Po śmiercipapieża Konona w 687 doszło do podwójnej elekcji; jedno ze stronnictw wysunęłoarchidiakona Paschalisa, drugie – archiprezbitera Teodora. Paschalis był popierany przezegzarchę raweńskiego, gdyż ten przekupił go 100 funtami złota[2]. Ostatecznie papieżem został Sergiusz, jako kandydat kompromisowy, zatwierdzony przez Teodora, a następnie także przez Paschalisa (który po cichu namawiałegzarchę Jana Platyna, do unieważnienia elekcji, do czego jednak nie doszło)[2].
W okresie pontyfikatu Sergiusza I doszło do poważnego sporu zBizancjum[1]. Papież odmówił uznania uchwał zwołanego przez cesarzaJustyniana IIsoboru trullańskiego (w 692, gdzie m.in. ograniczono władzę papieską i potępionocelibat), cesarz w odpowiedzi nakazał uwięzić papieża. Nie doszło jednak do aresztowania, w obronie papieża stanął lud Rzymu oraz wojsko; wysłannicy cesarscy zostali wypędzeni[1].
