Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Shōtoku (cesarzowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kōken / Shōtoku
孝謙天皇 / 称徳天皇
Imięjapońskie
Kanji

称徳天皇

Transkrypcja Hepburna

Shōtoku tennō

ilustracja
46. cesarzowa Japonii
Okres

od19 sierpnia749
do7 września758

Poprzednik

Shōmu

Następca

Junnin

48. cesarzowa Japonii
Okres

od6 listopada764
do28 sierpnia770

Poprzednik

Junnin

Następca

Kōnin

Dane biograficzne
Dynastia

Yamato

Data urodzenia

718

Data śmierci

28 sierpnia770

Ojciec

Shōmu

Matka

cesarzowa Kōmyō

Ten artykuł dotyczy cesarzowej. Zobacz też:książę Shōtoku.

Cesarzowa Shōtoku (jap. 称徳天皇 Shōtoku tennō) znana także jakocesarzowa Kōken (jap. 孝謙天皇 Kōken tennō) – dwukrotnacesarzowa-władczyni Japonii (46. i 48.).

Urodziła się w 718 r. jakoksiężniczka Abe, córka cesarzaShōmu. Po raz pierwszy tron cesarski objęła po jego abdykacji w 749 r. jako cesarzowaKōken. Po sześciu latach abdykowała na korzyść swojego kuzyna – księcia Ōi, który przyjął imięJunnin.

Uleczona przez mnicha buddyjskiegoDōkyō z nieznanej choroby, została mniszką, nie zrezygnowała jednak z aspiracji do władzy. W 762 r. przejęła ster rządów pozostawiając Junninowi jedynie funkcje ceremonialne. W 764 r. wybuchłbunt Oshikatsu (wcześniej znanego jakoNakamaro Fujiwara), w wyniku którego Oshikatsu został zabity, Junnin zdetronizowany i zesłany na wyspęAwaji, do której nie dopłynął, bo zmarł po drodze w podejrzanych okolicznościach. Kōken ponownie objęła tron jako cesarzowaShōtoku. Chcąc pokazać swoją pobożność zamówiła wykonanie miliona drewnianych stup (trzykondygnacyjnych o wysokości 15 cm i szerokości 12 cm) i przekazała je dziesięciu największym świątyniom buddyjskim w kraju. W każdej stupie umieszczone były sutry będące aktualnie najstarszymi zachowanymi pismami drukowanymi w Japonii[1].

W trakcie drugiego panowania obsypywała Dōkyō tytułami i władzą. Ich romans o charakterze skandalu zrodził bardzo silne uprzedzenia do kobiet na tronie i wpływowych politycznie mnichów. Z czasem Dōkyō zażądał dla siebie pozycji cesarza, powołując się na wieszczy sen, w którym występował bógHachiman, czym wywołał żywe oburzenie wśród arystokracji dworskiej. Pod naciskiem opinii arystokracji cesarzowa wysłała posła (Kiyomaro Wake) do głównegochramu Hachimana wUsa. Odpowiedź niedwuznacznie stwierdzała, że cesarzem może być jedynie potomek rodu Yamato, przez co mnich straciłtwarz.

Zmarła w 770 r. na ospę. Wraz ze śmiercią cesarzowej wygasła linia założona przez cesarzaTemmu.

Mnich Dōkyō został skazany na banicję. Zmarł dwa lata po Shōtoku.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Tubielewicz 1984 ↓, s. 62.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład narodowy im. Ossolińskich, 1984.ISBN 83-04-01486-6.
  • R.H.P. Mason, J.G. Caiger: A History of Japan. Tokio: Charles E. Tuttle Company, 1977.ISBN 0-8048-2097-X.
Cesarze Japonii
Epoka
Genshi (legendarna)
Okres
Jōmon
Okres
Yayoi
Epoka
Kodai
Okres
Kofun
Okres
Asuka
Okres
Nara
Okres
Heian
Epoka
Chūsei
Okres
Kamakura
Dwór północny
i południowy
Okres
Muromachi
Okres
Azuchi-Momoyama
Epoka
Kinsei
Okres
Edo
Epoka
Kindai/Gendai
Okres
współczesny

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shōtoku_(cesarzowa)&oldid=72272169
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp