 Godziemba | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Żona | Teresa Madalińska |
| Odznaczenia | |
 | |
Stanisław Dąmbski zLubrańca herbuGodziemba (ur. w 1724 – zm. 31 lipca 1802 wWilkowicach) – starosta dybowski, podkomorzy brzeskokujawski.
SynTomasza (1690–1748), chorążego inowrocławskiego i Marianny z Kolczyńskich herbu Rogala. BratJózefa (zm. 1793), kasztelana buskiego. Poślubił Teresę Madalińską, córkę Łukasza Madalińskiego, pisarza grodzkiego kowalskiego. Z małżeństwa urodziło się dwóch synów i dwie córki: Józef Walenty i Wincenty oraz Marianna, późniejsza żona Walentego Waliszewskiego i Małgorzata, żona Myszkowskiego.
Kształcił się wPoznaniu w szkole jezuitów fundacji biskupaStanisława Dąmbskiego.Początkowocześnikbrzesko-kujawski (1756), następnie regent grodzkiinowrocławski (1758),podsędek (1759), deputat trybunalski (1762) i (1768), chorążykruszwicki i inowrocławski (1770), chorąży brzeskokujawski w latach 1772-1787[1]. Był elektoremStanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku zwojewództwa brzeskokujawskiego[2].
W roku 1765 zostałpodczaszymbydgoskim. Członek konfederacji1773 roku i poseł inowrocławski naSejm Rozbiorowy 1773–1775[3]. Jako poseł na sejm (1773 – 5) nie odegrał większej roli, dał się wybrać do mało znaczących 22 komisji sejmowych. Przez 50 lat pełnił urząd starosty dybowskiego i inowrocławskiego. W roku 1772 został podstarościm inowrocławskim, a 15 lat później podkomorzym brzeskim. W służbie wojskowej był porucznikiem. W swych dobrach majątkowych posiadał królewszczyznęObałki. Marszałkował na sejmikach w 1775, 1777, 1778. Posłował znów w r. 1780 i 1784. Był posłem naSejm Czteroletni w1788 roku zwojewództwa brzeskokujawskiego[4]. Zmarł w swych dobrach w Wilkowicach, został pochowany w kościele w Lubrańcu.
Za zasługi został odznaczonyOrderem Świętego Stanisława (1786).