Ten artykuł dotyczy hiszpańskiego miasta. Zobacz też: prowincjęSewilla w Hiszpanii. Na tę stronę wskazuje takżeprzekierowanie „Sevilla”. Zobacz też:Sevilla (Kolumbia).
Jest czwartym co do wielkości miastem Hiszpanii (poMadrycie,Barcelonie iWalencji), z liczbą ludności na poziomie 684 234 mieszkańców (2021)[1]. Metropolia liczy 1 316 591 mieszkańców na obszarze 1529 km² przy gęstości zaludnienia na poziomie 861 os./km² (2020)[2]. W latach 2001–2011 nastąpił wzrost ludności o 134 626 osób, co stanowi wzrost o 11,6%[4].
Rozwój populacji centrum administracyjnego Sewilli (1842–2010)
W 1480 rozpoczął działalność pierwszy trybunałInkwizycji.
Na przełomie XV i XVI wieku stała się punktem przeładunkowym w handlu z zamorskimi koloniami i jednym z największych miast kontynentu (ponad 100 000 mieszkańców).
W 1505 założenie uniwersytetu (obecnie jeden z większych w Europie).
Po epidemii dżumy w 1649 nastąpiło powolne słabnięcie potęgi gospodarczej.
W 1717 ze względu na zamulenie koryta Gwadalkiwiru musiała odstąpić Kadyksowi monopol w handlu z Ameryką.
W XX wieku ponowny rozwój, w 1929 Wystawa Iberoamerykańska, w 1992Wystawa Światowa w 500. rocznicę wyruszeniaKolumba na poszukiwanie zachodniej drogi do Indii.
Arenawalk byków w SewilliGiralda – aktualnie wieża katedryZłota WieżaGłówne patio w Domu PiłataFragment pałacu na Placu HiszpańskimRzekaGwadalkiwir w mieście
Alkazar – dawny pałac królewski, którego początki sięgają XI w., kiedy rezydowali tutaj przedstawiciele kalifatu kordobańskiego, rozbudowany w latach 1350–1369 przezPiotra I Okrutnego w stylumudejar. Późniejsi królowie kontynuowali rozbudowę, przystosowując rezydencję do własnych potrzeb. Tutaj podejmowano decyzje o wysłaniu ekspedycji, m.in.Ferdynanda Magellana, aKrzysztof Kolumb został przyjęty przezIzabelę Kastylijską iFerdynanda Aragońskiego po podróży doAmeryki. Budowla zawiera wiele sal,patios i ogrodów. Bogactwo ornamentyki, dekoracji ceramicznych i komnat sprawia, że sewilski alkazar zalicza się do najwspanialszych kompleksów pałacowych w Hiszpanii.
Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli – jest największym[10] i jednym z najwspanialszychgotyckich kościołów na świecie. Powstała w latach 1402–1506 na miejscu meczetu z lat 1184–1196. Pozostawiony minaret,Giralda, o wys. 97 m wkomponowano w bryłę kościoła, uzupełniając o dzwonnicę. We wnętrzu zwracają uwagę kaplice – Capilla Mayor i Capilla Real, chór i grobowiec Kolumba.
Kilkanaście innych gotyckich kościołów.
Ratusz – wspaniała renesansowa budowla, wzniesiona w latach 1527–1564 na dawnym placu turniejowym.
Giełda – renesansowy budynek giełdy handlowej, z lat 1583–1598. W XVIII wiekuKarol III umieścił tutajGłówne Archiwum Indii, gromadzące dokumenty związane z dziejami odkrywania i podbojuNowego Świata.
Torre del Oro (Złota Wieża) z XIII wieku jedna ze 166 w systemie obronnym Maurów, potem przebudowana. Nazwę zawdzięcza nie tylko ówczesnej okładzinie złocistymi płytkamiazulejos, ale i temu, że przechowywano w niej złoto złupione w koloniach. Była również istotna z punktu widzenia obronnego, ponieważ pomiędzy nią a bliźniaczą, już nieistniejącą, wieżą po drugiej stronieGwadalkiwiru, można było rozpiąć łańcuch blokujący wejście do portu[11]. Obecnie mieściMuseo Maritimo[12] poświęcone zabytkom i mapom morskim.
Arena walk byków (hiszp.La Plaza de Toros de la Real Maestranza de Caballería de Sevilla), amfiteatr zbudowany w latach 1749–1881, mieszczący 12 500 widzów. Wewnątrz znajduje się muzeumcorridy, eksponujące kolekcję kostiumów (w tym pomalowana przezPicassa purpurowa kapatorreadora), portrety i afisze.
Szpital Miłosierdzia (hiszp.Hospital de la Caridad), szpital ufundowany w XVII wieku przez Miguela de Maňara. Szpital powstał na terenie Stoczni Królewskiej. Przy szpitalu zbudowany został również barokowy kościół, w którym znajduje się bogata kolekcja malarstwa hiszpańskiego.
Dom Piłata (hiszp.Casa de Pilatos), XV-wieczny pałac zbudowany na wzór domuPiłata. Jego budowę rozpoczął w 1492 roku Pedro Enriquez, królewski namiestnik, którego żoną była Catalina de Ribera. Budowę zakończył jego syn Fadrique, pierwszymarkiz de Tarifa. On to po pielgrzymce do Jerozolimy w latach 1512–1519 stwierdził, że odległość z pałacu do kościoła Cruz del Campo jest taka sama jak z domu Piłata doGolgoty. Rozkazał więc umieścić stacje drogi krzyżowej między pałacem (pierwsza stacja) a kościołem (ostatnia stacja).
Plac Hiszpański (hiszp.Plaza de España), zbudowany w latach 20. XX wieku na podstawie projektu sewillskiego architektaAníbala Gonzálesa półkolisty plac z jednej strony zamknięty pałacem, którego środkowa fasada zbudowana została w stylubarokowym, pozostała zaś część budynku w stylurenesansowym. Dodatkowo zbudowano dwie wieże narożne wzorowane na Giraldzie.
Muzeum Sztuk Pięknych (Museo de Bellas Artes) – muzeum sztuk pięknych zawierające zbiory od średniowiecza do XX wieku.
Muzeum Archeologiczne – znajduje się w nim wspaniała kolekcja, od sztukifenickiej począwszy (słynna fenicka statuetka oraz skarb Carambolo), przez sztukęrzymską, na ceramicemudejar skończywszy.
Park Marii Luisy (Parque de María Luisa) – park, zbudowany naWystawę Światową, która odbyła się właśnie w Sewilli w 1929 roku.
Ogrody pałacuAlkazar – ogrody, umiejscowione z tyłu pałacu Alkazar. Były sadzone i projektowane równolegle do pałacu, w taki sposób, aby w każdym ich sektorze dominowały inne style i rośliny.
Ogrody Murillo (Jardines de Murillo) – ogrody, ciągnące się wzdłuż murów Alkazaru, niedaleko dzielnicy Santa Cruz. Budowa rozpoczęła się na początku XX wieku.
↑Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 19.ISBN 978-3-8331-5106-4.
↑Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 29.ISBN 978-3-8331-5106-4.
↑Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 72.ISBN 978-3-8331-5106-4.
↑Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia – Sewilla i Andaluzja. Wyd. II. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2008, s. 69.ISBN 978-83-7448-633-0.
.jpg)
