Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Samantha Stosur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samantha Stosur
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1984
Brisbane

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

Maj 2022 (singel)
Styczeń 2023 (debel)

Trener

David Taylor

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

9 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

4(21 lutego 2011)

Australian Open

4R (2006, 2010)

Roland Garros

F (2010)

Wimbledon

3R (2009, 2013, 2015)

US Open

W (2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

28 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

1(6 lutego 2006)

Australian Open

W (2019)

Roland Garros

W (2006)

Wimbledon

F (2008, 2009, 2011)

US Open

W (2005, 2021)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Samantha Stosur (ur.30 marca1984 wBrisbane) –australijskatenisistka opolskich korzeniach[1],była liderka światowej klasyfikacji deblistek, zwyciężczyni wielkoszlemowegoUS Open 2011 oraz finalistkaFrench Open 2010 w grze pojedynczej, zwyciężczyni czterech turniejów wielkoszlemowych w deblu i trzech w mikście. Australijka jest ponadto dwukrotną triumfatorkąturnieju mistrzyń w grze podwójnej i reprezentantką kraju w rozgrywkachPucharu Federacji orazPucharu Hopmana.

W 2022 roku poinformowała o zakończeniu kariery singlowej[2].

Kariera zawodowa

[edytuj |edytuj kod]

1999–2001

[edytuj |edytuj kod]

W październiku 1999 roku Stosur wystąpiła w swoim pierwszym turnieju ITF w australijskim Kooralbyn, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Lisą McShea. Kilka pierwszych turniejów zagrała jedynie w grze pojedynczej. W grze podwójnej po raz pierwszy wystartowała w mieście, w którym mieszka –Gold Coast w parze z Melissą Dowse. W styczniu 2000 Australijka po raz pierwszy grała w eliminacjach do zawodowej imprezy, a był towielkoszlemowy turniejAustralian Open wMelbourne. Przegrała w pierwszej rundzie. W styczniu 2001 po raz kolejny próbowała swoich sił w eliminacjach turniejowych (w Gold Coast oraz Australian Open), ale i tym razem nieudanie. 18 marca wygrała swój pierwszy turniej ITF w grze podwójnej w Benalla ze swoją rodaczką,Monique Adamczak. Tydzień wcześniej grała w finale ITF wWarrnambool. Po półrocznej przerwie zagrała w japońskim Kugayama, dochodząc do finału singla i debla. Od tej pory coraz częściej wygrywała turnieje Międzynarodowej Federacji Tenisowej.

2002

[edytuj |edytuj kod]

Jako 261 zawodniczka na świecie otrzymała dziką kartę do turnieju zawodowego wMondial Australian Women’s Hardcourts w 2002 i to był jej profesjonalny debiut. Przegrała w pierwszej rundzie zAnastasiją Myskiną, podobnie jak w grze podwójnej z Evie Dominikovic. Zadebiutowała z dziką kartą wAustralian Open – w pierwszej rundzie uległaGrécie Arn. W sezonie nie startowała później w imprezach zawodowych, ograniczając się do występów w turniejach ITF. Tam odnosiła znacznie większe sukcesy w deblu niż w singlu.

2003

[edytuj |edytuj kod]

Po porażce w pierwszej rundzie w Gold Coast w 2003, doszła do trzeciej rundyAustralian Open, eliminującConchitę Martínez w pierwszej rundzie, a ulegającDanieli Hantuchovej. W deblu odpadła w pierwszej rundzie. Kolejne jej występy to pierwsza runda wRegions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup (po kwalifikacjach) iWimbledonie (przegrała zLindsay Davenport), kilkakrotnie nie przeszła kwalifikacji. ZAlicią Molik w drugiej rundzie w Londynie przegrały z siostrami Williams.

2004

[edytuj |edytuj kod]

Rok 2004 zakończyła w gronie stu najlepszych tenisistek świata. Osiągnęła pierwszy turniejowy półfinał wGold Coast, pokonującMeghann Shaughnessy, wkrótce także ćwierćfinał wAcapulco iSeulu, gdzie przegrała zMariją Szarapową. W swoich dwóch meczach singlowych na Melbourne Park ustanowiła rekord turnieju w szybkości kobiecego serwisu, wynoszący 193 km/h. Po raz pierwszy w karierze zagrała we wszystkich turniejach wielkoszlemowych. 12 kwietnia sklasyfikowana na 97 miejscu rankingu, po raz pierwszy na miejscu dwucyfrowym. Poniosła porażkę naigrzyskach olimpijskich w Atenach, kończąc występy w grze pojedynczej i podwójnej na pierwszej rundzie (partnerką deblową byłaNicole Pratt).

2005

[edytuj |edytuj kod]

W roku 2005 wygrała pierwsze siedem turniejów deblowych w zawodowej karierze (w tym wielkoszlemowy US Open). Finały w Gold Coast i Sydney na początku roku dały jej prowadzenie w rankingu Champions Race, tuż przed rozpoczęciemAustralian Open wdarła się do czołowej pięćdziesiątki rankingu tenisistek WTA. Zdobyła tytuł gry mieszanej wMelbourne. ZBryanne Stewart wygrała pierwsze turnieje deblowe wSydney i Amelia Island, w kolejnej części sezonu jej deblową partnerką zostałaLisa Raymond. Razem z Raymond wygrały turniej mistrzyń pod koniec sezonu.

2006

[edytuj |edytuj kod]

W 2006 roku razem z Raymond Samantha zdobyła drugi wielkoszlemowy tytuł w deblu na kortachRolanda Garrosa. Para zakończyła sezon na pierwszym miejscu rankingu Race i obroniła tytuł z turnieju mistrzyń. Obydwie zawodniczki zostały jednoczesnymi liderkami klasyfikacji deblistek (Stosur po raz pierwszy 6 lutego). Doszła do finału w Pradze w grze pojedynczej, półfinału w New Haven i trzykrotnie do ćwierćfinałów. Osiągnęła najlepszy singlowy wynik wielkoszlemowy czwartą rundąAustralian Open, gdzie przegrała zMartiną Hingis (pokonała wcześniejAnę Ivanović). W sezonie ograła teżDanielę Hantuchovą,Annę Czakwetadze iLindsay Davenport. Zadebiutowała w czołowej trzydziestce rankingu singlowego.

2007

[edytuj |edytuj kod]

Przegrała w ćwierćfinale w Mondial Australian Women’s Hardcourts 2007 zDinarą Safiną oraz w drugiej rundzie wSydney zJeleną Janković. Także w drugiej rundzie odpadła z Australian Open. Była w ćwierćfinałach wRakuten Japan Open Tennis Championships iRegions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup. W turniejach wIndian Wells,Miami iCharleston doszła do trzeciej rundy. Odpadła w pierwszej rundzie wBerlinie i pokonałaAmélie Mauresmo w drugiej rundzie wRzymie (w trzeciej przegrała zPatty Schnyder). W grze podwójnej osiągnęła półfinał Australian Open, razem z Lisą Raymond wygrała turniej wTokio, Indian Wells, Miami i Berlinie. 8 kwietnia 2007 utraciła prowadzenie w rankingu deblistek (Raymond wystartowała w jednym z turniejów z inną partnerką i zyskała dodatkowe punkty, Stosur w nim nie wzięła udziału). Trzecią rundę osiągnęła na kortach Rolanda Garrosa, przegrywając zNicole Vaidišovą. Wystąpiła też wWimbledonie,New Haven iUS Open, ale tylko w Londynie przeszła pierwszą rundę. Po utracie pierwszego miejsca w rankingu deblistek odniosła razem z Lisą Raymond zwycięstwa w Berlinie iEastbourne. Na Roland Garros i Wimbledonie dotarły do półfinałów, ale w Nowym Jorku odpadły już w czwartej rundzie. Ewidentnie Amerykanka i Australijka straciły tytuł najlepszych w sezonie, wyparte przez debelLiezel Huber/Cara Black.

Stosur nie pojawiła się na światowych kortach już do końca roku 2007, zajmując w listopadzie piąte miejsce w gronie deblistek całego świata. Jak się okazało, przyczyną absencji i słabych wyników po Wimbledonie byłaborelioza, na którą zachorowała tenisistka. Pierwsze objawy w postaci bólu głowy pojawiły się u niej już w lipcu podczas podróży z Nowego Jorku do Tampy. Australijka trafiła do szpitala, gdzie podejrzewano nawet zapalenie opon mózgowych. Treningi wznowiła w grudniu, planując powrót wraz z początkiem 2008 roku. Plany te spaliły jednak na panewce, a na tydzień przed końcem roku Stosur poinformowała, że wycofuje się zarówno z turnieju w Gold Coast, jak i Australian Open.

2008

[edytuj |edytuj kod]

Do rywalizacji powróciła na przełomie kwietnia i maja, startując w dwóch amerykańskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. WDothan przegrała w półfinale zVarvarą Lepchenko, a w ćwierćfinale wCharlottesville zYaniną Wickmayer. W profesjonalnej imprezie wRzymie przeszła do drugiej rundy, podobnie na kortach Roland Garros. WBirmingham musiała startować w kwalifikacjach, przeszła je, a w drugiej rundzie uległaKaterynie Bondarenko. WEastbourne awansowała do półfinału, pokonując po drodzeAmélie Mauresmo iCaroline Wozniacki. NaWimbledonie w drugiej rundzie nie dała radyNicole Vaidišovej.

Od turnieju w Rzymie wznowiła deblową współpracę zLisą Raymond. WParyżu przeszły do trzeciej rundy, ulegającNurii Llagosteri Vives iMaríi José Martínez Sánchez. WLondynie doszły do finałowej rozgrywki, w której przegrały z duetem sióstr Williams. Wcześniej wyeliminowały liderki rankingu,Black iHuber oraz trzecią parę turnieju,Peschke iStubbs.

Wraz zBobem Bryanem wygrała grę mieszanąWimbledonu. W drodze do finału pokonali trzy wysoko rozstawione miksty,Huber iMurray,Dechy iRam orazBlack iHanley.

NaIgrzyskach Olimpijskich w Pekinie wraz zRennae Stubbs odpadła już w 2. rundzie. Zdecydowanie bardziej zgrany zespół stworzyła zRaymond. Kolejny występ i kolejny finał wielkoszlemowego turnieju – wUS Open przegrały dopiero z deblemBlack/Huber 3-6 6-7(6).

W singlu z bardziej znaczących występów trzeba wymienić półfinał w Eastbourne (przegrany zNadieżdą Pietrową), ćwierćfinał wStanford i finał wSeulu (uległaMarii Kirilenko).

2009

[edytuj |edytuj kod]

W roku 2009 Stosur zdecydowanie postawiła na występy singlowe, chociaż w deblu radziła sobie bardzo dobrze. Razem zRennae Stubbs była w finaleEastbourne,Wimbledonu (również przegrana z siostrami Williams),Toronto i półfinaleUS Open. Te wyniki pozwoliły deblowi Stosur/Stubbs wystąpić wSony Ericsson Championships, gdzie przegrały pierwszy mecz z deblemBlack/Huber.

Singiel, który od tego sezonu stał się dla Stosur sprawą priorytetową, przyniósł jej kilka znaczących sukcesów i pozwolił zakończyć rozgrywki na miejscu nr 13 w rankingu światowym. Australijka była w trzeciej rundzieAustralian Open, ćwierćfinaleMiami (wygrana m.in. zDinarą Safiną, ówczesnym numerem 2. cyklu), półfinaleRolanda Garrosa (pierwszy raz dotarła do takiej fazy w turnieju Wielkiego Szlema), 3. rundzieWimbledonu, półfinaleStanford, finaleLos Angeles, ćwierćfinale Toronto oraz 2. rundzieUS Open. Na sam koniec sezonu odniosła swoje pierwsze turniejowe zwycięstwo wOsace, pokonując w półfinaleCaroline Wozniacki, a w finaleFrancescę Schiavone 7:5, 6:1.

2010

[edytuj |edytuj kod]

W 2010 roku w deblu zdecydowała się występować zNadieżdą Pietrową. Współpraca ta przyniosła wyniki w postaci finałuIndian Wells,Miami oraz trzecich rund nakortach im. Rolanda Garrosa i wWimbledonie. Po turnieju w Londynie Stosur zrezygnowała w tym sezonie z dalszych występów deblowych, by nie obciążać organizmu i skupić się na singlu. Wpływ na tę decyzję miała kontuzja ramienia.

W grze pojedynczej rozegrała jak do tej pory najlepszy sezon w karierze. WAustralian Open przegrała dopiero w 4. rundzie z późniejszą mistrzynią turnieju –Sereną Williams. Następnie począwszy od marcowegoIndian Wells (półfinał), aż do turnieju wEastbourne (również półfinał) nie schodziła poniżej poziomu ćwierćfinału. Spośród licznych udanych występów należy wymienić: wygrany turniej wCharleston, finały wStuttgarcie (przegrana zJustine Henin) ina kortach Rolanda Garrosa. Ten ostatni wynik jest jej najlepszym do tej pory sukcesem. W drodze do finału Stosur pokonała Justine Henin (przerwała w ten sposób fenomenalną serię 21 zwycięstw z rzędu Belgijki w tym turnieju),Serenę Williams (po dramatycznym meczu z numerem jeden rankingu zwyciężyła 6:2, 6:7(2), 8:6), a w półfinale gładkoJelenę Janković 6:1, 6:2. W walce o tytuł uległaFrancesce Schiavone, którą pokonała rok wcześniej w pierwszej rundzie w tym samym turnieju.

Po nieudanym turnieju wimbledońskim (1. runda z późniejszą ćwierćfinalistkąKaią Kanepi) przeniosła się na korty twarde, gdzie zaliczyła półfinał wStanford i ćwierćfinałSan Diego. Następnie zrezygnowała z udziału w turniejach wCincinnati iMontrealu z powodu kontuzji ramienia. WUS Open dotarła do ćwierćfinału, gdzie kolejny raz w tym sezonie przegrała z późniejszą mistrzynią. Tym razem była toKim Clijsters, z którą przegrała w trzech zaciętych setach. Równie dramatyczny mecz stoczyła rundę wcześniej zJeleną Diemientjewą. Po 2 godzinach i 40 minutach walki zwyciężyła 6:3, 2:6, 7:6(2).Wyniki singlowe wsezonie 2010 pozwoliły jej na stałe zagościć w czołowej dziesiątce singlowego rankingu.

2011

[edytuj |edytuj kod]

W kwietniu wygrała w deblu z partnerkąSabine Lisicki turniejPorsche Tennis Grand Prix 2011 wStuttgarcie.

W 2011 dotarła w singlu do finału wToronto, gdzie przegrała w finale zSereną Williams wynikiem 4:6, 2:6. Kilka tygodni później zrewanżowała się Williams, pokonując ją w singlowym finale wielkoszlemowegoUS Open wynikiem 6:2, 6:3. Było to jej pierwsze mistrzostwo w Wielkim Szlemie w singlu. W 2011 wraz zmistrzynią świata wbiegu na 100 metrów przez płotkiSally Pearson była ambasadorką kandydaturyGold Coast do organizacjiigrzysk Wspólnoty Narodów w 2018 roku[3].

2012

[edytuj |edytuj kod]

W sezonie olimpijskim 2012 Stosur osiągnęła dwa finały singlowe: wAd-Dausze iMoskwie. W tym roku Australijka zanotowała pierwszą rundęAustralian Open, półfinałFrench Open, drugą rundęWimbledonu i ćwierćfinałUS Open w singlu oraz pierwszą rundęFrench Open i drugąWimbledonu w deblu. Naigrzyskach olimpijskich osiągnęła pierwszą rundę zawodów, zarówno w grze pojedynczej, jak również w grze podwójnej. Uczestniczyła wMistrzostwach WTA jako zawodniczka rezerwowa, jednakże po rezygnacji Petry Kvitovej z dwóch ostatnich meczów, Stosur zajęła jej miejsce. Ostatecznie przegrała kolejne dwa mecze zErrani iSzarapową, przez co zajęła ostatnie miejsce w grupie.

2013

[edytuj |edytuj kod]

Sezon 2013 Stosur rozpoczęła od porażek w pierwszej rundzie turniejów wBrisbane iSydney. W Australian Open z rywalizacjigry pojedynczej ipodwójnej odpadła w drugiej rundzie, natomiast w udział wgrze mieszanej zakończyła po pierwszym meczu. W lutym osiągnęła ćwierćfinały turniejówWTA Premier Series wAd-Dausze iDubaju. Następnie osiągnęła ćwierćfinał wIndian Wells, a mecz o półfinał zAngelique Kerber z powodu kontuzji prawej łydki oddaławalkowerem[4]. Z tej też przyczyny wMiami nie zagrała.

Jej kolejny występ miał miejsce wCharleston, gdzie w spotkaniu trzeciej rundy zEugenie Bouchard skreczowała przy stanie 1:6, 0:2, gdyż nastąpiło odnowienie urazu łydki[5]. WStuttgarcie i wMadrycie nie wygrała meczu. WRzymie natomiast osiągnęła ćwierćfinał singla i drugą rundę debla. NaFrench Open wygrała po dwa mecze wgrze pojedynczej ipodwójnej. Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od zawodów wEastbourne, gdzie przegrała w drugim meczu. NaWimbledonie awansowała do trzeciej rundysingla, a wdeblu odpadła po pierwszym meczu.

Okres przygotowawczy do ostatniego turnieju wielkoszlemowego rozpoczęła wStanford. W swoim pierwszym meczu uległaWoldze Hawarcowej 2:6, 4:6. Następnie zwyciężyła wCarlsbadzie, odnosząc tym samym czwarty triumf singlowy w karierze. W finale pokonałaWiktoryję Azarankę w dwóch setach. WToronto iCincinnati osiągnęła trzecie rundy. Po drugim z tych turniejów rozstała się ze szkoleniowcem, Davidem Taylorem, który trenował ją przez sześć lat[6]. Na US Open przegrała w pierwszej rundziesingla i drugiejdebla.

WTokio Australijka awansowała do trzeciej rundy singla, a wPekinie przegrała w swoich pierwszych meczach w obu konkurencjach. Udział wSeulu zakończyła triumfem 3:6, 7:5, 6:2 nadEugenie Bouchard w meczu mistrzowskim gry pojedynczej i finałem w deblu. WMoskwie natomiast awansowała do finału singla, a w deblu odniosła turniejowe zwycięstwo. W turniejuTournament of Champions wygrała dwa spotkania fazy grupowej, a następnie awansowała do finału, w którym uległaSimonie Halep 2:6, 6:2, 6:2.

2014

[edytuj |edytuj kod]

Sezon 2014 rozpoczęła udziałem wPucharze Hopmana, w którym Australia zajęła ostatnie miejsce w grupie z trzema porażkami na koncie. WHobart Stosur awansowała do półfinału. W Australian Open osiągnęła trzecią rundę wgrze pojedynczej i drugą wgrze podwójnej. WAd-Dausze wygrała jeden mecz. WDubaju natomiast zanotowała półfinał debla. WIndian Wells wygrała dwa mecze w grze pojedynczej, a w deblu osiągnęła kolejny półfinał. Także trzecią rundę zapisała na swoim koncie wMiami.

Na kortach ziemnych wCharleston Australijka wygrała w jednym spotkaniu. Bez zwycięstwa pozostała wOeiras. Następnie awansowała do trzecich rund wMadrycie orazRzymie. Udział we French Open zakończyła na czwartym pojedynku wsinglu i po pierwszym wdeblu.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od trzeciej rundy wBirmingham i pierwszej wEastbourne. Na Wimbledonie zanotowała kolejno: pierwszą rundęgry pojedynczej, trzeciągry podwójnej i finałgry mieszanej. W pojedynku mistrzowskim razem zNenadem Zimonjiciem pokonaliChan Hao-ching iMaksa Mirnego 6:4, 6:2.

Udział wUS Open Series rozpoczęła od pierwszej rundy wStanford, w której przegrała zNaomi Ōsaką 6:4, 6:7(7), 5:7. WMontrealu iCincinnati w drugiej rundzie ulegałaSerenie Williams. WNew Haven awansowała do półfinału, występując w zawodach z dziką kartą. Nie sprostała w nimPetrze Kvitovej. NaUS Open pokonała w pierwszej rundzieLauren Davis 6:1, 6:4, by w kolejnym spotkaniu przegrać zKaią Kanepi 6:3, 3:6, 6:7(8).

Okres gry na kortach w Azji najwyżej rozstawiona Stosur rozpoczęła od porażki w pierwszej rundzie wKantonie. WWuhanie Australijka przegrała w pierwszym meczu zKarolíną Plíškovą 4:6, 4:6. W zawodachWTA Premier Mandatory wPekinie awansowała do półfinału, pokonując w turniejuFrancescę Schiavone,Caroline Wozniacki orazAlizé Cornet, a także orzymując walkower od Sereny Williams. W półfinale ponownie uległa Kvitovej. Na zakończenie sezony wygrała turniej wOsace, pokonując w meczu mistrzowskimZarinę Dijas 7:6(7), 6:3.

2015

[edytuj |edytuj kod]

Stosur rozpoczęłasezon 2015 porażką wBrisbane zVarvarą Lepchenko. WSydney iAustralian Open awansowała do drugiej rundy. W pierwszychdeblowych zawodach wielkoszlemowych osiągnęła trzecią rundę. W rozgrywkach Grupy ŚwiatowejPucharu Federacji przegrała wszystkie trzy mecze w konfrontacji z Niemcami. WDubaju Australijka przegrała w drugiej rundzie zCaroline Wozniacki, zaś wDosze nie wygrała meczu. Zawody wIndian Wells zakończyła na trzeciej rundzie singla i półfinale debla, a wMiami doszła do trzeciej rundy gry pojedynczej i pierwszej rundy gry podwójnej.

Okres gry na nawierzchni ceglanej Stosur rozpoczęła od osiągnięcia drugiej rundy wCharleston, trzeciej wMadrycie i pierwszej wRzymie. Następnie triumfowała w rozgrywkach wStrasburgu, pokonując w finaleKristinę Mladenovic 3:6, 6:2, 6:3. NaFrench Open przegrała w trzeciej rundzie z rozstawioną z numerem drugimMariją Szarapową. Wdeblu ponownie zanotowała trzecią rundę.

W zawodach rozgrywanych na trawie wEastbourne Australijka przegrała w swoim pierwszym meczu zCwetaną Pironkową. PodczasWimbledonu w trzeciej rundzie przegrała zCoco Vandeweghe 2:6, 0:6. Wgrze podwójnej osiągnęła drugą rundę.

WBåstad tenisistka wygrała jeden mecz. Kolejny singlowy triumf w zawodach WTA Tour zaliczyła wBad Gastein, gdzie w meczu mistrzowskim pokonałaKarin Knapp 3:6, 7:6(3), 6:2. WWaszyngtonie zanotowała półfinał, przegrywając w nim zeSloane Stephens w dwóch setach.

2016

[edytuj |edytuj kod]

Australijka zainaugurowała sezon wygranym meczem wBrisbane. WSydney dotarła do trzeciej rundy. Odpadła już na początkuAustralian Open.

Stosur powróciła na korty podczas marcowych turniejów rangiWTA Premier Mandatory wIndian Wells iMiami. W pierwszym z nich wygrała seta ze zwyciężczynią obu zawodówWiktoryją Azaranką, ale w drugim przegrała mecz otwarcia.

Grę na nawierzchniach ceglanych tenisistka zaczęła od zawodów wCharleston, wygrywając dwa mecze. Następnie dotarła do finału wPradze, gdzie zatrzymała ją dopieroLucie Šafářová. WMadrycie osiągnęła półfinał, w którym uległa późniejszej triumftorceSimonie Halep. Równie daleko zaszła w wielkoszlemowymFrench Open, m.in. rewanżując się Rumunce.

Wimbledon iUS Open zakończyła na drugiej rundzie, a naigrzyskach olimpijskich przegrała w trzecim meczu ze zdobywczynią srebrnego medaluAngelique Kerber.

Zakończyła rok na 21. miejscu, co jest wynikiem porównywalnym z poprzednimi trzema latami. W deblu wygrała kilka meczów, zajmując 124. pozycję w rankingu.

2017

[edytuj |edytuj kod]

Podczas styczniowych turniejów w swoim rodzinnym kraju nie wygrała ani jednego meczu. W lutym doszła do ćwierćfinału wTajpej iDosze, a wDubaju odniosła jedno zwycięstwo. W marcu po porażce w drugiej rundzie wIndian Wells doszła do czwartej rundy wMiami, gdzie była bliska zwycięstwa z Simoną Halep.

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Tenisistka mieszka wGold Coast. Jest córką Dianne i Tony’ego Stosur. Ma dwóch braci, Daniela i Dominica. Jej hobby to muzyka i zakupy. 16 czerwca 2020 jej partnerka urodziła córeczkę, Genevieve[7].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj |edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej20002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenQ1Q11R3R2R1R4R2RA3R4R3R1R2R3R2R1R1R1R1R1R2R2R0 / 2020 – 20
French OpenAAAQ11R2R1R3R2RSFF3RSF3R4R3RSF4R3R2RAAA0 / 1640 – 16
WimbledonAAA1R1R1R2R2R2R3R1R1R2R3R1R3R2RA1R1RNH1RA0 / 1711 – 17
US OpenAAAQ22R1R1R1R1R2RQFWQF1R2R4R2RA1R1RA1RA1 / 1622 – 15
Ranking na koniec roku682271265153654629475213669182327214172961123785391 / 6993 – 68

Występy w grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej200020012002200320042005200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023TytułyZ–P
Australian OpenAA1R1R2R2RFSFA3R1RAA2R2R3R2R2RAW1R1R2R1R1 / 1826 – 17
French OpenAAAA3R3RWSF3R3R3RA1R3R1R3R1R1R2RQFAA3RA1 / 1630 – 15
WimbledonAAA2R2RSF3RSFFF3RF2R1R3R2RAA1R2RNH1R1RA0 / 1734 – 17
US OpenAAA2R3RWSF3RFSFA1RA2RA1R2RASF1RAW1RA2 / 1536 – 13
Ranking na koniec roku29229213114153215147353310747676212498691231161134 / 66126 – 62

Występy w grze mieszanej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej200020012002200320042005200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023TytułyZ–P
Australian OpenAA1RAAWSFQFAAAAA1RAA2RSF2R2R2RF2R1R1 / 1322 – 12
French OpenAAAAASFAAAAAAAAAAAAAANHAQFA0 / 25 – 2
WimbledonAAAAAQFQF3RWQF3R1RAAWA1RA1R1RNH2RFA2 / 1323 – 10
US OpenAAAAAQF1RA2RAAAAAAAAAASFNH1RQFA0 / 68 – 6
3 / 3458 – 30

Finały turniejów WTA

[edytuj |edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series(2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 25 (9–16)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.8 stycznia 2005Gold CoastTwardaSzwajcariaPatty Schnyder6:1, 3:6, 5:7
Finalistka2.15 stycznia 2005SydneyTwardaAustraliaAlicia Molik7:6(5), 4:6, 5:7
Finalistka3.14 maja 2006PragaCeglanaIzraelSzachar Pe’er6:4, 2:6, 1:6
Finalistka4.28 września 2008SeulTwardaRosjaMarija Kirilenko6:2, 1:6, 4:6
Finalistka5.9 sierpnia 2009Los AngelesTwardaWłochyFlavia Pennetta4:6, 3:6
Zwyciężczyni1.18 października 2009OsakaTwardaWłochyFrancesca Schiavone7:5, 6:1
Zwyciężczyni2.18 kwietnia 2010CharlestonCeglanaRosjaWiera Zwonariowa6:0, 6:3
Finalistka6.2 maja 2010StuttgartCeglana (hala)BelgiaJustine Henin4:6, 6:2, 1:6
Finalistka7.5 czerwca 2010French OpenCeglanaWłochyFrancesca Schiavone4:6, 6:7(2)
Finalistka8.15 maja 2011RzymCeglanaRosjaMarija Szarapowa2:6, 4:6
Finalistka9.14 sierpnia 2011TorontoTwardaStany ZjednoczoneSerena Williams4:6, 2:6
Zwyciężczyni3.11 września 2011US OpenTwardaStany ZjednoczoneSerena Williams6:2, 6:3
Finalistka10.16 października 2011OsakaTwardaFrancjaMarion Bartoli3:6, 1:6
Finalistka11.19 lutego 2012DohaTwardaBiałoruśWiktoryja Azaranka1:6, 2:6
Finalistka12.21 października 2012MoskwaTwarda (hala)DaniaCaroline Wozniacki2:6, 6:4, 5:7
Zwyciężczyni4.4 sierpnia 2013CarlsbadTwardaBiałoruśWiktoryja Azaranka6:2, 6:3
Zwyciężczyni5.13 października 2013OsakaTwardaKanadaEugenie Bouchard3:6, 7:5, 6:2
Finalistka13.20 października 2013MoskwaTwarda (hala)RumuniaSimona Halep6:7(1), 2:6
Finalistka14.3 listopada 2013SofiaTwarda (hala)RumuniaSimona Halep6:2, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni6.12 października 2014OsakaTwardaKazachstanZarina Dijas7:6(7), 6:3
Zwyciężczyni7.23 maja 2015StrasburgCeglanaFrancjaKristina Mladenovic3:6, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni8.26 lipca 2015Bad GasteinCeglanaWłochyKarin Knapp3:6, 7:6(3), 6:2
Finalistka15.30 kwietnia 2016PragaCeglanaCzechyLucie Šafářová6:3, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni9.27 maja 2017StrasburgCeglanaAustraliaDarja Gawriłowa5:7, 6:4, 6:3
Finalistka16.21 września 2019KantonTwardaStany ZjednoczoneSofia Kenin7:6(4), 4:6, 2:6

Gra podwójna 43 (28–15)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.7 listopada 2004QuébecTwarda (hala)BelgiaEls CallensStany ZjednoczoneCarly Gullickson
ArgentynaMaría Emilia Salerni
5:7, 5:7
Zwyciężczyni1.15 stycznia 2005SydneyTwardaAustraliaBryanne StewartRosjaJelena Diemientjewa
JaponiaAi Sugiyama
walkower
Zwyciężczyni2.10 kwietnia 2005Amelia IslandCeglanaAustraliaBryanne StewartCzechyKvěta Peschke
SzwajcariaPatty Schnyder
6:4, 6:2
Zwyciężczyni3.27 sierpnia 2005New HavenTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondArgentynaGisela Dulko
RosjaMarija Kirilenko
6:2, 6:7(6), 6:1
Zwyciężczyni4.10 września 2005US OpenTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondRosjaJelena Diemientjewa
WłochyFlavia Pennetta
6:2, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni5.2 października 2005LuksemburgTwarda (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
7:5, 6:1
Zwyciężczyni6.16 października 2005MoskwaDywanowa (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
6:2, 6:4
Finalistka2.6 listopada 2005FiladelfiaTwarda (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
4:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni7.13 listopada 2005Los AngelesTwarda (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
6:7(7), 7:5, 6:4
Finalistka3.27 stycznia 2006Australian OpenTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondChinyYan Zi
ChinyZheng Jie
6:2, 6:7(7), 3:6
Zwyciężczyni8.6 lutego 2006TokioDywanowa (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
6:2, 6:1
Zwyciężczyni9.25 lutego 2006MemphisTwarda (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondBiałoruśWiktoryja Azaranka
DaniaCaroline Wozniacki
7:6(2), 6:3
Zwyciężczyni10.18 marca 2006Indian WellsTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondHiszpaniaVirginia Ruano Pascual
Stany ZjednoczoneMeghann Shaughnessy
6:2, 7:5
Zwyciężczyni11.1 kwietnia 2006MiamiTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondPołudniowa AfrykaLiezel Huber
Stany ZjednoczoneMartina Navrátilová
6:4, 7:5
Zwyciężczyni12.16 kwietnia 2006CharlestonCeglanaStany ZjednoczoneLisa RaymondHiszpaniaVirginia Ruano Pascual
Stany ZjednoczoneMeghann Shaughnessy
3:6, 6:1, 6:1
Zwyciężczyni13.10 czerwca 2006French OpenCeglanaStany ZjednoczoneLisa RaymondSłowacjaDaniela Hantuchová
JaponiaAi Sugiyama
6:3, 6:2
Finalistka4.26 sierpnia 2006New HavenTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondChinyYan Zi
ChinyZheng Jie
4:6, 2:6
Zwyciężczyni14.8 października 2006StuttgartCeglana (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
6:3, 6:4
Zwyciężczyni15.29 października 2006LinzTwarda (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondStany ZjednoczoneCorina Morariu
SłoweniaKatarina Srebotnik
6:3, 6:0
Zwyciężczyni16.5 listopada 2006HasseltDywanowa (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondGrecjaEleni Daniilidu
NiemcyJasmin Wöhr
6:2, 6:3
Zwyciężczyni17.12 listopada 2006MadrytTwarda (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
3:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni18.4 lutego 2007TokioDywanowa (hala)Stany ZjednoczoneLisa RaymondStany ZjednoczoneVania King
AustraliaRennae Stubbs
7:6(6), 3:6, 7:5
Zwyciężczyni19.17 marca 2007Indian WellsTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondChińskie TajpejChan Yung-jan
Chińskie TajpejChuang Chia-jung
6:3, 7:5
Zwyciężczyni20.3 kwietnia 2007MiamiTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
Południowa AfrykaLiezel Huber
6:4, 3:6, 10–2
Zwyciężczyni21.7 maja 2007BerlinCeglanaStany ZjednoczoneLisa RaymondWłochyTathiana Garbin
WłochyRoberta Vinci
6:3, 6:4
Zwyciężczyni22.23 czerwca 2007EastbourneTrawiastaStany ZjednoczoneLisa RaymondCzechyKvěta Peschke
AustraliaRennae Stubbs
6:7(5), 6:4, 6:3
Finalistka5.5 lipca 2008WimbledonTrawiastaStany ZjednoczoneLisa RaymondStany ZjednoczoneSerena Williams
Stany ZjednoczoneVenus Williams
2:6, 2:6
Finalistka6.7 września 2008US OpenTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
Stany ZjednoczoneLiezel Huber
3:6, 6:7(6)
Finalistka7.21 września 2008TokioTwardaStany ZjednoczoneLisa RaymondStany ZjednoczoneVania King
RosjaNadieżda Pietrowa
1:6, 4:6
Finalistka8.20 czerwca 2009EastbourneTrawiastaAustraliaRennae StubbsUzbekistanAkgul Amanmuradova
JaponiaAi Sugiyama
4:6, 3:6
Finalistka9.4 lipca 2009WimbledonTrawiastaAustraliaRennae StubbsStany ZjednoczoneSerena Williams
Stany ZjednoczoneVenus Williams
6:7(4), 4:6
Finalistka10.23 sierpnia 2009TorontoTwardaAustraliaRennae StubbsHiszpaniaNuria Llagostera Vives
HiszpaniaMaría José Martínez Sánchez
6:2, 5:7, 9–11
Finalistka11.20 marca 2010Indian WellsTwardaRosjaNadieżda PietrowaCzechyKvěta Peschke
SłoweniaKatarina Srebotnik
4:6, 6:2, 5–10
Finalistka12.4 kwietnia 2010MiamiTwardaRosjaNadieżda PietrowaArgentynaGisela Dulko
WłochyFlavia Pennetta
3:6, 6:4, 7–10
Zwyciężczyni23.24 kwietnia 2011StuttgartCeglana (hala)NiemcySabine LisickiNiemcyKristina Barrois
NiemcyJasmin Wöhr
6:1, 7:6(5)
Finalistka13.2 lipca 2011WimbledonTrawiastaNiemcySabine LisickiCzechyKvěta Peschke
SłoweniaKatarina Srebotnik
3:6, 1:6
Finalistka14.13 października 2013OsakaTwardaChinyZhang ShuaiFrancjaKristina Mladenovic
WłochyFlavia Pennetta
4:6, 3:6
Zwyciężczyni24.20 października 2013MoskwaTwarda (hala)RosjaSwietłana KuzniecowaRosjaAłła Kudriawcewa
AustraliaAnastasija Rodionowa
6:1, 1:6, 10–8
Zwyciężczyni25.14 października 2018HongkongTwardaChinyZhang ShuaiJaponiaShūko Aoyama
BiałoruśLidzija Marozawa
6:4, 6:4
Zwyciężczyni26.25 stycznia 2019Australian OpenTwardaChinyZhang ShuaiWęgryTímea Babos
FrancjaKristina Mladenovic
6:3, 6:4
Finalistka15.31 marca 2019MiamiTwardaChinyZhang ShuaiBelgiaElise Mertens
BiałoruśAryna Sabalenka
6:7(5), 2:6
Zwyciężczyni27.21 sierpnia 2021CincinnatiTwardaChinyZhang ShuaiKanadaGabriela Dabrowski
BrazyliaLuisa Stefani
7:5, 6:3
Zwyciężczyni28.12 września 2021US OpenTwardaChinyZhang ShuaiStany ZjednoczoneCoco Gauff
Stany ZjednoczoneCatherine McNally
6:3, 3:6, 6:3

Gra mieszana 5 (3–2)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwyciężczyni1.30 stycznia 2005Australian OpenTwardaAustraliaScott DraperPołudniowa AfrykaLiezel Huber
ZimbabweKevin Ullyett
6:2, 2:6, 10–6
Zwyciężczyni2.6 lipca 2008WimbledonTrawiastaStany ZjednoczoneBob BryanSłoweniaKatarina Srebotnik
Stany ZjednoczoneMike Bryan
7:5, 6:4
Zwyciężczyni3.6 lipca 2014WimbledonTrawiastaSerbiaNenad ZimonjićChińskie TajpejChan Hao-ching
BiałoruśMaks Mirny
6:4, 6:2
Finalistka1.20 lutego 2021Australian OpenTwardaAustraliaMatthew EbdenCzechyBarbora Krejčíková
Stany ZjednoczoneRajeev Ram
1:6, 4:6
Finalistka2.7 lipca 2022WimbledonTrawiastaAustraliaMatthew EbdenStany ZjednoczoneDesirae Krawczyk
Wielka BrytaniaNeal Skupski
4:6, 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj |edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2010PółfinałBelgiaKim Clijsters6:7(3), 1:6
2011PółfinałCzechyPetra Kvitová7:5, 3:6, 3:6
2012Faza grupowaWłochySara Errani
RosjaMarija Szarapowa
3:6, 6:2, 0:6
0:6, 3:6

W grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2005ZwycięstwoStany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
6:7(7), 7:5, 6:4
2006ZwycięstwoStany ZjednoczoneLisa RaymondZimbabweCara Black
AustraliaRennae Stubbs
3:6, 6:3, 6:3
2009PółfinałAustraliaRennae StubbsZimbabweCara Black
Stany ZjednoczoneLiezel Huber
6:3, 6:7(3), 8–10
2019PółfinałChinyZhang ShuaiWęgryTímea Babos
FrancjaKristina Mladenovic
6:1, 4:6, 8–10
2021Faza grupowaChinyZhang ShuaiStany ZjednoczoneNicole Melichar-Martinez
HolandiaDemi Schuurs

ChorwacjaDarija Jurak
SłoweniaAndreja Klepač

JaponiaShūko Aoyama
JaponiaEna Shibahara
2:6, 2:6

7:6(10), 6:7(4), 5–10

4:6, 6:3, 10–7

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy

[edytuj |edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2009Faza grupowaWęgryÁgnes Szávay
HiszpaniaMaría José Martínez Sánchez
6:2, 3:6, 6:1
6:7(4), 5:7
2013FinałRumuniaSimona Halep6:2, 2:6, 2:6
2016Faza grupowaWielka BrytaniaJohanna Konta
FrancjaCaroline Garcia
4:6, 2:6
4:6, 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj |edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj |edytuj kod]
RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo Australia
I runda Stany ZjednoczoneChanda Rubin [16]2:6, 7:5, 0:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Australia
I runda Włochy:Sara Errani6:3, 6:2
II runda Stany Zjednoczone:Serena Williams [4]2:6, 0:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Australia [5]
I runda Hiszpania:Carla Suárez Navarro6:3, 5:7, 8:10
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Australia [13]
I runda Łotwa:Jeļena Ostapenko1:6, 6:3, 6:2
II runda Japonia:Misaki Doi6:3, 6:4
III runda Niemcy:Angelique Kerber [2]0:6, 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Australia
I runda KazachstanJelena Rybakina [15]4:6, 2:6

Gra podwójna

[edytuj |edytuj kod]
RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaNicole Pratt Włochy:Tathiana Garbin /Roberta Vinci0:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaRennae Stubbs Czechy:Petra Kvitová /Lucie Šafářová6:1, 6:0
II runda Hiszpania:Anabel Medina Garrigues /Virginia Ruano Pascual [4]6:4, 4:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaCasey Dellacqua Hiszpania:Nuria Llagostera Vives /María José Martínez Sánchez [8]4:6, 6:4, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaDarja Gawriłowa Szwajcaria:Timea Bacsinszky /Martina Hingis [5]4:6, 6:4, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaEllen Perez Łotwa:Jeļena Ostapenko /Anastasija Sevastova4:6, 6:1, 10–5
II runda Rumunia:Monica Niculescu /Raluca Olaru7:6(3), 7:5
Ćwierćfinał Szwajcaria:Belinda Bencic /Viktorija Golubic4:6, 4:6

Gra mieszana

[edytuj |edytuj kod]
RundaPartnerPrzeciwnicyWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaLleyton Hewitt Polska:Agnieszka Radwańska /Marcin Matkowski [4]5:7, 3:6
Ćwierćfinał Wielka Brytania:Laura Robson /Andy Murray3:6, 6:3, 10–7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Australia
I rundaAustraliaJohn Peers Indie:Sania Mirza /Rohan Bopanna [4]5:7, 4:6

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Samantha Stosur Interview.
  2. Warren Barnsley: Sam Stosur retires from singles tennis after second-round Australian Open loss. 7news.com.au, 2022-01-20. [dostęp 2022-09-01]. (ang.).
  3. MaciekM. Jałoszyński MaciekM.,Sprintem przez świat [online],Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-11-11] (pol.).
  4. Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Karolina Woźniacka i Andżelika Kerber bez gry w półfinale. [w:]WTA Indian Wells [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-13. [dostęp 2013-04-21]. (pol.).
  5. Łukasz Iwanek: WTA Charleston: Woźniacka bez gry w ćwierćfinale, Janković utrzymuje dobrą formę. [w:]WTA Charleston [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-04-05. [dostęp 2013-04-21]. (pol.).
  6. Polska Agencja Prasowa: Samantha Stosur rozstała się z trenerem. sportowefakty.pl, 2013-08-17. [dostęp 2013-08-17]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-08-21)]. (pol.).
  7. Triumfatorka US Open 2011 Samantha Stosur została mamą [online], interia.pl, 13 lipca 2020 [dostęp 2020-07-13] (pol.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Liderki rankingu WTA deblistek
  • p
  • d
  • e
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samantha_Stosur&oldid=74470510
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp