 Joe w czerwcu 2015 | |||
| Imię i nazwisko | Nuufolau Joel Seanoa | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1979 | ||
| Kariera profesjonalnegowrestlera | |||
| Pseudonimy ringowe | King Joe | ||
| Wzrost | 1,8 m | ||
| Masa ciała | 128 kg | ||
| Zapowiadany z | |||
| Trenerzy | Cincinnati Red | ||
| Debiut | 1999 | ||
| |||
Nuufolau Joel "Joe"Seanoa (ur.17 marca1979 wHrabstwie Orange wKalifornii)[1] – amerykańskiwrestler, znany najbardziej ze swoich występów, w federacjiTotal Nonstop Action Wrestling (TNA) iWWE podpseudonimem ringowymSamoa Joe.
Joe zadebiutował wRing of Honor (ROH) w 2002, gdzie zdobyłROH World Championship i bronił go od maja 2003 do grudnia 2004. Po dołączeniu do federacjiTotal Nonstop Action Wrestling (TNA) w czerwcu 2005, Joe rozpoczął nieprzerwane pasmo zwycięstw przez 18 miesięcy. W promocji zdobyłTNA World Heavyweight Championship, pięciokrotnieTNA X Divison Championship, dwukrotnieTNA World Heavyweight Championship iTNA Television Championship. W rezultacie jest również zdobywcą osiągnięciaTriple Crown Championship iGrand Slam Championship
Walczył również dla wielufederacji niezależnych, gdzie między innymi zdobył GHC Tag Team Championship zMagnusem w federacjiPro Wrestling Noah, a także był inauguracyjnymNWA Intercontinental Tag Team Championem zKeijim Sakodą. Opuścił TNA w lutym 2015, gdzie przez trzy miesiące ponownie wrócił na scenę niezależną i do Ring of Honor.
Joe oficjalnie zadebiutował w rozwojówceNXT w maju 2015, zaś miesiąc później podpisał oficjalny kontrakt z promocją. Stał się pierwszym dwukrotnym posiadaczemNXT Championship. Potem, w kwietniu 2021 roku Samoa Joe został zwolniony z federacji WWE, poprzez rzekome cięcia budżetowe firmy[2].
Seanoa urodził się i wychował whrabstwie Orange wKalifornii. Jego rodzina założyła grupę tańca polinezyjskiego "Tiare Productions". Seanoa zatańczył z grupą po raz pierwszy w wieku pięciu lat, podczas ceremonii otwarciaLetnich Igrzysk Olimpijskich w 1984. Stał się mistrzem juniorów stanu Kalifornia wjudo, trenował teżfutbol amerykański. Uczęszczał do Ocean View High School wHuntington Beach. Zanim został wrestlerem, pracował jako doradca hipotetyczny[3].
Seanoa rozpoczął treningi w UIWA West Coast Dojo, gdzie przyjął pseudonim ringowySamoa Joe. Jego trenerami byli wrestlerzy Cincinnati Red i Johnny Hemp. Zadebiutował w grudniu 1999, trzy miesiące po rozpoczęciu treningów[4].
Joe szybko podpisał kontrakt z ówczesną rozwojówką federacjiWWE –Ultimate Pro Wrestling (UPW). Rywalizował tam m.in. zJohnem Ceną, zawalczył z Essem Riosem na jednym z odcinkówWWF Jakked. Na UPW Proving Ground, połączył siły zMikiem Knoxem i wraz z nim pokonał debiutującego Al Katrazza i Brasila[5]. W marcu 2001 zdobył UPW Heavyweight Championship i stał się najdłużej panującym posiadaczem tego tytułu[4][5].
W czerwcu 2001, Joe dołączył dojapońskiej federacjiPro Wrestling Zero-One. Walczył głównie na galachpay-per-view z cyklu Shingeki oraz na turniejach Burning Heart.
Joe pracował w federacji przez cały rok 2002, w drużynie z Kejijim Sakodą zdobył nowo wprowadzony pas NWA Intercontinental Tag Team Championship[6][7]. Podczas pobytu w Pro Wrestling Zero-One używał też pseudonimuKing Joe[7]. Opuścił federację po tym, jak nakazano mu zmienić swójwizerunek ringowy.
W 2002, po powrocie doStanów Zjednoczonych, Joe rozpoczął pracę w federacjiRing of Honor (ROH). Zadebiutował na galiGlory by Honor jako "płatny zabójca"Christophera Danielsa; jego zadaniem było wyeliminować rywala Danielsa –Low Kiego[8]. Choć początkowo miał stoczyć jedynie jedną walkę z Low Kim, Joe zaimponował zarówno fanom, jak i właścicielom ROH, którzy postanowili podpisać z nim kontrakt.
22 marca 2003, Joe pokonał Xaviera w walce oROH Championship (późniejsze ROH World Championship)[9]. Trzykrotnie obronił tytuł przeciwkoCM Punkowi[10]; jedna z ich walk została nagrodzona pięcioma gwiazdkami czasopismaWrestling Observer[11]. Mistrzostwo utracił po 645 dniach panowania, w pojedynku zAustinem Ariesem[12]. 7 maja 2005, na galiManhattan Mayhem, Joe stał się piątym posiadaczemROH Pure Championship[13]. Panował ponad 3 miesiące, a tytuł utracił na rzeczNigela McGuinnessa[13].
W październiku 2005, Samoa Joe zmierzył się zKentą Kobayashim; walce tej przyznano maksymalne pięć gwiazdekWrestling Observer, jak również nagrodę "Walki Roku 2005"[11][14]. W 2006, Joe stał się jednym z głównych przedstawicieli Ring of Honor w "wojnie" z federacjąCombat Zone Wrestling (CZW). Punktem kulminacyjnym rywalizacji dwóch federacji był 5-on-5 Cage of Death match pomiędzy ich przedstawicielami. Podczas walki, Joe został brutalnie zaatakowany przezBryana Danielsona, a w wyniku ataku doznał kontuzji kolana. Ostatecznie, bitwę wygrało Ring of Honor, a kończące walkę przypięcie zdobyłHomicide[15]. Joe połączył siły z Homicidem we wrześniu 2006, wraz z nim zawalczył przeciwkobraciom Briscoe[10]. Joe kilkukrotnie zmierzył się z mistrzem ROH, Bryanem Danielsonem, lecz w żadnej z walk nie udało mu się zdobyć tytułu mistrzowskiego[10].
31 stycznia 2003, Samoa Joe ogłosił, że wkrótce rozstanie się z Ring of Honor. W swojej ostatniej walce jako zawodnik ROH, 4 marca 2003, Joe pokonał Homicide'a[10]. Jednorazowo powrócił do ROH naRising Above w 2008; pokonałTylera Blacka w walce wieczoru gali[10].
1 marca 2015, Samoa Joe powrócił do Ring of Honor i wyzwał na pojedynek mistrza ROH – Jaya Briscoe. 27 marca, naSupercard of Honor IX, Joe przegrał walkę o ROH World Championship[10]. 29 marca, pokonał Kyle'a O'Reilly'ego[10]. W swojej ostatniej walce połączył siły zAJ-em Stylesem i wraz z nim pokonałChristophera Danielsa iFrankiego Kazariana[10].
Samoa Joe podpisał kontrakt zTotal Nonstop Action Wrestling (TNA) w czerwcu 2005 roku. Zadebiutował 19 czerwca 2005 na galiSlammiversary, na której pokonał Sonjaya Dutta; wygrana ta zapoczątkowała serię zwycięstw Joego[4]. Wziął udział w turniejuChristopher Daniels Invitational Super X Cup; w finałowej walce naSacrifice pokonałAJ-a Stylesa, dzięki pomocy samego Danielsa[4]. Skutkiem tego wydarzenia był Triple Threat match oTNA X Division Championship należący do Danielsa pomiędzy mistrzem, Joem i Stylesem. Starcie wygrał AJ Styles, a samej walce czasopismoWrestling Observer przyznało maksymalne pięć gwiazdek[11].
Na galiGenesis w listopadzie 2005, Joe połączył siły z Danielsem, Alexem Shelleyem i Roderickiem Strongiem, by wraz z nimi wygrać 8-Man Tag Team match. Po walce, Joe brutalnie zaatakował Danielsa, przechodzącheel turn[16]. W obronie Danielsa stanął AJ Styles; wyzwał Joego na pojedynek naTurning Point. Na gali, Joe pokonał Stylesa, zdobywając TNA X Division Championship[4]. Po walce, Joe próbował zaatakować przeciwnika, lecz powstrzymał go powracający Christopher Daniels[4]. Joe i Daniels zmierzyli się ze sobą naFinal Resolution w styczniu 2006. Podczas walki, Joe skupił się na głowie Danielsa, raz po raz wykonującdropping knee na przeciwniku. Zaniepokojony AJ Styles, stojący w narożniku Danielsa, wrzucił do ringu biały ręcznik, symbolizujący poddanie się Danielsa[17]. Joe obronił tytuł mistrzowski w starciu ze Stylesem i Danielsem naAgainst All Odds[4]. Rywalizacja między trzema zawodnikami zakończyła się naDestination X, gdzie Joe utracił pas mistrzowski na rzecz Danielsa wUltimate X-matchu[4]. Jednakże, seria zwycięstw Joego trwała dalej, ponieważ nie został on aniprzypięty, ani zmuszony do poddania się.
13 kwietnia, na tygodniówceImpact!, Samoa Joe odzyskał X Division Championship w pojedynku z Christopherem Danielsem[4]. Obronił tytuł w walce zSabu na galiLockdown[4]. NaSacrifice, Joe iSting pokonaliJeffa Jarretta iScotta Steinera w starciu drużynowym. Po walce, Joe pozostawił narażonego na atak ze strony przeciwników Stinga samego w ringu[4]. Na następnej gali,Slammiversary, Joe pokonał Steinera[4].
Po powrocie do ringu po krótkiej przerwie spowodowanej kontuzją kolana, Joe utracił tytuł mistrzowski w Triple Threat matchu przeciwko Sonjayowi Duttowi i Senshiemu; Senshi przypiął Dutta po tym, jak interweniujący w starcie Scott Steiner uderzył Joego stalowym krzesłem[18]. Joe wziął udział w 4-Way matchu o miano pretendenckie doNWA World Heavyweight Championship, lecz nie zdołał wygrać walki[4].
Joe pokonał Jeffa Jarretta w "Fan's RevengeLumberjack Strap matchu" na galiNo Surrender. Po walce, ukradł należący do Jarretta pas NWA World Heavyweight Championship[4]. Zgodził się oddać pas zwycięzcy walki Jarrett/Sting naBound for Glory, pod warunkiem, że otrzyma szansę walki o tytuł. Oferta Joego nie została przyjęta i ostatecznie, debiutujący w TNAKurt Angle pomógł Jarrettowi odzyskać skradziony pas mistrzowski. Na Bound for Glory, Joe wygrał czteroosobowy Monster's Ball match i jeszcze tej samej nocy wdał się w bójkę z Kurtem Anglem[4]. Na galiGenesis, Angle zakończył trwającą 18 miesięcy serię zwycięstw Joego, zmuszając go do poddania się po założeniu na nimAnkle Locku[19].
Joe kontynuował swoją rywalizację z Kurtem Anglem aż do roku 2007. Pokonał go poprzez poddanie na galiTurning Point w grudniu 2006[4]. Również w grudniu, doznał kolejnej kontuzji kolana. NaFinal Resolution w styczniu 2007, zmierzył się z Anglem w trzydziestominutowymIron Man matchu; w ostatnich sekundach walki, Joe założyłAnkle Lock na przeciwniku, ten jednak odmówił poddania się i wygrał starcie z wynikiem 3–2[20].
15 lutego, na tygodniówceImpact!, Joe wygrał Gauntlet match omiano pretendenckie do NWA World Heavyweight Championship, będącego w posiadaniuChristiana Cage'a[4]. Joe zmierzył się z mistrzem naDestination X, lecz nie zdołał go pokonać[4]. 24 maja, Joe wygrał walkę kwalifikacyjną doKing of the Mountain matchu naSlammiversary, lecz ostatecznie nie zdołał wygrać starcia na gali[4]. 21 lipca 2007, Joe zdobyłX Division Championship w walce zJayem Lethalem iChrisem Sabinem, tym samym kwalifikując się do walki mistrzów (ang. Match of Champions) naVictory Road[4]. Na gali, Joe przypiąłBrothera Raya, zdobywającTNA World Tag Team Championship[4]. Tym samym, stał się pierwszym wrestlerem TNA, będącym w posiadaniu dwóch tytułów mistrzowskich jednocześnie. Joe zobowiązał się do bronienia World Tag Team Championship samemu. NaHard Justice, Joe zmierzył się z Kurtem Anglem w walce, na której szali stały zarówno mistrzostwa zdobyte przez Joego, jak i IGF World Championship Angle'a. Joe przegrał pojedynek po tym, jak w starcie zainterweniowałaKaren Angle[4]. NaBound for Glory, Joe przerwał trwającą 23 miesiące serię zwycięstw Christiana Cage'a[4].
W listopadzie 2007 ogłoszono, że Joe stanie się partneremKevina Nasha iScotta Halla w ich walce drużynowej przeciwkoThe Angle Alliance naTurning Point[4]. Ostatecznie, Hall nie pojawił się na gali, a Joe został poproszony o wygłoszenie kilkuminutowegoproma, w którym załagodziłby sytuację i przedstawiłErica Younga jako zastępcę Halla. Joe natomiast wygłosiłwłasne promo, w którym skrytykował Halla (którego sarkastycznie nazwał "Upiorem z Impact Zone"), Kevina Nasha i kilka innych gwiazd TNA, po czym powiedział do zarządców TNA "Coś się nie podoba? No dalej, zwolnijcie mnie, nie obchodzi mnie to!". Joe, Nash i Young pokonali Angle Alliance[4]. Po walce, za kulisami gali, Joe pokłócił się z Nashem. Dzień później, na zebraniu z pracownikami TNA, Joe przeprosił za swoje zachowanie[21]. Na antenie jednak, Joe kontynuował pokazy swojej frustracji, m.in. niszcząc przyjęcie z okazji Świąt Bożego Narodzenia[4]. NaFinal Resolution w styczniu 2008, Joe i Kevin Nash przegrali walkę drużynową zAJ-em Stylesem iTomkiem po tym, jak Nash odmówił zmiany ze swoim partnerem i pozostawił go samego w ringu. Joe ponownie pokłócił się z Nashem, tym razem jednak była toczęść scenariusza[4].
.jpg)
NaAgainst All Odds, Joe otrzymał zadanie niedopuszczenia do interwencji w pojedynek oTNA World Heavyweight Championship między Kurtem Anglem a Christianem Cage’em. Podczas walki, AJ Styles odwrócił uwagę Joego, co pozwoliło Tomkowi na zaatakowanie Cage’a[22]. 14 lutego, Joe dołączył do Kevina Nasha i Cage’a w rywalizacji z The Angle Alliance. NaDestination X, drużyna Joego pokonała The Angle Alliance[4].
Miesiąc później naLockdown Joe pokonał Kurta Angle'a w starciu o TNA World Championship[4], stając się trzecimTriple Crown Championem w historii TNA. Na szali tegoż pojedynku stało nie tylko mistrzostwo, ale również kariera Joego. Joe pokonał byłego mistrza w starciu rewanżowym, po czym wygrał walkę zeScottem Steinerem iKazem na galiSacrifice[4]. NaSlammiversary, Joe stał się pierwszym w historii TNA mistrzem, który obronił swój tytuł wKing of the Mountain matchu[4]. Pojedynek między Joem aBookerem T zakończył sięno-contestem po tym, jak zainterweniował w niegoSting; po walce, Booker T ukradł pas mistrzowski. NaHard Justice, Joe wygrał kolejną walkę z Bookerem T i odzyskał swój pas[23]. NaBound for Glory IV, Sting zakończył trwające 182 dni panowanie Joego jako TNA World Heavyweight Championa[4].
30 października 2008, Joe i AJ Styles utworzylistajnię "The TNA Front Line" składającą się z młodszych wrestlerów TNA (Jay Lethal,Consequences Creed,Petey Williams, Eric Young,ODB iThe Motor City Machine Guns (Alex Shelley iChris Sabin), mających stawić czołaThe Main Even Mafii (Kurt Angle, Sting, Kevin Nash, Booker T, Scott Steiner)[24]. NaTurning Point, Joe został pokonany przez Kevina Nasha[4]. NaFinal Resolution, The Front Line zostało pokonane przez The Main Event Mafię w 4-on-4 Tag Team matchu[4]. 18 grudnia 2008, Joe i Styles wygrali Six Sides of Steel match przeciwko Stingowi i Nashowi. Po walce, Joe został zaatakowany przez członków Main Event Mafii, a w wynikuodniesionych kontuzji, zmuszony był pauzować do końca 2008 roku[4].
24 stycznia 2009, TNA wypuściło krótkąwinietę, mającą na celu zapowiedź powrotu Joego z nową, bardziej agresywną postawą wobec Main Event Mafii[4]. Joe powrócił do ringu na galiDestination X, 15 marca 2009; został zdyskwalifikowany w walce z członkiem Main Event Mafii – Scottem Steinerem[4]. Został też zdyskwalifikowany w starciu zSheikiem Abdulem Bashirem, kilka dni później na odcinkuImpact!. Po walce, Joe zabrał przeciwnika na zaplecze, gdzie powiesił go do góry nogami i torturował[25].
W następnym tygodniu, wziął udział w dwudziestoosobowym Six Sides of Steel matchu, którego dwaj ostatni przetrwali zawodnicy mieli stać się kapitanami dwóch drużyn, biorących udział w Lethal Lockdown matchu na galiLockdown. Joe wygrał walkę, jako ostatniego eliminując Kurta Angle'a. Joe odmówił bycia kapitanem, stał się jednak częścią drużynyJeffa Jarretta[4]. Na gali, Team Jarrett pokonało Main Event Mafię[4]. Ujawniono, że Joe pracuje dla "tajemniczego doradcy"; wielokrotnie ukazywano Joego rozmawiającego z "doradcą", lecz nigdy nie ujawniono jego tożsamości. Joe wznowił swoją rywalizację z Kevinem Nashem; pokonał go na galiSacrifice[4].
NaSlammiversary, Joezdradził Stylesa, pomagając Kurtowi Angle zdobyć TNA World Heavyweight Championship wKing of the Mountain matchu[26]. 25 czerwca, Joe oficjalnie dołączył do Main Event Mafii. Wyjaśnił, że dołączył do ugrupowania dla pieniędzy i władzy. Jeszcze tej samej nocy, Joe pokierował kilkoma atakami na Stylesie, Danielsie i na liderze Mafii – Stingu[27]. Sting został wyrzucony z Main Event Mafii, a jego miejsce ponownie zajął Kurt Angle. Na galiVictory Road, Joe zmierzył się ze Stingiem. Pod koniec pojedynku, debiutujący w TNATaz zainterweniował w starcie, pomagając Joemu pokonać rywala[4]. 16 sierpnia 2009, naHard Justice, Joe pokonałHomicide'a, zdobywającTNA X Division Championship po raz czwarty[4]. Wznowiłfeud ze swoim odwiecznym rywalem –Christopherem Danielsem; wygrał z nim walkę naNo Surrender[4]. 8 października, na odcinkuImpact!, Joe stracił X Division Championship na rzeczAmazing Reda po tym, jak w walkę zainterweniowałBobby Lashley[4]. NaBound for Glory, Joe został pokonany przez Lashleya[4][4]. Na następnym odcinkuImpact!, Kurt Angle stał sięfacem, co zakończyło działalność Main Event Mafii[28]. Miesiąc później, naTurning Point, Joe wziął udział w starciu o TNA World Heavyweight Championship z mistrzem AJ-em Stylesem oraz Christopherem Danielsem, lecz nie zdołał go wygrać[4].
20 grudnia 2009, na galiFinal Resolution, Joe wygrał "Feast or Fired" match, zdobywając walizkę z kontraktem na walkę o TNA World Heavyweight Championship[4]. Po kilku tygodniach przerwy od akcji w ringu, Joe powrócił do TNA na odcinkuImpact!, 4 lutego 2010. ZaatakowałAJ-a Stylesa i zapowiedział, że wykorzysta zagwarantowany mutitle shotAgainst All Odds. Na gali, Styles obronił TNA World Heavyweight Championship wNo Disqualification matchu z Joem; sędzią specjalnym tego pojedynku byłEric Bischoff[4]. Na następnym odcinkuImpact!, Joe został uprowadzony przez kilku zamaskowanych mężczyzn po przegranej walce zOrlando Jordanem[4]. Powrócił 19 kwietnia 2010, jako członek drużynyHulka Hogana (Abyss,Jeff Jarrett iRob Terry), w 8-Man Tag Team matchu przeciwko drużynieRica Flaira (Sting,Desmond Wolfe,Robert Roode iJames Storm); starcie wygrała drużyna Hogana[4]. Po walce, Joe odmówił świętowania z resztą drużyny i opuścił Impact Zone. Jego uprowadzenie nigdy nie zostało wyjaśnione. Tydzień później, Joe zaatakował posiadaczaTNA X Division Championship –Kazariana[4]. W następnych tygodniach, Joe atakował losowych zawodników TNA[4]; w wyniku jednego z ataków,Matt Morgan i Hernandez utraciliTNA World Tag Team Championship.
Joe zajął miejsce dziesiąte w pierwszym rankingu TNA Championship Committee domiana pretendenckiego do TNA World Heavyweight Championship. Zaczął wspinać się po szczeblach rankingu pokonującHernandeza i AJ-a Stylesa, zajmującego miejsce czwarte[4]. 22 lipca, zmierzył się z drugim w kolejce do miana pretendenckiegoJeffem Hardym; walka zakończyła się remisem, spowodowanym przekroczeniem 10-minutowego limitu czasowego. Niezadowolony z wyniku walki, jak i samego zastosowania limitu czasowego, Joe udał się na zaplecze i wyładował złość, krzycząc na zarząd TNA. Po tym wydarzeniu, TNA zawiesiło zawodnika na czas bliżej nieokreślony[29]. Joe powrócił do ringu miesiąc później, 26 sierpnia, na odcinkuImpact![4]. Tydzień później, dołączył do Jeffa Jarretta i Hulka Hogana w ich rywalizacji ze Stingiem iKevinem Nashem. NaNo Surrender, Joe i Jarrett pokonali Stinga i Nasha w starciu drużynowym[4]. NaBound for Glory, Joe i Jarrett zmierzyli się ze Stingiem, Nashem i ich nowym sprzymierzeńcem –D'Angelo Dinero. Początkowo, w starciu miał wziąć udział także Hulk Hogan, lecz ostatecznie został on z niego wycofany, z powodu operacji. Pod koniec walki, Jarrett pozostawił Joego samego w ringu i pozwolił Nashowi goprzypiąć[30].
Joe próbował zaatakować Jarretta na odcinkuImpact!, lecz został powstrzymany przez ochroniarzyGunnera i Murphy'ego i pobity przez Jarretta. Powrócił dwa tygodnie później, atakując Gunnera, Murphy'ego i Jarretta. NaTurning Point, Jarrett pokonał Joego dzięki interwencji ochroniarzy[4]. Rywale zmierzyli się jeszcze raz, naFinal Resolution, wSubmission matchu. Joe stał się ofiarą kolejnych dwóch napaści Gunnera i Murphy'ego (przed i w trakcie walki), co pozwoliło Jarrettowi wygrać pojedynek[31]. W styczniu 2011, Joe rozpoczął rywalizację z D'Angelo Dinero. W lutym, naAgainst All Odds, Joe pokonał Dinero, lecz po walce został przez niego brutalnie zaatakowany[32]. 10 marca, naImpact!, Dinero pokonał Joego w walce rewanżowej[4]. Rywalizacja wrestlerów zakończyła się na galiLockdown w kwietniu, na której Joe zwyciężył wSteel Cage matchu z Dinero[4].
Kolejnym rywalem Joego okazał się niepokonany dotądCrimson. 12 czerwca, naSlammiversary IX, Joe został pokonany przez Crimsona, a po walce uścisnął jego dłoń[4]. Sfrustrowany Joe nie zdołał pokonać takżeRoba Van Dama,Devona,Kazariana iBoody'ego Roode'a[4]. Po przegraniu wszystkich dziewięciu walk w Bound for Glory Series, Joe w końcu odbił się od dna, pokonując D'Angelo Dinero na jednym z odcinkówImpact Wrestling. Radość Joego nie trwała jednak długo, ponieważ jego wygrana została unieważniona[4]. Wściekły na zarząd TNA Joe zaatakował uczestników Bound for Glory Series i kontuzjował lidera rankingu – Crimsona. W ostatnim tygodniu zmagań Bound for Glory Series, Joe próbował interweniować w walkę Gunnera z Robem Van Damem, lecz został powstrzymany przezMatta Morgana. NaNo Surrender we wrześniu, Joe przegrał Grudge match z Morganem[4]. Został też pokonany przez powracającego Crimsona[4], a naBound for Glory nie zdołał wygrać Three-Way matchu z Morganem i Crimsonem[4].
5 stycznia 2012, Joe iMagnus pokonaliAJ-a Stylesa i Kazariana w finale turnieju Wild Card[33]. Trzy dni później, naGenesis, Joe i Magnus przegrali walkę oTNA World Tag Team Championship z Crimsonem i Mattem Morganem[4]. Joe i Magnus zaatakowali mistrzów tag team na dwóch następnych odcinkachImpact Wrestling, a 2 lutego zdobylimiano pretendenckie do tytułów. 12 lutego, naAgainst All Odds, Joe i Magnus pokonali Crimsona i Morgana, zdobywając TNA World Tag Team Championship[4]. Mistrzowie obronili tytuły w walkami zMexican America,The Motor City Machine Guns orazJeffem Hardym iMr. Andersonem[4]. Ich panowanie zostało przerwane przezChristophera Danielsa i Kazariana, którzy pokonali mistrzów na galiSacrifice w maju 2012[4].
Joe rozpoczął rywalizację z posiadaczem TNA X Division Championship –Austinem Ariesem. NaSlammiversary w czerwcu, Joe zmierzył się z Ariesem, lecz nie zdołał go pokonać[4]. Joe wziął udział w Bound for Glory Series 2012 i zakończył fazę grupową na drugim miejscu, przechodząc do półfinału. NaNo Surrender, Joe przegrał walkę półfinałową z Jeffem Hardym[4]. 27 września, Joe pokonał Mr. Andersona w walce o zawieszony pasTNA Television Championship[4], jednocześnie stając się trzecimGrand Slam Championem w historii TNA. Po kilku udanych obronach, Joe rozpoczął rywalizację ze swoim byłym tag team partnerem – Magnusem. Zmierzył się z nim 1 listopada naImpact Wrestling i wygrał walkę poprzez dyskwalifikację po tym, jak Magnus uderzył go kluczem francuskim[34]. Punktem kulminacyjnym rywalizacji był wygrany przez JoegoNo Disqualification match na galiTurning Point[35].
6 grudnia, Joe utracił Television Championship na rzecz Devona; w walkę zainterweniowałDOC z ugrupowaniaAces & Eights[36]. NaFinal Resolution, Joe połączył siły z Garettem Bischoffem,Kurtem Anglem orazWesem Brisco; wraz z nimi pokonał Devona, DOC-a i dwóch zamaskowanych członków Aces & Eights[4]. 3 stycznia 2013, Joe i Angle pokonali Devona i członka Aces & Eights wSteel Cage Tag Team matchu. Po walce, powracającySting uratował Joego i Angle'a przed atakiem ze strony wrogiego ugrupowania. Tajemniczym członkiem Aces & Eights okazał sięMike Knox[37]. NaGenesis, Joe przegrał walkę z Mr. Andersonem[4]. 10 marca, naLockdown, Team TNA (Joe,Eric Young,James Storm, Magnus i Sting) pokonało Aces & Eights (Devon, DOC, Garett Bischoff, Mike Knox i Mr. Anderson) w Lethal Lockdown matchu[4]. 21 marca, Joe nie zdołał wygrać miana pretendenckiego do TNA World Heavyweight Championship[4], zaś 18 kwietnia został pokonany przez Devona w walce o Television Championship[4].
Joe powrócił 23 maja i uratował Magnusa przed atakiem ze strony Aces & Eights[38]. NaSlammiversary XI w czerwcu, Joe połączył siły z Magnusem oraz Jeffem Hardym w walce z Aces & Eights (Garett Bischoff, Mr. Anderson i Wes Brisco); udało im się wygrać starcie[4]. Na następnym epizodzieImpact Wrestling, Joe wygrał walkę kwalifikacyjną do Bound for Glory Series 2013. 27 czerwca, Kurt Angle i Sting pomogli Joemu wygrać starcie z Mr. Andersonem, po czym nazwali go trzecim członkiem ich nowego ugrupowania –The Main Event Mafii[39]. NaBound for Glory, Joe wziął udział w Ultimate X matchu, lecz nie udało mu się go wygrać[40]. 7 listopada, Main Event Mafia została "chwilowo rozwiązana" przez Stinga, zaś Joe stał się uczestnikiem turnieju oTNA World Championship. Tydzień później Joe zapowiedział, że jeżeli wygra tytuł, będzie go bronił w walce zAJ-em Stylesem[41]. 21 listopada, naTurning Point, Joe został pokonany przez Magnusa w pierwszej rundzie turnieju[4]. W grudniu, wziął udział w Feast or Famine matchu, lecz nie zdobył żadnej z czterech walizek[4]. 9 stycznia 2014, Joe zmierzył się zEthanem Carterem III; wygrał przez dyskwalifikację po tym, jak w walkę zainterweniował Rockstar Spud[4].
W pierwszym dniuGenesis, Joe,James Storm,Gunner,Eric Young, Joseph Park i ODB wygrali 12-Man Tag Team match przeciwkoThe BroMans (Jessie Godderz, Robbie E i Zema Ion),Bad Influence (Christopher Daniels iKazarian) i Lei'D Tapie[4]. W drugim dniu, Joe pokonał Rockstar Spuda[4]. Pomógł też wyrównać siły w walce między Stingiem a Magnusem po interwencjach ze strony Ethana Cartera III, Bad Influence, The BroMans iBobby'ego Roode'a.
6 lutego 2014, Joe wygrał walkę omiano pretendenckie do TNA World Heavyweight Championship[42]. Dwa tygodnie później zapowiedział, że na galiLockdown zmierzy się ze zwycięzcą walki Magnus vs. Gunner[43]. 9 marca, na Lockdown, Joe przegrałSteel Cage match z Magnusem, przez interwencjęAbyssa. Walka rozgrywała się na "Zasadach Joego", tj. mogła zakończyć się jedynie poprzeznokaut lub poddanie[44]. 13 marca, Joe pokonał Abyssa dzięki drobnej pomocy ze strony Erica Younga[4]. 3 kwietnia, Joe wziął udział w 4-Way matchu o TNA World Heavyweight Championship, lecz nie zdołał go wygrać. Po krótkiej przerwie od akcji w ringu, Joe powrócił do TNA 29 maja, pomagając Youngowi iBully'emu Rayowi odpędzićMVP,Bobby'ego Lashleya iKenny'ego Kinga[45]. 7 sierpnia, Joe pokonałLow Kiego iSenadę w walce o X Division Championship[4]. NaHardcore Justice, Joe obronił tytuł mistrzowski w walce z Low Kim, zaś naBound for Glory obronił tytuł w 3-Way matchu z Low Kim i Kazem Hayashim[4]. W listopadzie, Joe zmuszony był zawiesić tytuł mistrzowski z powodu kontuzji[4].
7 stycznia 2015, Joe, MVP, Kenny King, Low Ki i Eric Young pomogli Lashleyowi odzyskać TNA World Heavyweight Championship[46]. Na następnym odcinkuImpact Wrestling, MVP ogłosił nowo powstałe ugrupowanie "The Beat Down Clanem" (BDC). Lashley zdecydował się opuścić grupę, lecz został zaatakowany przez jej członków, twierdzących, że tytuł należy do BDC[47]. 6 lutego, Team Angle (Kurt Angle,Austin Aries,Gunner i Lashley) pokonali Beat Down Clan w Lethal Lockdown matchu[4].
17 lutego 2015, Joe ogłosił, że "rozstaje się" z TNA, jednocześnie odchodząc z BDC i kończąc niemal dziesięcioletnią współpracę z federacją[4].
W latach 2003–2007, Joe sporadycznie występował dlaPro Wrestling Guerrilla (PWG). Zadebiutował 15 listopada 2013, w wygranej walce zCM Punkiem[48]. Rywalizował z Super Dragonem; w lutym 2005 przegrał z nim walkę o PWG Championship[48]. 18 listopada 2005, Joe otrzymał kolejną szansę zdobycia głównego mistrzostwa federacji, lecz tym razem został pokonany przezKevina Steena[48]. 8 kwietnia 2007, po raz ostatni zawalczył dla PWG. Przegrał pojedynek zLow Kim[48].
W latach 2004–2006 kilkukrotnie zawalczył dla Independent Wrestling Association Mid-South (IWA-MS). Podczas pobytu w federacji dostał się do finału turnieju Ted Petty Invitational w 2004, jak również wygrał turniej Revolution Strong Style[49].
10 marca 2006, na galiRey de Reyes, Joe zadebiutował wmeksykańskim Asistencia Asesoría y Administración (AAA). Połączył siły zKonnanem iRonem Killingsem, tworząc Team TNA w 4-Way 12-Man Tag Team matchu[50]. Joe powrócił do federacji we wrześniu 2006, jako jeden z reprezentantów TNA w 8-Man Tag Team matchu przeciwko reprezentacji AAA[50]. Ponownie pojawił się na nagraniach telewizyjnych i galiVerano de Escándalo w lipcu 2011[50].
25 października 2007, Joe zadebiutował w japońskiej federacjiPro Wrestling Noah. Połączył siły z Yoshihirem Takayamą i wraz z nim pokonał Mitsuharu Misawę i Takeshiego Morishimę[51]. Dwa dni później, Joe ponownie zmierzył się z Misawą o GHC Heavyweight Championship, lecz nie zdołał zdobyć tytułu[51]. Dla federacji ponownie zawalczył 22 lipca 2012; wraz zMagnusem zdobył wówczas GHC Tag Team Championship w walce z Akitoshim Saito i Junem Akiyamą[51]. Joe i Magnus utracili tytuły mistrzowskie już w swojej pierwszej obronie, 8 października 2012[51].
Joe występował też w International Wrestling Association (IWA), Championship Wrestling From Hollywood, German Stampede Wrestling (GSW), International Pro Wrestling: United Kingdom (IPW:UK) oraz Westside Xtreme Wrestling (wX w.)[52].
Joe zadebiutował wNXT 20 maja 2015, naNXT TakeOver: Unstoppable; obroniłSamiego Zayna przed atakiem ze stronyKevina Owensa[53]. Początkowo, WWE pozwalało Joemu na walki w innych federacjach, lecz w czerwcu postanowiło podpisać z nim kontrakt. Joe zadebiutował wNXT 10 czerwca 2015; pokonałScotta Dawsona[54]. Tydzień później, Joe zmierzył się z Kevinem Owensem, lecz ich walka zakończyła się bez rezultatu[54]. NaNXT TakeOver: Brooklyn, Joe wygrał pojedynek zBaronem Corbinem[55]. W sierpniu, połączył siły zFinnem Bálorem i wraz z nim przystąpił do turniejuDusty Rhodes Tag Team Classic. NaNXT TakeOver: Respect, Joe i Bálor pokonali Barona Corbina iRhyno w walce finałowej turnieju[56]. 4 listopada, Joe zaatakował Bálora w trakcie jego walki zApollo Crewsem, tym samym przechodzącheel turn[57].
NaNXT TakeOver: London, Joe przegrał walkę oNXT Championship z Bálorem[58]. 27 stycznia 2016, zmierzył się z Baronem Corbinem i Samim Zaynem w starciu omiano pretendenckie do mistrzostwa NXT. Walka zakończyła się bez rezultatu po tym, jak Corbin poddał się po założeniu na nim dźwigni przez obydwu Joego i Zayna[59]. 17 lutego, pojedynek Joego i Zayna zakończył się kolejnymno contestem[60]. Zmierzyli się więc jeszcze raz, w2-Out-Of-3 Falls matchu i tym razem to Joe okazał się lepszy[61]. Nie udało mu się jednak wygrać walki z Bálorem naNXT TakeOver: Dallas[62]. 21 kwietnia 2016, podczaslive eventu NXT, Joe pokonał Bálora w pojedynku o NXT Championship, zdobywając mistrzostwo po raz pierwszy[63]. Obronił tytuł w rewanżowymSteel Cage matchu z Bálorem naNXT TakeOver: The End[64]. 27 lipca, Generalny MenedżerNXT,William Regal, ogłosił, że Joe będzie bronił mistrzostwa NXT naNXT TakeOver: Brooklyn II w pojedynku zShinsuke Nakamurą. Początkowo, Joe nie godził się na walkę, lecz ustąpił pod groźbą odebrania mu NXT Championship[65]. Na gali, Joe utracił NXT Championship na rzecz Nakamury; jego panowanie trwało 121 dni[66]. 19 listopada na galiNXT TakeOver: Toronto, Joe pokonał Nakamurę w rewanżu stając się pierwszym dwukrotnym NXT Championem w historii[67]. Tytuł utracił 3 grudnia w walce rewanżowej z Nakamurą podczasLive eventu NXT wOsace w Japonii[68]. W rezultacie stał się najkrótszym posiadaczem tytułu (jego panowanie trwało 14 dni). 8 grudnia 2016, Joe przegrał z Nakamurą wSteel Cage matchu o tytuł, tym samym kończąc ich rywalizację. Po raz ostatni pojawił się w NXT wśród publiki na galiNXT TakeOver: San Antonio.
Joe zadebiutował w głównym rosterze 30 stycznia 2017 podczas odcinkaRaw, gdzie zaatakowałSetha Rollinsa i sprzymierzył się zTriple H[69]. Z powodu kontuzji odniesionej przez Rollinsa podczas tego ataku, Joe rozpoczął rywalizację zSamim Zaynem, który skrytykował Joe za atak na Rollinsie. 20 lutego ponownie zaatakował Zayna przed jego walką zKevinem Owensem[70]. Na Fastlane Joe pokonał Zayn'a, w swoim debiutcie pay-per-view głównego składu[71].
Seanoa ożenił się 27 lipca 2007[72]. Jego syn urodził się 22 grudnia 2008[73]. Jest bliskim przyjacielem wrestlerówCM Punka,Homicide'a,Christophera Danielsa,AJ-a Stylesa iRoba Van Dama[74].
Seanoa trenujebrazylijskie jiu-jitsu,judo iboks tajski. Przyjaźni się z członkami grupy zawodnikówMMA Team Punishment[74].
Kilkukrotnie wystąpił w amerykańskiej wersji teleturniejuDistraction[74]. Ma własny kanał w serwisieTwitch.
| Grand Slam Championship |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Triple Crown Championship |
|
| 2007–2009 | |
|---|---|
| 2010–2019 | |
| 2020–2029 |
| 2012–2019 | |
|---|---|
| 2020–2029 |
| 2002–2009 | |
|---|---|
| 2010–2019 | |
| 2020–2029 |
