![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1908 | ||
Data i miejsce śmierci | 7 stycznia 1980 | ||
Gra pojedyncza | |||
Roland Garros | W (1938, 1939) | ||
Wimbledon | SF (1930–1932, 1934, 1936, 1937) | ||
US Open | QF (1938) | ||
Gra podwójna | |||
Roland Garros | W (1933, 1934, 1936–1939) | ||
Wimbledon | W (1933, 1934, 1937) | ||
US Open | F (1938) | ||
|
Simonne Mathieu, z domu Passemard (ur.31 stycznia1908 wNeuilly-sur-Seine, zm.7 stycznia1980 wParyżu) –francuskatenisistka, zwyciężczyni 13 turniejówwielkoszlemowych w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, w tym dwukrotniemistrzostw Francji w singlu.
Wcześnie wyszła za mąż (1925), już po ślubie sięgnęła po pierwszy tytuł mistrzyni kraju juniorek. Była zawodniczką praworęczną, opierającą swój tenis głównie na regularnej grze z głębi kortu. Znana była z nieustępliwości, dobrego przygotowania fizycznego, a także groźnego forhendu. Dominowała we francuskim tenisie w latach 30., będąc godną następczynią legendarnejSuzanne Lenglen. Jej trzynaście wielkoszlemowych tytułów to drugi wynik w historii tenisa francuskiego – właśnie po Lenglen, która zwyciężała 21 razy.
Grała łącznie w ośmiu finałach międzynarodowych mistrzostw Francji, ale udało się jej wygrać tylko w dwóch ostatnich występach. W 1929 musiała uznać wyższośćHelen Wills, podobnie w 1932. W 1933 uległa leworęcznej BrytyjceMargaret Scriven. W latach 1935–1937 trzykrotnie przegrywała finały z NiemkąHilde Krahwinkel. Zwycięstwa doczekała się wreszcie w 1938, pokonując w finale pochodzącą z BelgiiNelly Landry. Rok później obroniła tytuł po finałowym zwycięstwie nad PolkąJadwigą Jędrzejowską. W pozostałych imprezach zaliczanych do Wielkiego Szlema nie udało się Francuzce dojść do finału w grze pojedynczej – w latach 1930–1939 dochodziła naWimbledonie co najmniej do ćwierćfinału (w półfinale była w 1930, 1931, 1932, 1934, 1936 i 1937), w 1938 odpadła w ćwierćfinalemistrzostw USA. Wyniki te dawały jej regularne miejsce w czołowej dziesiątce nieoficjalnego rankingu światowego pisma „Daily Telegraph” (1929-1939), ale nigdy wyżej niż na 3. miejscu (1932, za Amerykankami Helen Wills iHelen Jacobs).
Szereg sukcesów odniosła w grach podwójnych. Triumfowała sześć razy w deblu pań na kortach Rolanda Garrosa, co stanowiło rekord aż do czasu osiągnięćMartiny Navrátilovej. Wygrała także w tym turnieju dwa razy grę mieszaną. Na Wimbledonie zdobyła trzy tytuły deblowe, m.in. partnerując w 1934 w dziewiętnastym triumfie na londyńskiej trawie AmerykanceElizabeth Ryan. W 1938 w mistrzostwach Francji Mathieu triumfowała we wszystkich trzech konkurencjach.
Jedną z rywalek Simonne Mathieu, ale także jej partnerek deblowych, byłaJadwiga Jędrzejowska. W książceUrodziłam się na korcie Polka wspominała, że ich początkowe kontakty nie układały się najlepiej, ale później tworzyły udany debel, dochodząc do finału mistrzostw USA w 1938. W 1939, kiedy zmierzyły się w finale singla mistrzostw Francji, Polka i Francuzka triumfowały wspólnie w deblu.
PodczasII wojny światowej kapitan Mathieu założyła Corps Féminin Français, kobiecą ochotniczą jednostkę Wolnych Sił Francuskich, podobną do brytyjskiej Auxiliary Territorial Service. Za swoją służbę każda z kobiet została odznaczona tytułem Oficera Legii Honorowej[1].
Po wojnie nie grała w tenisa. Zmarła w styczniu 1980. W 2006 została wpisana doMiędzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Osiągnięcia w turniejachwielkoszlemowych:
Finały singlowe w turniejach wielkoszlemowych:
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 |
|
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 |
|
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
1907–1910 | |
---|---|
1911–1920 |
|
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 |
|
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
1913–1920 | |
---|---|
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 |
|
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
1902–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |