Ten artykuł dotyczy papieża panującego w latach 885–891. Zobacz też:Stefan IV panujący w latach 816–817, według innej numeracji określany jako Stefan V.Stefan V lubStefan VI[a][1] (łac.Stephanus V, ur. wRzymie, zm.14 września891) –papież w okresie od września 885 do 14 września 891[2].
Pochodził z arystokratycznej rodziny, byłkardynałem prezbiterem naLateranie[1]. Po śmierci Hadriana III został wybrany jednogłośnie przez duchowieństwo i lud na papieża, bez konsultacji z cesarzem[3]. RozgniewanyKarol Gruby wysłał do Rzymu kanclerza Liutwalda, który miał złożyć Stefana z urzędu, jednak ostatecznie z tego zrezygnował[1].
W czasie jegopontyfikatu, Rzymowi znowu zaczęli zagrażaćSaraceni, toteż papież zwrócił się o pomoc do cesarza[1]. Karol wyruszył na wojnę z Saracenami, lecz natychmiast musiał się wycofać w 886 roku i nie mógł już potem pomócPaństwu Kościelnemu[1]. Wkrótce potem Karol zmarł, nie posiadając prawowitego następcy, nastąpił więc rozpad wielkiego cesarstwa[1]. Papież zwrócił się z prośbą o pomoc najpierw doArnulfa z Karyntii, a następnie doGwidona III ze Spoleto, którego niechętnie koronował 21 lutego 891 roku na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego[1].
Za czasów Stefana, zmarł drugi zapostołówSłowian,św. Metody (6 kwietnia 885) i papież mianował jego następcąGorazda, któremu jednak zakazał używanialiturgii słowiańskiej opracowanej przez braci sołuńskich[1]. Konsekwencją tego była ucieczka uczniów Metodego do Bułgarii i powrót do obrządku bizantyńskiego[1].
- ↑Stefan II (papież elekt) nie zdążył przyjąćsakry i był różnie umieszczany w spisach papieskich, co stwarza trudności z numeracją papieży noszących to imię