Wyspa została odkryta przezKrzysztofa Kolumba w listopadzie 1493 roku, podczas swojej drugiej wyprawy. W 1636 roku skolonizowali ją koloniści zZelandii. Od roku 1678 Sint Eustatius znalazła się pod bezpośrednim panowaniemHolenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W czasach kolonialnych, ta niewielka wyspa dla Holandii odgrywała duże znaczenie w uprawietrzciny cukrowej,bawełny oraztabaki. Wyspa przez stulecia 22 razy zmieniała właścicieli, była pod panowaniem nie tylkoholenderskim, ale iangielskim,francuskim orazbrytyjskim[4]. Jednak od 1816 roku posiadłość ta ponownie znalazła się pod administracją Holandii[5].
W 1739 r. otworzono na wyspie synagogęHonen Dalim, jako jedną z pierwszych w Ameryce[6].
Sint Eustatius należy do antylskiego łuku wulkanicznego, a jej rzeźba magórzysty charakter. Najwyższym wzniesieniem jestwulkanThe Quill o wysokości 602 m n.p.m. Wyspa leży w strefieklimatu równikowego, modelowanego przezpasaty. Wyspę porasta subtropikalna i tropikalna roślinność, z fragmentamilasów tropikalnych. W pobliżu Sint Eustatius sąrafy koralowe. Wyspa należy do antylskiejkrainy neotropikalnej.
W XVIII w. wyspa była znaczącym centrum handluHolandii. Rząd w ostatnim czasie stawia naekoturystykę. Największa prywatna firma na wyspie zajmuje się handlemropą naftową[11].
Na północ od stolicy wyspy znajduje się w 1946 r. otwarty port lotniczyFranklin Delano Roosevelt. Znajduje się tutaj również wybudowany w 1993 r.port morski.
