 | |
 marszałek wojsk inżynieryjnych | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 czerwca 1917 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 lutego 1996 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1938–1992 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                  | |
Siergiej Christoforowicz Aganow (ros. Серге́й Христофо́рович Ага́нов, ur.22 maja?/4 czerwca 1917 wAstrachaniu, zm.1 lutego1996 wMoskwie) –radziecki dowódca wojskowy,marszałek wojsk inżynieryjnych (1980).
Po ukończeniu szkoły średniej pracował w elektrokombinacie w Moskwie, gdzie był brygadzistą zespołu montażowego. Od 1938 wArmii Czerwonej, 1940 ukończył Moskiewską Szkołę Wojskowo-Inżynieryjną, brał udział wwojnie z Finlandią jako dowódca plutonu saperów, od marca 1940 dowódca kompanii saperów, później komendant szkoły młodszych dowódców saperów brygadyLeningradzkiego Okręgu Wojskowego.
Od czerwca 1941 na frontachII wojny światowej, od października 1941 starszy adiutant (odpowiednik szefa sztabu), od lutego 1942 zastępca dowódcy batalionu motoinżynieryjnego, od kwietnia 1942 zastępca szefa sztabu wojsk inżynieryjnych54 Armii. Walczył naFroncie Wołchowskim iFroncie Leningradzkim. W listopadzie 1942 wycofany z frontu do dalszej służby w sztabie Wojsk Inżynieryjnych Armii Czerwonej, zastępca szefa wydziału operacyjnego. Członek grupy przedstawicieliStawki Najwyższego Naczelnego Dowództwa, zajmował się organizowaniem inżynieryjnego ubezpieczenia operacji naFroncie Południowo-Zachodnim,Froncie Briańskim,Woroneskim,3 Białoruskim i2 Bałtyckim.
Od 1942 wWKP(b). Po wojnie starszy oficer wydziału w sztabie Wojsk Inżynieryjnych Armii Radzieckiej, 1950 ukończyłAkademię Wojskową im. Frunzego w Moskwie, od 1951 zastępca szefa, a od 1952 szef wydziału sztabu Wojsk Inżynieryjnych Armii Radzieckiej. 1955 ukończył Wyższą Akademię Wojskową im. Woroszyłowa, po czym został szefem Wojsk Inżynieryjnych 8 Gwardyjskiej Armii wGrupie Wojsk Radzieckich w Niemczech.
Od 1960 starszy wykładowca, a od 1963 zastępca kierownika wydziału w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego. Od stycznia 1967 szef Wojsk Inżynieryjnych Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, od stycznia 1970 zastępca szefa Wojsk Inżynieryjnych Ministerstwa Obrony ZSRR, od kwietnia 1974 komendantWojskowej Akademii Inżynieryjnej im. Kujbyszewa, od 1975 szef Wojsk Inżynieryjnych Ministerstwa Obrony ZSRR. Zwracał dużą uwagę na poprawę struktury organizacyjnej wojsk inżynieryjnych i ich wyposażenia, opracowanie efektywnych sposobów inżynieryjnego wsparcia działań wojskowych i szkolenie kadr inżynierskich. Wniósł wielki wkład w organizację i realizację działań mających na celu usuwanie skutkówkatastrofy w Czarnobylu 1986. Od 7 maja 1980 marszałek wojsk inżynieryjnych. Od lutego 1987 w Grupie Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR.
Od 1992 na emeryturze. Zmarł w 1996.
I odznaczenia zagraniczne.
