Siemion Pawliczenko

Siemion Pawliczenko w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	11 maja1991 Brack
Wzrost	180 cm[1]
Reprezentacja	Rosja OAR (ZIO 2018) RLF (MŚ 2021) ROC (ZIO 2022)
Debiut w PŚ	17 listopada 2007,Lake Placid (27. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	17 listopada 2007,Lake Placid (27. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	18 stycznia 2015,Oberhof (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	1 marca 2015,Soczi
Dorobek medalowy
Reprezentacja Rosja Mistrzostwa świata złoto Sigulda 2015 Jedynki złoto Winterberg 2019 Sztafeta srebro Sigulda 2015 Sztafeta brąz Winterberg 2019 Sprint brąz Winterberg 2019 Jedynki Mistrzostwa Europy złoto Soczi 2015 Jedynki złoto Königssee 2017 Jedynki złoto Sigulda 2018 Jedynki złoto Sigulda 2018 Sztafeta złoto Oberhof 2019 Jedynki złoto Sigulda 2021 Sztafeta srebro Soczi 2015 Sztafeta srebro Lillehammer 2020 Jedynki Mistrzostwa świata juniorów srebro Innsbruck 2010 Jedynki brąz Nagano 2009 Jedynki Puchar Świata Kryształowa kula 2018/2019 3. miejsce 2019/2020 3. miejsce 2020/2021 Reprezentacja Rosyjska Federacja Sportów Saneczkowych Mistrzostwa świata srebro Königssee 2021 Jedynki-sprint
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Siemion Aleksandrowicz Pawliczenko (ros. Семён Александрович Павличенко, ur.11 maja1991 wBracku^[1]) –rosyjskisaneczkarz, jednokrotny zdobywcaPucharu Świata, dwukrotny medalistamistrzostw świata juniorów, siedmiokrotny medalistamistrzostw Europy i pięciokrotny medalistamistrzostw świata.

Saneczkarstwo uprawia od 2001 roku^[1]. W 2006 roku rozpoczął starty wPucharze Świata juniorów^[2]. 17 listopada 2007 roku zadebiutował i zarazem zdobył pierwsze punkty wPucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych wLake Placid zawodachsezonu 2007/2008 zajął 27. miejsce w konkurencji jedynek^[3]. W 2009 roku wziął udział wmistrzostwach Rosji, na których zdobył srebrny medal w jedynkach, a także wmistrzostwach świata juniorów w Nagano, które przyniosły mu jedynkowy brązowy medal^[1]. Rok później, namistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku wywalczył srebrny medal w konkurencji jedynek^[1].

W 2011 roku pojawił się namistrzostwach świata w Cesanie, na których zajął 25. miejsce w jedynkach, a także namistrzostwach świata juniorów w Oberhofie, z których wrócił z 4. miejscem w konkurencji jedynek i sztafetowej^[3]. W następnym roku wystartował wmistrzostwach Europy w Paramonowie, na których był czternasty w jedynkach^[3]. W 2013 roku pojawił się namistrzostwach Europy w Oberhofie, z których wrócił z 4. miejscem w konkurencji jedynek, namistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, które przyniosły mu jedynkowe 13. miejsce oraz namistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 40. miejsce w konkurencji jedynek^[3].

W 2014 roku wziął udział wmistrzostwach Rosji, na których zdobył złoty medal w konkurencji jedynek, wmistrzostwach Europy w Siguldzie, na których był piąty w jedynkach, a także wigrzyskach olimpijskich w Soczi, na których osiągnął ten sam wynik w tej samej konkurencji^[1][3][4]. Rok później, 18 stycznia zaliczył pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych wOberhofie zawodachsezonu 2014/2015 zajął 2. miejsce w konkurencji sztafetowej. Jego sztafeta, w której startował zTatjaną Iwanową,Aleksandrem Dienisjewem iWładisławem Antonowem przegrała tylko z ekipami z Niemiec i Stanów Zjednoczonych^[5]. Z kolei 1 lutego 2015 roku po raz pierwszy stanął na pucharowym podium w konkurencji jedynek, zajmując 2. miejsce na rozgrywanych wLillehammer zawodach, w których uplasował się za AustriakiemWolfgangiem Kindlem i przed reprezentantem WłochDominikiem Fischnallerem^[6]. Dokładnie miesiąc później odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w konkurencji jedynek na zorganizowanych wSoczi zawodach swojego rodakaAleksandra Pierietiagina i NiemcaFelixa Locha^[7]. 2015 rok to dla niego również występ wmistrzostwach Rosji, na których zdobył brązowy medal oraz starty wmistrzostwach świata w Siguldzie i wmistrzostwach Europy w Soczi – z obu tych międzynarodowych imprez przywiózł złote medale za konkurencję jedynek oraz srebrne za konkurencję sztafetową^[1][3].

W 2016 roku pojawił się namistrzostwach Rosji, na których został złotym medalistą w jedynkach, namistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 4. miejsce w sztafecie, 8. w jedynkach i 12. w sprincie oraz namistrzostwach Europy w Altenbergu, na których był ósmy w konkurencji jedynek^[1][3]. Rok później, namistrzostwach Europy w Königssee wywalczył jedynkowy złoty medal, z kolei namistrzostwach świata w Igls zajął 4. miejsce w konkurencji sprintu i 5. w konkurencji jedynek^[3].

W 2018 roku wziął udział wmistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zdobył złoty medal zarówno w sztafecie, jak i w jedynkach, a także wigrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których startując jako reprezentantolimpijskich sportowców z Rosji zajął 14. miejsce w konkurencji jedynek^[3][8]. Rok później pojawił się namistrzostwach świata w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w konkurencji sprintu, w której przegrał tylko z AustriakiemJonasem Müllerem i NiemcemFelixem Lochem oraz w konkurencji jedynek, plasując się za Felixem Lochem i AustriakiemReinhardem Eggerem, a także złoty medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta współtworzona przez Tatjanę Iwanową,Władisława Jużakowa iJurija Prochorowa pokonała ekipy z Austrii i Niemiec^[9][10].

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	01.02.2015	Lillehammer	jedynki	2
2.	01.03.2015	Soczi	jedynki	1
3.	10.01.2016	Sigulda	jedynki	2
4.	02.12.2016	Lake Placid	jedynki	2
5.	06.01.2017	Königssee	jedynki	1
6.	15.01.2017	Sigulda	jedynki	1
7.	15.01.2017	Sigulda	jedynki-sprint	2
8.	19.11.2017	Igls	jedynki	1
9.	26.11.2017	Winterberg	jedynki-sprint	2
10.	15.12.2017	Lake Placid	jedynki	2
11.	14.01.2018	Oberhof	jedynki	2
12.	21.01.2018	Lillehammer	jedynki-sprint	1
13.	28.01.2018	Sigulda	jedynki	1
14.	16.12.2018	Lake Placid	jedynki-sprint	2
15.	13.01.2019	Sigulda	jedynki	1
16.	09.02.2019	Oberhof	jedynki	1
17.	24.02.2019	Soczi	jedynki	1
18.	24.02.2019	Soczi	jedynki-sprint	1
19.	19.01.2020	Lillehammer	jedynki	2
20.	26.01.2020	Sigulda	jedynki-sprint	1
21.	01.02.2020	Oberhof	jedynki	2
22.	01.03.2020	Königssee	jedynki	1
23.	23.01.2021	Igls	jedynki	2
24.	24.01.2021	Igls	jedynki-sprint	1

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	18.01.2015	Oberhof	sztafeta	3
2.	01.02.2015	Lillehammer	sztafeta	2
3.	01.03.2015	Soczi	sztafeta	2
4.	05.12.2015	Lake Placid	sztafeta	3
5.	10.01.2016	Sigulda	sztafeta	3
6.	07.02.2016	Soczi	sztafeta	1
7.	03.12.2016	Lake Placid	sztafeta	2
8.	19.11.2017	Igls	sztafeta	3
9.	03.12.2017	Altenberg	sztafeta	3
10.	28.01.2018	Sigulda	sztafeta	1
11.	01.12.2018	Whistler	sztafeta	1
12.	13.01.2019	Sigulda	sztafeta	2
13.	24.02.2019	Soczi	sztafeta	1
14.	12.01.2020	Altenberg	sztafeta	1
15.	23.02.2020	Winterberg	sztafeta	1
16.	01.03.2010	Königssee	sztafeta	3
17.	29.11.2020	Igls	sztafeta	3
18.	06.12.2020	Altenberg	sztafeta	2
19.	10.01.2021	Sigulda	sztafeta	1
20.	28.11.2021	Soczi	sztafeta	1

• Medal „Za wzmacnianie wspólnoty bojowej” -Rosja, 21 marca 2018^[11]

• Siemion Pawliczenko na stronie FIL(ang.)
• Siemion Pawliczenko na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2014-04-27)].(ang.)

• Rosyjscy saneczkarze
• Rosyjscy olimpijczycy
• Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018
• Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014
• Urodzeni w 1991