![]() | |||
Data urodzenia | 1744 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 1832 | ||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość | rosyjska | ||
|
Siemion Romanowicz Woroncow (ros. Семён Романович Воронцов, 1744-1832) – dyplomata rosyjski,wolnomularz[1]. Jeden z najskuteczniejszych dyplomatów rosyjskich w historii tego kraju.
Od 1764 roku radca ambasady Rosji w Wiedniu. Brał udział w wojnie przeciw Turkom. W roku 1783 wysłany w charakterze posła doWenecji, a w 1785Londynu, gdzie sprawował funkcję ambasadora do roku 1806. W 1793 zawarł traktat handlowy i sojusz wojskowy z Wielką Brytanią przeciwko rewolucyjnej Francji. Jego niezależność sądów nie podobała się faworytowi carycyKatarzyny IIPłatonowi Zubowowi i ochłodziła jego stosunki z imperatorową. Był przeciwnikiem dokonywania rozbioru Polski.
W 1791 roku Woroncow odniósł wielki sukces dyplomatyczny. Gdy Wielka Brytania i Prusy domagały się od Rosji zrzeczenia się zdobyczy na Turcji, ambasador poruszył opinię publiczna w Londynie i przekonał ją do sprzeciwu wobec działań wojennych mających zmusić Rosję do ustępstw. Notorycznie przekupywał nie tylko brytyjskich posłów, ale czasem nawet i ministrów. Woroncow próbował nawet wykorzystać swe wpływy by doprowadzić do tego, byWilliam Pitt Młodszy wróg Rosji, został zastąpiony przez Charlesa Foxa, znacznie bardziej skorego do ugody z Rosjanami.
BratAleksandra Woroncowa,Katarzyny Woroncowej-Daszkowej iElżbiety Woroncowej, ojciecMichała Woroncowa.