Siniša Mihajlović
Синиша Михајловић
 |
| Data i miejsce urodzenia | 20 lutego 1969
Vukovar |
|---|
| Data i miejsce śmierci | 16 grudnia 2022
Rzym |
|---|
| Wzrost | 183 cm |
|---|
| Pozycja | obrońca |
|---|
| Kariera juniorska |
|---|
| Lata | Klub | | 1984–1986 | NK Borovo |
|
| Kariera seniorska[a] |
|---|
|
| Kariera reprezentacyjna |
|---|
|
| Kariera trenerska |
|---|
|
- ↑Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Odznaczenia |
  |
|
Siniša Mihajlović (wym. [s̪ǐniʃamixǎjɫɔʋit͡ɕ][1];cyr. Синиша Михајловић, ur.20 lutego1969 wVukovarze, zm.16 grudnia2022 wRzymie[2]) –serbskipiłkarz, występujący na pozycjiobrońcy oraztrener piłkarski. Specjalista od wykonywaniarzutów wolnych, z których zdobył zdecydowaną większość strzelonych przez siebie goli.
Treningi piłkarskie rozpoczął w NK Borovo, niewielkim klubie z dzielnicy Borovo Naselje w swoim rodzinnym mieście. Niebywały talent i szybko czynione postępy spowodowały zainteresowanie jego osobą czołowych klubówbyłej Jugosławii. Jako pierwsze zgłosiło sięDinamo Zagrzeb, dwukrotnie zapraszając go na testy, a następnie składając propozycję transferu. Mihajlović jednak tę ofertę odrzucił, bowiem Dinamo postawiło kilka warunków, których nie mógł on zaakceptować. W 1988 r. podjął natomiast decyzję o przenosinach doVojvodiny Nowy Sad, budującej drużynę opartą na młodych talentach, z którą wsezonie 1988/89 niespodziewanie zdobyłmistrzostwo kraju. Pod koniec 1990 r. został zawodnikiem słynnejCrvenej Zvezdy Belgrad, z którą wedycji 1990/91 wywalczyłPuchar Europy Mistrzów Krajowych. W 1992 r. przeniósł się do Włoch, gdzie grał do zakończenia kariery zawodniczej w 2006 r. Na początku był graczemAS Roma, jednak w 1994 r. zmienił barwy naSampdorię. W 1998 r. przeszedł doS.S. Lazio, z którym wywalczyłPuchar Zdobywców Pucharów (1999) i mistrzostwoWłoch (2000). Latem 2004 r. został zwolniony z rzymskiego klubu i dołączył nazasadzie wolnego transferu do kadryInteru Mediolan, trenowanego przez kolegę Mihajlovicia z boiska,Roberto Manciniego. Wraz z Interem Siniša zdobył w 2005 r.Puchar Włoch, ten sukces powtórzył rok później i zakończył piłkarską karierę. Mihajlović jest rekordzistą Serie A w liczbie zdobytych goli bezpośrednio z rzutów wolnych – w ciągu 14 lat zdobył 27 takich bramek.
Wreprezentacji Serbii i Czarnogóry Mihajlović zagrał 63 razy i zdobył 10 bramek. 62 z tych występów zaliczył w reprezentacji Jugosławii, z którą wystąpił naMistrzostwach Świata 1998 orazMistrzostwach Europy 2000.
Po zakończeniu kariery nie opuściłMediolanu i w latach 2006–2008 był asystentemRoberto Manciniego. Od 3 listopada 2008 do 14 kwietnia 2009 był szkoleniowcemBologny. 8 grudnia 2009 został treneremCatanii, a w czerwcu 2010 r. –Fiorentiny. 7 listopada 2011 zwolniono go z tej funkcji[3]. 21 maja 2012 objął posadę selekcjonerapiłkarskiej reprezentacji Serbii. W latach 2013–2015 był szkoleniowcemSampdorii. W lipcu 2015 został treneremA.C. Milan, a 12 kwietnia 2016 zwolniono go z tej funkcji[4]. 25 maja 2016 został treneremTorino FC[5]. Pod koniec stycznia 2019 ponownie został trenerem Bologny.
Zmarł 16 grudnia 2022 w Rzymie z powodubiałaczki[6]. 20 grudnia 2022 po mszy świętej wBazylice Matki Bożej Anielskiej i Męczenników, został pochowany na rzymskim cmentarzuCampo Verano[7].
- ↑Siniša Mihajlović pronunciation: How to pronounce Siniša Mihajlović in Serbian [online], forvo.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑È morto Mihajlovic, il duro dal cuore grande: stroncato dalla leucemia a 53 anni. gazzetta.it, 2022-12-16. [dostęp 2022-12-16]. (wł.).
- ↑Serie A. Nowy trener Boruca. Mihajlović zwolniony. sport.pl, 2011-11-07. [dostęp 2011-11-15].
- ↑Serie A. Sinisa Mihajlović zwolniony z Milanu. Zastąpi go Cristian Brocchi [online], sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑Mihajlovic nowym trenerem Kamila Glika.
- ↑Umrl je Siniša Mihajlović [online], rtvslo.si [dostęp 2022-12-17] (słoweń.).
- ↑RTL 102 5 HitR.1. 5. H. Radio RTL 102 5 HitR.1. 5. H.,In migliaia per l'ultimo saluto a Sinisa Mihajlovic. Il cardinale Zuppi: "Ha dato un'occasione a chi non l'aveva mai avuta" [online], rtl.it [dostęp 2022-12-20] (wł.).
- ↑Укази о одликовањима [online], Председник Републике Србије [dostęp 2025-10-15] .
- ↑MIHAJLOVIĆ POSTHUMNO DOBIO ORDEN: Dodik Sinišinoj majci uručio Orden zastave Srpske sa zlatnim vencem [online], www.kurir.rs, 8 stycznia 2023 [dostęp 2025-10-15] (serb.).
.svg)
