Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Samael

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2010-07 wymagazweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formieprzypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach:Encyklopedia PWN •Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych •BazHum •BazTech •RCIN • Internet Archive (texts /inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon{{Dopracować}} z tego artykułu.
Nie mylić z:Samuel.
Na tę stronę wskazujeprzekierowanie z „Anioł Śmierci”. Zobacz też:inne znaczenia tego terminu.
Ten artykuł dotyczy anioła śmierci. Zobacz też:Samael (ujednoznacznienie).

Samael,Anioł Śmierci (hebr. סמאל; Samaël, Samiel, Saklas, Siegel, Satanael, Samuel, Sammael) –aniołśmierci: dostarczyciel wyroków śmierci, ale ipowstrzymujący egzekucję (por.akeda), kontrowersyjny anioł, oskarżyciel, uwodziciel,duch zniszczenia.

Anioł Śmierci w wielu artystycznych wizjach przedstawiany jest również w kobiecych kształtach.

Anioł śmierci, detal z obrazuŚmierć i grabarz,Carlosa Schwabego, ok. 1890
Gustave Doré,WalkaJakuba z Aniołem (1855)
Anioł Śmierci – personifikacjaEvelyn De Morgan
RycinaGustave Doré do wierszaThe Crow Edgara Allana Poe, który przedstawia Samaela jako anioła śmierci siedzącego na dachu świata

Samael w religii

[edytuj |edytuj kod]

Wiedza o tym aniele pochodzi z literaturytalmudycznej, jak i późniejszej literaturykabalistycznej,gnostyckiej ireligijnej.

Etymologicznie słowo Samael wywodzi się z hebr. „sami” – ślepy, lub aram. „samu” – jad, trucizna. Można więc to imię przetłumaczyć jako: „Ślepy Bóg” albo – „Jad Boga”. Imię może też pochodzić odsyryjskiego bogaSzemala[1].

W tradycjiżydowskiej Samael to anioł śmierci, zarządzający Piątym Niebem, jeden z siedmiu wysłannikówBoga na świecie. Służą mu dwa miliony aniołów. To on kusiłEwę wraju jakowąż (ponoć uwiódł ją potem i spłodziłKaina), on też zatrzymał rękęAbrahama, kiedy ten chciał poświęcić życie swego syna. W żydowskich Świętych Księgach Kabały, Samael, określany jest jako surowość Boga i jest uznawany za piątegoarchanioła świata – wykonawcę wyroków śmierci wydanych przez Boga. Jest uosobieniem gniewu i kojarzony jest zprostytucją (mylnie, ponieważ tej patronujeAsmodeusz).

W żydowskich pismach gnostycznych,Hipostaza archontów orazO początku świata, Samael identyfikowany jest najczęściej zdemiurgiemJaldabaotem, twórcą materialnego świata. Nie zna on gnozy, jest więc ślepy, etymologicznie imię sugeruje też nazwę „syn chaosu”. Z demonicznymi postaciami Samaela czy Saklasa („Szalony”) gnostycyzm judeochrześcijański utożsamiał żydowskiegoBoga-Stwórcę[2].

Literatura żydowska utożsamia Samaela z Szatanem, który był pierwotnie aspektem Boga i znajdował się wśród 72 tajemnych imion Boga jako Sa’el. Kiedy siła Din (sefira zwana surowością Boga), stała się niezależna, śmierć („Maveth”) stała się częścią życia, a Sa’el został Samaelem, aniołem śmierci. Kabaliści uważają, że po powtórnym przyjściu Mesjasza Samael zostanie uwolniony od śmierci i odzyska swoje dawne imię Sa’el. Tak twierdzi też polski demonologRoman Zając[potrzebny przypis].

Niektóre teksty żydowskie mówią, że Samael został stworzony szóstego dnia Stworzenia i był ulubionym Aniołem Boga. Przed upadkiem miał on„nosić [wszystkich Aniołów] jako odzienie, bowiem przewyższał wszystkich wiedzą i chwałą”[potrzebny przypis].

Według jednej z legend Samael wywołał drugą wojnę w Niebie (pierwszą wojnę wywołałLucyfer, który okazał Bogu nieposłuszeństwo odmawiając złożenia hołdu Adamowi, twierdząc że on – zrodzony ze światłości – nie będzie kłaniał się istocie ulepionej z błota).

Samael jest jednym z Aniołów Sądu jako Boski Oskarżyciel; często występuje w parze zMichałem Archaniołem, obrońcą[3].

Również w tradycjichrześcijańskiej Samael toupadły anioł wypędzony z nieba za sprzeciwienie sięBogu, należący do pierwszego kręgu zwanegoSerafami (Serafinami)[4].

WTargumie Samael utożsamiany jest z Lucyferem (Targ. ad. Job 28, 7)[5].

Samael w kulturze

[edytuj |edytuj kod]
  • Samael występuje w filmieGabriel.
  • Samaela znajdziemy również w drugim tomie „Heksalogii o Dorze Wilk” autorstwaAnety Jadowskiej,Bogowie muszą być szaleni. Jest on strażnikiem/władcą szóstego kręgu piekielnego. Do Piekła został zesłany po upadku spowodowanym niechęcią Samaela do ludzi.
  • W książceJakuba ĆwiekaKłamca 2: Bóg Marnotrawny, Samael występuje jako dwunastoskrzydły anioł, którego imię tłumaczy się jako „Trucizna Pana” (adekwatnie do „Jad Boga”). Przed upadkiem Samael miał nosić imię Sa’ael, co tłumaczy się: „Jak Syn Boga”, ale po upadku Bóg uzupełnił jego imię o literę „m” (oznaczającą śmierć i zniszczenie). Dysponował dużą mocą i był piękniejszy od pozostałych archaniołów. Owładnięty manią zniszczenia starego porządku i stworzenia własnej Korony Stworzenia, zginął z ręki Michała, Wodza Zastępów.
  • W powieściachMai Lidii KossakowskiejSiewca Wiatru iZbieracz Burz Samael jest wygnanym z piekła za okrucieństwo upadłym aniołem, ojcemAsmodeusza, psychopatą i gwałcicielem dokonującym na Ziemi seryjnych morderstw na tle seksualnym. Nie podlega władzy Lucyfera, Pana Głębi. Jest anarchistą, który dawniej nakłonił Lucyfera do wzniecenia rebelii przeciwko hierarchii niebiańskiej. Ostatecznie bierze udział w walce przeciwko Antykreatorowi.
  • Samael pojawia się również w powieściTomasza MannaDoktor Faustus, gdzie jest utożsamiony zSzatanem.
  • Jako główny bohater występuje w minipowieściJuliana StryjkowskiegoSarna nawiązującej do legend żydowskich o Samaelu.
  • W powieściPenelope FarmerUstami Ewy Samael jest upadłym aniołem, który prowadzi długie filozoficzne rozmowy z Wężem mieszkającym wRaju.
  • W powieściJana GerhardaAutopamflet Satanael jest duchem, do którego w dzieciństwie modli się bohater.
  • Samael pojawia się również w filmieHellboy (który został nakręcony na podstawie komiksuMike’a Mignoli pod tym samym tytułem) jako wskrzeszony potwór, który gdy ginął, zmartwychwstawał dwukrotnie. W kontynuacji (Hellboy: Złota Armia) pojawia się postać Anioła Śmierci, jednak jest to zupełnie inny stwór niż Samael.
  • W grzeSilent Hill postać Harry’ego Masona poszukuje swojej córki, która może być kluczem do przejścia Samaela do świata ludzi, czego pragną członkowie tajemniczejsekty The Order, która sprowadziła do tytułowego miasteczka demony.
  • Pojawia się również w grzeDarksiders jako zły demon, który pomaga bohaterowi przedostać się do swego wroga.
  • Samiel to także imię demona nadającego moc tzw. „wolnym” kulom w operzeCarla Marii von WeberaWolny Strzelec[6].
  • Pojawia się również w książceUmberta EcoImię róży, powołuje się na niegoRemigiusz z Varagine[7].
  • Samael to takżeblackmetalowa grupa muzyczna pochodząca zeSzwajcarii.
  • ZespółHunter nagrał piosenkęSamael na płycieKrólestwo.
  • WanimeAo no exorcist występuje jako dyrektor Akademii Prawdziwego Krzyża, ukrywając się pod imieniem Mephisto Pheles.
  • W grzePersona 5 Satanael pełni funkcje persony ostatecznej protagonisty.
  • W książceRemigiusza MrozaCzarna Madonna jest jednym z trzech (obok Nelchaela iFokalora) demonów opętujących Kingę[8].
  • W serialuLucyfer Samael jest imieniem głównego protagonisty Lucyfera Morningstara, które nosił przed swoim upadkiem i przyjęciem imienia Lucyfer.
  • Samael jest również wspomniany w książce "Miasto Upadłych Aniołów", czwartej części serii "Dary Anioła" autorstwaCassandry Clare.
  • Samuel pojawia się w powieści "Namiestnik", którą napisałAdam Przechrzta, jest tam pokazany jako jeden z Theokataratos - istot stworzonych przez Boga na równi z ludźmi, posiadających ułamek Jego mocy, ale zatrutych przymusem dominacji.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Richard Webster: Encyklopedia aniołów. Illuminatio, 2016.ISBN 83-65442-90-6.
  2. Por.J. Daniélou: Judeochrześcijaństwo heterodoksyjne. W: Tenże: Teologia judeochrześcijańska. s. 95–96.
  3. Zofia Borzymińska, Rafał Żebrowski: Polski słownik judaistyczny: dzieje--kultura--religia--ludzie, Tom 2. Wyd. Prószyński i S-ka, 2003.ISBN 83-7255-175-8.
  4. „Pressje”, 2009. Klub Jagielloński. ISSN 1644-7050. 
  5. Jan Kott, Tadeusz Nyczek: Pisma wybrane, Tom 3. Wydawnictwo Krąg, 1991, s. 422.ISBN 83-85199-10-1.
  6. KolekcjaWielkie Opery nr 12Wolny Strzelec, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa, 2009,ISBN 978-83-7552-516-8.
  7. Umberto Eco: Imię róży. Mediasat Poland, s. 388, seria: KolekcjaGazety Wyborczej.ISBN 83-89651-50-5.
  8. RemigiuszR. Mróz RemigiuszR.,Czarna Madonna, Poznań 2017, s.412,ISBN 978-83-7976-710-6,OCLC 1004778641 .

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • J. Daniélou: Judeochrześcijaństwo heterodoksyjne. W: Tenże: Teologia judeochrześcijańska. Kraków: WAM, 2002, s. 68–110.ISBN 83-7318-044-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samael&oldid=75099316
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp