| miasto wgminie miejsko-wiejskiej | |||||
Rynek sobkowski | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Data założenia | 1563 | ||||
| Prawa miejskie | 1563–1870, 2025 | ||||
| Burmistrz | Tomasz Chaja | ||||
| Powierzchnia | 10,38 km² | ||||
| Populacja (2024) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Strefa numeracyjna | 41 | ||||
| Kod pocztowy | 28-305[2] | ||||
| Tablice rejestracyjne | TJE | ||||
Położenie na mapie gminy Sobków | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego | |||||
| TERC (TERYT) | 2602084 | ||||
| SIMC | 0270604[4] | ||||
Urząd miejski pl. Wolności 1228-305 Sobków | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||
| Zobacz w indeksieSłownika geograficznego Królestwa Polskiego hasłoSobków |





Sobków –miasto wPolsce położone wwojewództwie świętokrzyskim, wpowiecie jędrzejowskim, wgminie Sobków[4][5]. Ma status sołectwa[6]. Siedzibagminy Sobków.
Uzyskałlokację miejską w 1563 roku[7][8]. Zostałpozbawiony praw miejskich 13 stycznia 1870 i włączony dogminy Sobków wpowiecie jędrzejowskim[9]. W latach 1867–1954 siedziba wiejskiej gminy Sobków, 1954–1972gromady Sobków[10], a od 1973 reaktywowanej gminy Sobków[11].W latach 1975–1998 należał administracyjnie do województwa kieleckiego. 1 stycznia 2025 Sobkówodzyskał status miasta[12]; wówczas częścią miasta stała się koloniaSobków-Nida[4].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1016463 | Sobków-Nida | część miasta |
Miasto położone jest na lewym brzeguNidy. Znajduje się częściowo w obszarzeDoliny Nidy, częściowo zaś na Wzgórzach Sobkowsko-Korytnickich. Występują tu złożawapienijurajskich, wydobywanych w kamieniołomie położonym w północnej części miejscowości.
Sobków znajduje się około 12 km na północny wschód odJędrzejowa. 3 km na północny zachód od miejscowości, wSokołowie Dolnym, znajduje sięstacja kolejowa Sobków nalinii kolejowej nr 8Warszawa Zachodnia – Kraków Główny.
W odległości kilku kilometrów od osady, w tym także w granicachgminy, biegnieDroga ekspresowa S7 oddana do użytku pod koniec 2018 roku[13]. Najbliższym węzłem drogowym jestWęzeł Brzegi.
Założycielem miasta byłStanisław Sobek,starostamałogoski ipodskarbi wielki koronny. Od jego nazwiska pochodzi nazwa miasta. Sobków powstał na gruntach wsiNida, w części należącej do rodziny Sobków, w drugiej do biskupów krakowskich. Przywilej lokacyjny wydał w 1563 królZygmunt August. Przywilej zwalniał miasto od ceł wewnętrznych, ustanawiał targ i dwajarmarki w roku. Zapewniał także mieszkańcom 15 latwolnizny. Fundator Sobkowa wzniósł także, na gruntach Nidy Rytorskiej, zamek[14]. Sobków wraz z zamkiem przeszedł na własność rodziny Drohojowskich, a później był kolejno własnością rodów: Wielopolskich, Sarbiewskich,Myszkowskich, a od 1725 Szaniawskich. Ci ostatni przebudowali zamek na pałac.
Rozwój miasta hamowało sąsiedztwo konkurencyjnychChęcin iJędrzejowa. W 1667 były tu zaledwie 32 domy oraz 270 mieszkańców (włącznie z dworem). W 1827 115 domów i 1003 mieszkańców. W 1869 Sobków utraciłprawa miejskie. W czasieI wojny światowej w 1915 osada została doszczętnie spalona.
Podczas okupacji hitlerowskiej, wiosną 1940 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 800 Żydów. We wrześniu 1942 zostali wywiezieni getta w Jędrzejowie, a stamtąd doobozu zagłady Treblinka II i tam zamordowani[15].
W 1960 Sobków zamieszkiwało około 600 osób.
Pod Sobkowem znaleziono pozostałości osadykultury łużyckiej sprzed 3,5 tysiąca lat, orazkultury przeworskiej. Wśród znalezisk są m.in. cztery szydła, wisiorek, siekiera oraz liczący 2000 latnaparstek, prawdopodobnie najstarszy w Polsce i jeden z najstarszych w Europie.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Części miasta | |
| Części wsi | |
| Kolonie wsi |
|
| Osady wsi |
|
| Przysiółki wsi |
|
| Miasta |
|---|
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta |
|
| Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75) |
|
| Gromady (1954–72) |
|
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
|
Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).