Santo Antão (zport. „Święty Antoni”;kreol.Sontonton) – wyspa najdalej na zachód położona i największa wśródWysp Zawietrznych, które wchodzą w składWysp Zielonego Przylądka. Z większych wysp najbliżej niej na południowy wschód leżySão Vicente, którą oddziela kanał o nazwieCanal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.
Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góraTopo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jestPico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jestPonta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się nieczynny port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się wPorto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.
Wyspa jest uważana za najbardziej górzystą z Wysp Zielonego Przylądka. Góry tworzybazalt. Wiele wulkanów jest młodych, a szczególnie ichkaldery. Od1999 wulkanolodzy obserwują stały wzrost temperatury wód w morzu w rejonie Ponta do Sol, co może wskazywać na zagrożenie nową erupcją.
Wyspa została odkryta w1462 przezDiogo Afonso, lecz nie otrzymała swej obecnej nazwy aż do około1500. Po raz pierwszy została zasiedlona w1548, a wXVII wieku ludzie z wyspSantiago iFogo razem z mieszkańcami północnejPortugalii przybyli do dzisiejszego Vila da Ribeira Grande w północnej części wyspy. Potemwino ikawa stały się najważniejszymi towarami eksportowymi wyspy.
Wywożenie wielu produktów rolnych na inne wyspy jest zabronione od blisko dwóch dziesięcioleci z powodu plagi krocionogów (Spinotarsus caboverdus), choć rząd ogłosił, że zamierza zakończyćkwarantannę[1].