.jpg) Stefan Moysa-Rosochacki (przed 1901) | |||
| Data urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| posełSejmu Krajowego Galicji | |||
| Okres | od 10 września 1888 –26 stycznia 1889 | ||
| Przynależność polityczna | konserwatyści –podolacy | ||
| Poprzednik | Tytus Siengalewicz | ||
| poseł do austriackiej Rady Państwa IX, X i XI kadencji | |||
| Okres | od 25 października 1898 | ||
| Przynależność polityczna | konserwatyści –podolacy | ||
| Poprzednik | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Stefan Moysa-Rosochacki (ur.17 kwietnia1853, zm.9 grudnia1920 weLwowie) – prawnik, ziemianin, poseł naSejm Krajowy Galicji i do austriackiejRady Państwa.
Studiował prawo naUniwersytecie Lwowskim uzyskując stopień doktora nauk prawnych[1]. W 1882 został członkiem, a od 1890 był prezesem Rady Powiatowej wŚniatyniu[1]. Od 1883 należał doGalicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, należał również doGalicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, którego prezesem pozostawał do końca życia[2]. W 1901 został wybrany mężem zaufania dla oddziału hipotecznego w Banku Austro-Węgierskim w Wiedniu (jako następcaEdwarda Gniewosza)[3]. Członek Rady Nadzorczej galicyjskiego Banku Krajowego (1902-1918)[1].
Czynny politycznie, z poglądów konserwatysta, związany zpodolakami skupionymi wokółWłodzimierza Kozłowskiego[1]. Poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego V kadencji (10 września 1888 – 26 stycznia 1889), VIII kadencji (28 grudnia 1901 – 12 października 1907), IX kadencji (15 września 1908 – 2 kwietnia 1913) wybieranym z kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu nr 14 – Śniatyń. Po raz pierwszy został wybrany po rezygnacjiTytusa Siengalewicza w 1887. Był także posłem X kadencji (5 grudnia 1913 – 14 marca 1914) wybranym w kurii I (wielkiej własności) z okręgu nr 15 – Kołomyja[4]. Pracował w sejmowych komisjach gospodarczych i administracyjnych, m.in. regulacją rzek, budową dróg oraz reformą wyborczą.[1]. W 1913 był zdecydowanym przeciwnikiem ugody z Ukraińcami[1].
Był posłem do austriackiejRady Państwa IX kadencji (od 25 października 1898 do 8 czerwca 1900) z kurii V powszechnej w okręgu 14 (Kołomyja-Nadwórna-Bohorodczany-Kossów-Śniatyń), X kadencji (31 stycznia 1901 – 30 stycznia 1907) także z kurii V powszechnej w okręgu 15 (Borszczów–Zaleszczyki–Czortków–Husiatyń–Trembowla–Skałat) oraz XI kadencji (17 lutego 1907 – 30 marca 1911) z okręgu nr 32Buczacz–Zaleszczyki-Śniatyń[5][6] Należał doKoła Polskiego wykazując zainteresowanie sprawami gospodarczymi i finansowymi. W czasie I wojny światowej związany był z działalnością wiedeńskich a następnie lwowskich agendNaczelnego Komitetu Narodowego[1].
Honorowy obywatel miast naPokuciu m.in.Kołomyi (1907),Kut (1907), Śniatynia (1906),Peczeniżyna (1906) i Tłumacza (1911). W 1908 został odznaczony KomandoriąOrderu Franciszka Józefa z Gwiazdą[7]. 19 października 1910 otrzymał tytuł barona[1][8].
Pochodził z rodziny ormiańskiej osiadłej naBukowinie. Był synem ziemianina Jana, który w 1875 otrzymał tytuł szlachecki z prawem używania przydomkuRosochacki. W 1898 otrzymał potwierdzenie szlachectwa, oficjalnie nobilitowany 14 marca 1899. W 1887 poślubił Louise Marie Kapri von Meracey (1868-1939). Mieli dwoje dzieci Janinę oraz Michała. Jego wnukiem byłStefan, ksiądz jezuita[9][10][11][1].
