Stacja zawdzięcza swoją nazwę położeniu w pobliżucieśniny McMurdo, nazwanej na cześć porucznikaArchibalda McMurdo[1], który jako pierwszy wykonał mapę tych obszarów w 1841 roku. Cieśnina oddziela wyspę i stację od kontynentu Antarktydy.
Pierwsza stacja, niedaleko dzisiejszej bazy, została założona w 1902 roku przez BrytyjczykaRoberta Falcona Scotta, natomiast Amerykanie utworzyli swoją bazę w grudniu 1955 roku[2][3].
Stacja McMurdo zlokalizowana jest na nagiej skale wulkanicznej na półwyspieHut Point PeninsulaWyspy Rossa naMorzu Rossa – w punkcie, gdzie najbardziej wysunięty na południe stały ląd dostępny jest dla statków[4]. Stacja oddalona jest o niewiele ponad 30 km od czynnego wulkanuErebus[2].
Jest to największa stacja badawcza naAntarktydzie[5]. Stacja jest w stanie obsłużyć do 1000 mieszkańców, najwięcej wAntarktyce. Rekordowa liczba osób – 1258 – zamieszkiwała stację latem 1996 roku[2]. W okresie zimowym od lutego do października liczba pracowników stacji spada do ok. 180[5]. Na terenie stacji znajduje się 85 budynków[3].
Najniższatemperatura powietrza odnotowana na terenie stacji to –50 °C, a najwyższa to +8 °C[3]. Średnia temperatura roczna to –18 °C, a średnie temperatury miesięczne wahają się od –3 °C w styczniu do –28 °C w sierpniu[3]. Pokrywa śnieżna zanika latem[3]. Średnia prędkość wiatru odnotowana na terenie stacji to ok. 5,1 m/s, a w lipcu 1968 roku zanotowano podmuchy o prędkości 52 m/s[3].