Teren satrapii zazwyczaj pokrywał się z terenem dawnego państwa lub terenem zajmowanym przez lokalne ludy, choć podziały administracyjne zależały od panującego:
Duże satrapie były dzielone na mniejsze prowincje, władców których także zwanosatrapami albo z grecka hiparchami (gr.hyparchos ‘podwładny’)[1].
Niekiedy dwie satrapie były przyznawane jednemu dostojnikowi.
W okresach, w których następowało osłabienie władzy centralnej w państwie, satrapie uzyskiwały praktycznie niepodległość, szczególnie kiedy satrapa łączył władzę cywilną i wojskową w swojej satrapii. Rebelie satrapów stały się częstym zjawiskiem wV w. p.n.e.
