 Logotyp zespołu | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | wczesna twórczość: |
| Aktywność | 1987–2000 |
| Skład | |
| (ostatni): Jurij Klinskich Igor Żirnow Wadim Głuchow Igor Anikiejew | |
| Strona internetowa | |
Siektor Gaza (ros. Сектор Газа) –radziecki irosyjskizespół rockowy, założony 5 grudnia 1987 roku wWoroneżu przez muzyka, wokalistę i autora piosenek Jurija Klinskich, bardziej znanego pod pseudonimemСhoj. 9 czerwca 1988 roku miał miejsce pierwszy koncert grupy w miejscowym klubierockowym. Wówczas grupa otrzymała nagrodępubliczności. Jednakże za datę założenie grupy uznaje się 5 grudnia 1987 roku, kiedy odbył się pierwszykoncert Jurija Klinskich z reperturem Siektora Gaza w jednym z klubów Woroneża[1].
Nazwa grupy pochodzi od nazwy dzielnicyWoroneża, która dla żartu została nazwana „Strefą Gazu” przez dużą liczbęfabryk, znajdujących się w pobliżu. W tej dzielnicy mieszkał Jurij Klinskich. Tam też znajdował się klubrockowy. Nazwa Siektor Gaza nawiązuje także doregionu wPalestynie, który stał się tematem numer jeden wradzieckich mediach w tamtych czasach[1].Сектор газа oznaczać może także dźwignię sterowania silnikiem spalinowym (przepustnicę), np. wsamolocie[2].
...To tylko nazwa miejsca w Woroneżu, gdzie znajdował się klub rockowy, do którego należeliśmy. Znajdował się on w bardzo zadymionej dzielnicy i sam go tak nazwałem – „strefa gazu”. Ciągle graliśmy w tym klubie, a także mieszkałem niedaleko, w tej samej dzielnicy. Dlatego grupę nazwałem – Siektor Gaza. Była to tylko nazwa miejsca, nie sądziłem wtedy, że tak się rozkręcimy. Myślałem raczej, że pogramy i na tym wszystko się skończy. Tak, jak to było w przypadku wielu zespołów w 85. i 87. roku, kiedy otwierały się kluby rockowe. Było wówczas sporo interesujących grup[1].
Jurij „Сhoj” Klinskich
Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że od razu wybrano nazwę dla grupy, ale tak nie było. Jurij Klinskich wybrał ją spośród dziesiątki innych propozycji.
Pseudonim Jurij Сhoj (albo po prostu Сhoj) powstał całkowicie przypadkowo[1]. Występując na scenie kluburockowego albo z widowni, Jurij często wykrzykiwał znany wśródpunków hasło (Сhoj!)[3]. Później, kiedy popularność Siektora Gaza wzrosła, do mieszkania Jurija zaczęli przychodzić nieznani ludzie, którzy pytali o Jurija Сhoja.
Na początku w skład Siektora Gaza faktycznie wchodził tylko Klinskich, który czasami występował z basistą innej woroneskiej grupy Dekret o mirie – Michaiłem Finkiem. Pierwszy stały skład sformułował się nie 27 grudnia 1989 roku, jak twierdzą niektórzy, lecz w czerwcu 1988 roku, kiedy do Jurija Klinskich dołącza perkusista Olej Krjuczkow i basista Siemion Titiewskij. W grupie pojawił się także gitarzysta – Siergiej Tupikin.
Grupa występowała w miejscowym klubie rockowym i szybko stała się jego gwiazdą. W 1989 roku zespół nagrał albumy:Плуги-вуги iКолхозный панк[4]. Podczas nagrania Siergieja Tupikina na gitarze zmienił Igor Kuszczew.
W 1990 roku grupa nagrała płytyЗловещие мертвецы iЯдрена вошь w profesjonalnym woroneskim studiu Black Box. Później albumy te zyskały ogromną popularność w kraju. Żeby wynajmować studio, Jurij musiał sprzedać własnymotocykl.Piosenki Jurija Сhoja reprezentowały stylizowany opis życia nizin społecznych i rosyjskiej prowincji. Można w nich usłyszeć popularne wówczas potoczne iniecenzuralne słownictwo. W tamtych czasach grupa długo nie miała możliwości koncertować poza Woroneżem, a jej członkowie byli mało znani[1].
W 1991 roku grupa miała możliwość nagrania albumuНочь перед Рождеством w Moskwie w studiu Mir. Opiekę nad grupą objął producer Fidel Simonow. Wkrótce grupa rozpoczęła koncertować poza Woroneżem. Wcześniej jednak z zespołu odszedł Oleg Krjuczkow, którego zastąpił Aleksandr Jakuszew[1]. Już wcześniej wspierał skład, będąc zastępcą Krjuczkowa na koncertach. Zaraz po nagraniu albumuНочь перед Рождеством grupę opuścił basista Siemion Titiewskij, a jego miejsce zajął słynny Siergiej Tupikin. Również latem, z powodu rozbieżności zdań w kwestiach artystycznych, grupę opuszcza Igor Kuszczew[4]. Na jego miejsce zaproszonomoskiewskiego gitarzystę – Władimira Lobanowa. Miejsce klawiszowca zajmuje Aleksiej Uszakow, który podobnie jak Aleksandr Jakuszew sezonowo pracował z zespołem od 1989 roku.
W sierpniu 1991 roku w studiu Gala Records grupa ponownie nagrała albumКолхозный панк, który wydano, między innymi, na płytach winylowych. Do nagrania tej płyty zaproszono po raz pierwszy gitarzystę Igora Żirnowa. Później brał on udział w nagraniach wszystkich pozostałych albumów. Nagrany w 1992 rokuteledysk, wyemitowany w programie „50x50” zapewniał grupie popularność w całym kraju. W 1994 roku wydano reedycje wszystkich dotychczasowych albumów na CD.
W 1992 roku Siektor Gaza nagrywała szósty album:Гуляй, мужик! Jednocześnie grupa udawała się w trasę koncertową. Zespół zagrał ponad 100 koncertów w ciągu roku.
W 1993 roku pojawiał się albumНажми на газ. Latem tego roku z zespołu odchodził najpierw Władimir Lobanow, a potem Siergiej Tupikin. Miejsce gitarzysty zajmował Wadim Głuchow, natomiast basisty nie znaleziono. Partie gitary basowej nagrano za pomocą syntezatora. Rok później skład koncertowy grupy zasilił drugi gitarzysta – Wasilij Czernych. Wzbogacił on znacząco brzmienie zespołu.
W 1994 roku grupa nagrała albumТанцы после пореваi jednocześnie wydaje punk-operęКащей Бессмертный. Album ten (jeden z najbardziej popularnych) był nagrany w oparciu o motyw rosyjskiej baśni. Wykorzystano także piosenki, które nawiązywały do utworówAC/DC,Ace of Base,Red Hot Chili Peppers,Queen i innych.Latem 1995 roku grupa wystąpiła podczas siódmej edycji festiwalu Rock Summer wTallinnie. Pod koniec roku grupę opuścił klawiszowiec Alieksiej Uszakow, którego miejsce zajął Igor Anikiejew.
Od 1996 roku Klinskich zaczął zmieniać styl grupy – teksty stały się bardziej poważne i nie zawierały wulgaryzmów. W rezultacie tego powstał albumГазовая атака, który stał się pierwszym komercyjnym albumem w przeciągu całej kariery zespołu.W 1997 roku powstał albumНаркологический университет миллионов, w którym nastąpił powrót w stronę życia codzinnego, chociaż niecenzuralnych słów było bardzo mało. Głównym hitem płyty była piosenka, która kontynuowała temat wojenny.
Kryzys 1998 roku wpłynął na losy zespołu. Сhoj zmniejszył skład grupy do gitarzysty i klawiszowca. 4 lipca 2000 Jurij Klinskich zmarł na zawał serca. Ostatni albumВосставший из Aда był nagrany w 2000 roku i pojawił się już po śmierci Jurija Klinskich.25 czerwca 2000 roku Jurij Klinskich po raz ostatni wychodził na scenę[1]. Miało to miejsce w Moskwie, na małym stadionie sportowych w Łużnikach w ramach koncertu „Ścieżka dźwiękowa”. Wyszedł na scenę sam, tak, jak miało to miejsce na początku jego kariery i zaśpiewał piosenkę „Demobilizacja”.
Po śmierci Jurija Klinskich pojawiły się zespoły, skład których stanowili muzycy byłego zespołu. Wokalistą grupy „S. G.” był siostrzeniec Jurija Сhoja.
W kwietniu 2001 roku Siektor Gaza otrzymał nagrodę rosyjskiego przemysłu nagraniowego „Rekord-2001” jako wykonawca roku.International Federation of Phonographic Industry (IFPI) oświadczyła, że do tytułu wykonawca roku pretendowali:Zemfira,Alsy,Bi-2 i woroneska grupapunkowa Siektor Gaza[5].
Jurij Klinskich pochodził z robotniczej części miasta czasówpierestrojki, gdzie panowało zacofanie społeczne oraz nierzadko przemoc. Charakter tej dzielnicy Jurij wyrażał w tekstach swoich piosenek, jednakże w ironicznej formie. Teksty utworów zawierają dużą ilość żargonu i niecenzuralnego słownictwa. Bohaterów piosenek często niepokoiło – skąd wziąć alkohol i z kim się zabawić. Twórczość Klinskich została poświęcona problemom socjalnym czasów pierestrojki, lat 90., a także życiu po śmierciu. Teksty piosenek, zawierające mało ambitne treści, dzięki czemu znalazły one grono odbiorców wśród mieszkańców wsi, bądź też w małych miastach.
... W małej rosyjskiej wsi, rozpalone grzanym winem mleczarek, kręcące się wokółwampiry,Baby Jagi iKościej Nieśmiertny oraz wszelka siła nieczysta – taka oto ludność żyje w muzycznym świecie grupy Siektor Gaza[6]
Aleksandr Pigariew
Oficjalnie muzyka Siektora Gaza uznawana była zapunk rock, chociaż grupa ma niewiele wspólnego z tym nurtem muzycznym. Klinskich zajmował się różnymi typami muzyki: odpunka ihard rocka dorapu, i folku, co wyraźnie słychać w jego utworach. Muzycy Siektora Gaza czerpali inspiracje z rosyjskiej muzyki ludowej (czastuszki,piosenka autorska, rosyjska muzyka ludowa), a także stylizowali się na zachodniej pop i rock kulturze (Boney M,Queen,AC/DC itp.). Sam Jurij określał swój styl jakofusion. Jednakże to określenie jest nie do końca prawidłowe, ponieważ fusion odnosi się do jazzu i rocka progresywnego.
Styl muzyki rockowej Siektora Gaza (okres od 1990 do 1996 roku) często charakteryzuje się jakokołchozowy. Sam Сhoj dla żartu nazywał swój stylkołchozowym punkiem rockowym. Wersja tego stylu muzycznego jako określenie dla Siektor Gaza można często spotkać w wywiadach ze znanymi rosyjskimi gwiazdami rocka.
W jednym ze swoich wywiadów lider grupy Alisa – Konstantin Kinczew na pytanie o stosunek do Siektor Gaza odpowiedział, że „kołchozowy punk nie jest mi bliskim gatunkiem”. Jednak zaznaczył, że Сhoj osiągnął określonego szczytu i szkoda, że umarł tak wcześnie. W innym wywiadzie Kliczew opowiedział o tym, jak spotykał Сhoja na początku jego muzycznej działalności, w roku 88-89. Wówczas Jurij poprosił go o przekazanie kasety z jego piosenkami Majkowi Naumkienko. Kinczew nie odmówił.
