Stanisław Bronicz (ur.24 maja1904 wŁące, zm.5 lutego1981 wOpolu) – polskietnograf, folklorysta i muzealnik, twórca i dyrektorMuzeum Wsi Opolskiej w Opolu.

W 1951 r. ukończył etnografię naUniwersytecie Jagiellońskim^[1]. W następnym roku został kierownikiemMuzeum Historycznego w Bielsku-Białej zajmując to stanowisko do 1954^[2]. Od 1957 do 1962 r. pracował wMuzeum Śląska Opolskiego, będąc tam od 1958 kierownikiem Działu Etnograficznego. Jednocześnie był adiunktem w krakowskim Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN. Był organizatoremMuzeum Wsi Opolskiej w Opolu i od 1962 do 1965 pierwszym dyrektorem tej placówki. Od 1965 do 1970 był kierownikiem opolskiej biuraKomisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce, po czym przeszedł na emeryturę^[1].

Był członkiemPolskiego Towarzystwa Ludowego i prezesem jego opolskiego oddziału^[1].

Autor prac etnograficznych, m.in. o strojach ludowych.

W Opolu znajduje się ulica S. Bronicza.

• Bronicz S., 1954: Strój pszczyński. W: Atlas Polskich Strojów Ludowych, cz. III: Śląsk. Wyd. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Wrocław.
• Bronicz S. (red.),1958: Wzornik haftów opolskich. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Bronicz S., 1963: Skansen opolski. Roczniki Etnografii Śląskiej, t. 2, s. 233–240.
• Bronicz S., 1967: Z badań nad rozwojem domu chłopskiego na Śląsku Opolskim. Roczniki Etnografii Śląskiej, t. 3, s. 115–165.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[1]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”^[1]

• Biogramy pracowników merytorycznych Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu. Opolski Rocznik Muzealny, XVIII, część 1, 2011 r., s. 180-181.

• Polscy etnografowie
• Urodzeni w 1904
• Zmarli w 1981