 Seweryn Uruski (około 1865 roku) | |||
 Sas herb Uruskich | |||
| hrabia | |||
| Rodzina | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 czerwca1817 | ||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Ojciec | Kajetan Uruski | ||
| Matka | Julia Wanda Potocka | ||
| Żona | Hermancja Maria z Tyzenhauzów herbuBawół | ||
| Dzieci | Mateusz (1843-1857), Maria Wanda zam. Czetwertyńska, Seweryna Maria zam. Sapieha | ||
| |||
Seweryn Maciej Leon Uruski herbuSas (ur.1 czerwca1817 wBiłce Szlacheckiej kołoLwowa – zm.16 sierpnia1890 wPizie) – marszałek szlachtyguberni warszawskiej, tajny radca iochmistrz dworu cesarskiego, heraldyk, prezesHeroldii Królestwa Polskiego, autor 15-tomowego, nieukończonegoHerbarza szlachty polskiej; hrabia od 1844.
Syn Kajetana iWandy Julianny Uruskiej-Caboga zd. Potockiej[1].
Ożeniony z Ermancją Hermancją ErmaniąTyzenhauz h.Bawół, z którą miał troje dzieci:
Najsłynniejsze jego dzieło to 15-tomowyHerbarz szlachty polskiej, przy czym tomy od I do XIV zostały opracowane przy współudzialeAdama Amilkara Kosińskiego.Herbarz wydany został staraniem jego córek dopiero w latach 1904-1917. Zawiera nazwiska zaczynając się od liter A- do Rzy-.
Był właścicielemPałacu Uruskich wWarszawie, miał też udział w nieudanej inicjatywie budowy targowiskaSewerynów naDynasach.
Pochowany nacmentarzu Powązkowskim w Warszawie (pod murem II-31)[2].
