Skradziona baza (ang.stolen base, w skrócieSB) – w baseballu następuje wówczas gdybiegacz osiągnie kolejną bazę, bez wprowadzenia piłki do gry lub w wyniku popełnieniabłędu przez drużynę broniącą. Biegacz decyduje się zazwyczaj na taki manewr w momencie rozpoczęcia narzutu przezmiotacza^[1].

Wielu zawodników, charakteryzujących się głównie dużą szybkością i zwinnością, specjalizuje się w zdobywaniu baz w ten sposób. RekordMLB w liczbie ukradzionych baz w jednym sezonie należy doHugh Nicola (Cincinnati Red Stockings), który w 1887 roku dokonał tego 138 razy. Trzeba jednak zaznaczyć, że obowiązywały wówczas inne, faworyzujące biegaczy zasady zaliczania baz. W czasach obecnie obowiązujących reguł najwięcej baz (130) ukradł w 1982 rokuRickey Henderson (Oakland Athletics). Do niego należy także rekord wszech czasów, który wynosi 1406 baz, a osiągnięty został podczas 25 sezonów^[2].

Próba zdobycia bazy kończy się czasaminiepowodzeniem. Najskuteczniejszym zawodnikiem w historii ligi jestPortorykańczykCarlos Beltrán, którego 86,7% prób było udanych. Z kolei jedna z największych gwiazd w historii ligi,Lou Gehrig, jest najgorszym „złodziejem” (wśród sklasyfikowanych zawodników) ze skutecznością 50,2%^[2].

Defensive indifference (co można przetłumaczyć jako „obojętność ze strony obrony”) jest oficjalnym terminem statystycznym opisującym sytuację, w której gracze obrony nie podejmują próby wyeliminowania zawodnika próbującego ukraść bazę. Dochodzi do niej najczęściej, gdy zdobycie bazy nie wpłynie lub wpłynie w bardzo niewielkim stopniu na wynik meczu. Jeśli oficjalny protokolant zawodów uzna, że doszło dodefensive indifference, osiągnięta baza nie zostanie uznana za skradzioną i nie zostanie ona zapisana na konto biegacza^[3].

• Terminologia baseballowa