Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Skrzypowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrzypowce
Ilustracja
Skrzyp olbrzymi
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

skrzypowe

Rząd

skrzypowce

Nazwa systematyczna
Equisetales DC. ex Bercht. & J. Presl
Přir. Rostlin: 271. Jan-Apr 1820[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

Skrzypowce (Equisetales) –rządroślin naczyniowych z podklasyskrzypowych (w różnych ujęciach też klasy). W dawniejszych ujęciach systematycznych do rzędu tego klasyfikowano tylkozielne rośliny stawiane obok cechujących się przyrostem wtórnym i pokrojem drzewiastym kalamitowcówCalamitales. Ponieważ jednak szereg dalszych cech różniących obie grupy (morfologiazarodników, obecność lub brak liści płonnych w kłosie zarodnionośnym i zrastanie się liści) przestał pozwalać na jednoznacznie rozdzielanie tych roślin – łączone są one współcześnie w jeden rząd. Wyróżnia się w jego obrębie cztery rodziny, spośród których tylkoskrzypowateEquisetaceae mają współczesnych przedstawicieli. Do wymarłych należą:kalamitowateCalamitaceae (w tymprakalamityArchaeocalamites czasem wyodrębniane jako osobna rodzinaArchaeocalamitaceae[4]),Tchernoviaceae iGondwanostachyaceae. Rośliny te występują na Ziemi oddewonu, przy czym odegrywały szczególną rolę w szacie roślinnejkarbonu[5].

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]

Rośliny różnych rozmiarów, od niewielkich roślin zielnych, po osiągające ok. 20 m wysokości wymarłe kalamity. Charakterystyczną cechą jest budowapędu – podzielonego na wyraźnewęzły imiędzywęźla, z powierzchnią żebrowaną.Liście i odgałęzienia boczne wyrastają w okółkach. Liście pojedyncze lub zrastające się, cechują się pojedynczą i nierozgałęzionąwiązką przewodzącą. Organami podziemnymi są zwyklekłącza z wyrastającymi z nichkorzeniami przybyszowymi[5]. Liście zarodnionośne (sporangiofory) skupione w kłosy zarodnionośne. Liście te są na końcach zagięte w dół[5], przy czym u prakalamitów ich końce rozgałęzione są na cztery części na kształt krzyża, a u innych grup rozrośnięte w formie tarczki, z zarodniami znajdującymi się pod jej spodem[4]. W obrębie kłosa zarodnionośnego znajdują się lub nie liście płonne[5].Zarodniki wyróżniają się obecnościąelater[5].

Systematyka

[edytuj |edytuj kod]
Pozycja systematyczna według PPG I (2016)[2]

Rząd skrzypowcówEquisetales reprezentuje podklasęskrzypowych z klasypaprociPolypodiopsida.

Podział

W systemie PPG I (2016) obejmujących jedynie współczesne taksony, należy tu tylko jedna rodzina –skrzypowatychEquisetaceae[2].

Z uwzględnieniem rodzin wymarłych wyróżniano tu dawniej takżekalamitowateCalamitaceae i prakalamitowateAsterocalamitaceae[6][4], a takżefylotekowatePhyllothecaceae,schizoneurowateSchizoneuraceae[7].

W ujęciu z 2009 prakalamity włączane są do kalamitowatych, wyróżniane są natomiast następujące taksony[5]:

Taksony kopalne o niejasnej pozycji taksonomicznej w obrębie rzędu (incertae sedis):Schizoneura,Neocalamites,Spaciinodum[5] (analizy filogenetyczne wskazują na to, że kopalny rodzajSpaciinodum powinien być włączony doEquisetaceae[8]).

Alternatywnie, w węższym ujęciu, włączana jest tu tylko jedna rodzinaskrzypowatychEquisetaceae i dwa rodzaje o niejasnej pozycji taksonomicznej:Annularia iSchizoneura (kalamity i prakalamity są w takim ujęciu stawiane obok skrzypowych w randze klasy, a rzędami siostrzanymi dla skrzypowców są:Echinostachyales,Gondwanostachyales iSphenophyllales)[9].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni,A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248,DOI10.1371/journal.pone.0119248,PMID25923521,PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. abcThe Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016.DOI:10.1111/jse.12229. 
  3. Robert W. Kiger, James L. Reveal: A comprehensive scheme for standardized abbreviation of usable plant-family names and type-based suprafamilial names. University of Maryland, New York Botanical Garden. [dostęp 2019-10-08].
  4. abcAlicja i Jerzy Szwykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 826.ISBN 83-214-1305-6.
  5. abcdefgThomas N. Taylor, Edith L. Taylor, Michael Krings: Paleobotany: the biology and evolution of fossil plants. Academic Press, 2009, s. 342-378.
  6. Podbielkowski Z., Rejment-Grochowska I., Skirgiełło A. 1986. Rośliny zarodnikowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.ISBN 83-01-04394-6
  7. Aleksander Jachowicz, Sonia Dybova-Jachowicz: Paleobotanika. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1994, s. 71-74.
  8. Andrés Elgorriaga, Ignacio H. Escapa, Gar W. Rothwell, Alexandru M. F. Tomescu, N. Rubén Cúneo. Origin of Equisetum: Evolution of horsetails (Equisetales) within the major euphyllophyte clade Sphenopsida. „American Journal of Botany”. 105, 8, s. 1286– 1303, 2018.DOI:10.1002/ajb2.1125. 
  9. Order Equisetales Dumortier 1829. Fossilworks, Paleobiology Database. [dostęp 2019-10-08].
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skrzypowce&oldid=74784904
Kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp