w obecności swojego partnera, urodziła syna, który otrzymał imionaLudwik Robert Paweł[37]. Chłopiec, ponieważ był dzieckiem nieślubnym, nie został wpisany do linii sukcesji monakijskiego tronu.
4 maja 1994, również w towarzystwie Ducrueta, urodziła w Monte Carlo swoje drugie dziecko, córkęPaulinę Grace Maguy[38]. Podobnie jak jej brat, dziewczynka nie uzyskała miejsca w kolejce do dziedziczenia rodzinnego tronu.
W styczniu 1995 rzecznik rodziny książęcej poinformował, że cywilny ślub Grimaldi i Ducrueta odbędzie się wMonako z przyjęciem weselnym w Hotel Loews[39]. Para wstąpiła w związek małżeński 1 lipca[40]. Świadkami ceremonii zostali cioteczna siostra panny młodej i jej matka chrzestna, Elżbieta de Massy, oraz brat pana młodego, Alain Ducuret. Media zwróciły uwagę, że ślub zakończył czteroletni spór księżniczki z ojcem. Książę Rainier nie chciał wyrazić zgody na związek córki, ponieważ jej partner był rozwodnikiem i miał już jedno nieślubne dziecko. W przypadku braku jego przyzwolenia, Stefania utraciłaby wszystkie swoje tytuły, miejsce w linii sukcesji tronu i wsparcie finansowe. Poinformowano również, że Ducruet stara się o kościelne stwierdzenie nieważności jego poprzedniego małżeństwa. Teść nie przyznał mu żadnego tytułu szlacheckiego, nie uczynił tego wobec żadnego ze swoich zięciów.
Z chwilą zawarcia małżeństwa przez Daniela i Stefanię ich dzieci wedle prawa monakijskiego zostały uznane za legalnych potomków i wpisane odpowiednio na siódme (Ludwik) i ósme (Paulina) miejsce w kolejce do tronu, za swoim wujem Albertem, ciotką Karoliną, kuzynami Andreą,Pierre’em iCharlotte oraz za matką[41].
We wrześniu 1996 pojawiły się pierwsze doniesienia na temat kryzysu w małżeństwie księżniczki[42]. Ducruet został sfotografowany przez włoskich dziennikarzy w dwuznacznej sytuacji zbelgijską modelką[43] i przyznał się do zdrady[44]. Stefania złożyła pozew rozwodowy 16 września i uzyskała rozwód 5 października[45][46].
W 1998 roku okazało się, że księżniczka ponownie jest w ciąży. 15 lipca 1998 urodziła swoją drugą córkę, która otrzymała imionaKamila Maria Kelly[47][48]. Dziewczynce w akcie urodzenia wpisano nazwisko Grimaldi i jako potomkini nieślubna nie została dodana do linii sukcesji monakijskiego tronu. Po kilku dniach media poinformowały, że ojcem kolejnej wnuczki księcia Rainiera jestJan Raymond Gottlieb, dawny ochroniarz Stefanii, z którym była w związku, ale rozstała się kilka miesięcy wcześniej. Mężczyzna pochodził zNicei i był synem komendanta żandarmerii francuskiej. Nazwisko Kamili dopiero po kilku latach zostało zmienione na Gottlieb. Gdyby Jan i Stefania zawarli legalny związek małżeński, ich córkę wpisano by na ostatnie miejsce listy sukcesji.
W 2001 opuściła Monako i razem z dziećmi oraz dwoma psami dołączyła do cyrku[49]. Tam nawiązała romans z Franco Knie, dyrektorem narodowego cyrkuszwajcarskiego. Mężczyzna miał 47 lat i od czternastu lat był żonaty z kobietą o imieniu Claudine. Księżniczka zakończyła tę relację w marcu 2002[50].
16 września 2003 Pałac Książęcy ogłosił, że księżniczka Stefania poślubiła w czasie prywatnej ceremonii wGenewie Adansa Lopez Peres,portugalskiego akrobatę cyrkowego[51][52][53]. Para rozwiodła się w listopadzie 2004.
21 lutego 2018 ogłosiła zaręczyny swojego syna z Marią Chevallier.
LouisRobert Paul Ducruet (ur. 26 listopada 1992 w Monako); został ochrzczony w wierze katolickiej 17 kwietnia 1995 w katedrze Świętej Dewoty w Monako[54], a jego rodzicami chrzestnymi zostaliksiążę Albert (brat matki) iksiężniczka Karolina (siostra matki). Jego żoną jestMarie Hoa Chevallier (ur. 28 grudnia 1992 w Nicei), którą poślubił 26 lipca 2019 w ceremonii cywilnej Ratuszu Monakijskim i 27 lipca 2019 w ceremonii religijnej w Katedrze Notre Dame w Monako
VictoireMaguy Lam Huong Ducruet (ur. 4 kwietnia 2023 w Monako)[55]; została ochrzczona w wierze katolickiej 7 września 2024, a jej rodzicami chrzestnymi zostali Michael Ducruet (brat ojca) i Camille Gottlieb (siostra ojca)[56].
ConstanceDucruet (ur. 2 grudnia 2024 w Monako)[57]
PaulineGrace Maguy Ducruet (ur. 4 maja 1994 w Monako); została ochrzczona 17 kwietnia 1995 w katedrze Świętej Dewoty w Monako, a jej rodzicami chrzestnymi zostali książę Albert (brat matki) i księżniczka Karolina (siostra matki).
CamilleMarie Kelly Gottlieb (ur. 15 lipca 1998 w Monako); została ochrzczona w wierze katolickiej 5 kwietnia 1999 w katedrze Świętej Dewoty w Monako[58].