Sitamon (takżeSatamon,egip.Córka Amona) – najstarsza córka faraonaAmenhotepa III i królowejTeje.
Była ulubienicą ojca i cieszyła się niezwykle wysoką pozycją w królewskiej rodzinie. Około roku 31. dostąpiła największego wyniesienia, stając się królewską małżonką obok swej matki. Jej spraw doglądał słynnyAmenhotep syn Hapu, który pełnił funkcjęWielkiego Zarządcy księżniczki Sitamon. Miała ona własny pałac, posiadłości i meble, z których kilka znalazło się w grobowcu jej dziadków –Juja iCzuju. Jednym z najpiękniejszych znalezisk jest ozdobny fotel. Na jego oparciu widnieje scena, która ukazuje siedzącą Sitamon. Odbiera ona złoty naszyjnik, który podaje jej służąca. Księżniczka ma na sobie długa suknię i szeroki naszyjnik. Na jej czole zamiast podwójnegoureusza widnieją dwie głowy gazeli. Głowę zdobi krótka peruka oraz wymyślna korona z kwiatów lotosu. W rękach trzymasistrum oraz naszyjnikmenit[1], co łączy ją z boginiąHathor. Sitamon określona jest jakoNajstarsza Córka Króla, który ją kocha. Później księżniczka otrzymała najwyższy tytułWielkiej Małżonki Królewskiej, jednak nigdy nie przewyższyła rangą swej matki. Nie wiadomo, czy był to tytuł wyłącznie honorowy, czy też doszło do skonsumowania małżeństwa. Nie ma danych świadczących niezbicie, że księżniczka miała ze swym ojcem dziecko.
Sitamon została pochowana prawdopodobnie w grobie Amenhotepa III w zachodniej częściDoliny Królów. Być może należy do niej mumia z grobowca KV35, zwana Młodszą Damą, zidentyfikowana jako córka Amenhotepa III i Teje oraz matkaTutanchamona.
- ↑Menit był długim naszyjnikiem z paciorków, które potrząsane grzechotały.
- Joyce Tyldesley -Nefertiti. Słoneczna Królowa Egiptu, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2003
