 Saluting Battery widziana z Upper Barrakka Gardens | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Lokalizacja | |||
| Część | |||
| Typ | |||
| Data budowy | 1560. | ||
| Data eksploatacji | 1560. – 1954 | ||
| Wydarzenia | |||
Położenie na mapie Malty  | |||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |||
 35°53′40,61″N 14°30′44,89″E/35,894614 14,512469 | |||
| |||
Saluting Battery (malt. Batterija tas-Salut) –bateria artyleryjska wValletcie naMalcie.
Zbudowana została w XVI wieku przezZakon św. Jana, na miejscu lub obok miejsca, gdzie stałaturecka bateria podczasoblężenia Malty w 1565 roku. Bateria tworzy dolny poziom Bastionu św. Piotra i św. Pawłafortyfikacji frontowych Valletty, ulokowany poniżejUpper Barrakka Gardens, z widokiem naFort Saint Angelo i resztęGrand Harbour.
Saluting Battery głównie była używana do oddawania ceremonialnychsalutów armatnich i sygnałowych, lecz wykorzystywana była też do celów militarnych podczasblokady 1798-1800 roku orazII wojny światowej. Pozostawała czynnym obiektem wojskowym do czasu, kiedy działa zostały usunięte przezBrytyjczyków w roku 1954. Na początku XXI wieku została odnowiona i otwarta dla publiczności, i jest teraz wyposażona w osiem czynnych replik 32-funtowych odtylcowych dział gładkolufowych (ang.SBBL 32 pounder, SBBL –smooth bore breach loading), które oddają salut codziennie o godz. 12:00 i 16:00.
Korzenie Saluting Battery sięgają czasów Wielkiego Oblężenia Malty w roku 1565. Podczas oblężenia wojska tureckie umieściły artylerię na półwyspie Sciberras (na którym dziś leżąValletta iFloriana), aby ostrzeliwać Zakon św. Jana wForcie St. Angelo. Jedna z baterii oblężniczych znajdowała się blisko miejsca, gdzie dziś jest Saluting Battery, ponieważ teren ten jest podniesiony i posiada czysty widok na Fort St. Angelo i resztęGrand Harbour[1].
W roku 1566, kiedy oblężenie zostało odparte, założone zostało miasto Valletta. W tym samym roku rozpoczęto budowę Bastionu św. Piotra i św. Pawła (St. Peter & St. Paul Bastion), który został ukończony w roku 1570. Bastion posiadał wielopoziomową platformę artyleryjską, skąd działa mogły być przemieszczane na wyższe poziomy, aby objąć swym zasięgiem cały port. Saluting Battery została zbudowana na poziomie niższym, a początkiem XVII wieku, na górnej platformie zbudowanologgię i założono prywatny ogród. Podczas rządów Zakonu na Malcie, bateria była wykorzystywana do obydwu celów – ceremonialnego i militarnego. Pod koniec XVIII wieku bateria została uzbrojona w szesnaście 12-funtowych dział zbrązu, które strzelały okrągłymi kamiennymi kulami[2].
W czasieokupacji Malty przez Francuzów ioblężenia Valletty przez maltańskich powstańców, uzbrojenie baterii pozostało niezmienione, lecz kąt celowania dział został podniesiony, aby móc ostrzeliwać w poprzek portupozycje powstańców na Corradino Heights[3].
Wkrótce po zajęciu Malty przez Brytyjczyków w roku 1800, rozpoczęto codzienne oddawanie trzech strzałów sygnałowych (na wschód słońca, południe i zachód słońca) z Saluting Battery, zastępując nimi strzały sygnałowe zSaint James Cavalier, oddawane za rządów Zakonu. W czasie, gdy bateria była poddawana naprawie lub przeglądowi, strzały oddawane były zFortu St. Angelo po przeciwnej stronie portu. W roku 1803, do uzbrojenia baterii dodane zostały dwie 24-funtowekaronady oraz kilka 24-funtowych dział, zdobytych na Francuzach podczasfrancuskich wojen rewolucyjnych. Pozostały tam do roku 1825.
W roku 1824 otwarto dla publiczności, znajdujące się na poziomie powyżej Saluting Battery, loggię i ogród, jakoUpper Barrakka Gardens. Od roku 1848 bateria była wyposażona w cztery działa 12-funtowe. W ciągu następnych lat jej uzbrojenie znacznie się wzbogaciło. W roku 1852 bateria była wyposażona w dziesięć dział 24-funtowych na głównymparapecie, cztery działa 32-funtowe na prawej flance, trzy 8-funtowehaubice na lewej flance, dwa 13-calowemoździerze z tyłu parapetu, oraz dwie 56-funtowe karonady w wysuniętych narożnikach. W roku 1854, poniżej Saluting Battery, zbudowana zostałabateria Lascaris, przylegająca do Bastionu św. Piotra i św. Pawła[1].
W latach 1860. dodane zostało kolejne działo 24-funtowe, zwiększając liczbę dział salutowych do jedenastu. W roku 1886 haubice zastąpione zostały przez 64-funtowe działa RML (ang.RML 64 pounder 64 cwt gun, RML –rifled muzzle loading, czyli gwintowane działo odprzodowe), zaś działa 32-funtowe zostały usunięte. W latach 1890. całe uzbrojenie baterii zostało zastąpione przez jedenaście 32-funtowych dział odprzodowych, które służyły jedynie do oddawania salutów. Na początku XX wieku na wyposażenie baterii składało się osiem 32-funtowych gładkolufowychdział ładowanych od tyłu (ang.SBBL 32 pounder). PodczasI wojny światowej nie oddawano strzałów sygnałowych, oszczędzając proch. Wznowiono je wdniu zawieszenia broni (Armistice Day)(inne języki) 11 listopada 1918 roku[4].
W latach 1920. władze cywilne rozpoczęły naciski na rząd, aby scedował na nie Saluting Battery, w celu powiększenia Upper Barrakka. W roku 1924 otwarto drugie wejście do baterii, łączące ją z ogrodem. W tym samym roku uzbrojenie baterii zostało zmniejszone do jednego 32-funtowego działa SBBL oraz czterech18-funtowych armat. Część baterii została udostępniona dla publiczności, a działa zostały odgrodzone[1].
W roku 1939, tuż przed wybuchemII wojny światowej, wszystkie działa baterii zostały przeniesione, w celu użycia do obrony wybrzeża. W prawym wysuniętym narożniku platformy umieszczono pojedyncząarmatę przeciwlotniczą Bofors 40 mm, aby osłaniaćMalta Dockyard. Bateria była obsługiwana przez 3. Lekki Pułk PrzeciwlotniczyRoyal Malta Artillery. Upper Barrakka Gardens i bateria zostały silnie zniszczone przez bombardowania. Podczas wojny zbudowana została, w tunelach wykopanych pod baterią i ogrodem, główna kwatera obrony wyspy –Lascaris War Rooms[5].
Po wojnie zniszczenia baterii i ogrodu zostały naprawione. Uzbrojenie baterii zostało zastąpione przez czteryhaubice QF 25 pdr Mk.I. Zostały one usunięte w roku 1954, kiedy bateria została zamknięta i przydzielonaRoyal Navy jako częśćbaterii Lascaris. W roku 1965, część baterii, która wciąż była obiektem wojskowym, została przekazana władzom cywilnym i zamieniona na ogród[1].
Fondazzjoni Wirt Artna – Malta Heritage Trust, nabyła baterię w roku 2004 i rozpoczęła przywracanie jej do stanu z końca XIX wieku. Posiada w tej chwili sprawne działo, magazyny artyleryjskie, magazyn prochu i niewielkie muzeum[6].
Po odnowieniu, bateria została początkowo wyposażona w osiem oryginalnych 24-funtowych działBlomfield, pochodzących z lat 1790–1810[7], lecz w roku 2011 zostały one przeniesione do muzeum i zastąpione przez osiem działających replik 32-funtowych gładkolufowych dział odtylcowych. Podczas prac restauracyjnych w roku 2011 znaleziono na terenie baterii około 100 kamiennych kul armatnich[8]. Na terenie baterii zostały również odkryte pozostałości grobu Henry’ego Andersona Morsheada, dowódcy królewskich inżynierów wojskowych[9].
Bateria jest otwarta codziennie i można ją zwiedzać z przewodnikiem. Saluty armatnie są oddawane w każdy dzień o godzinie 12:00 i 16:00; wycieczkowe liniowce pasażerskie wpływające i opuszczające Grand Harbour są również obdarzane salutem armatnim[6][10].
_02_ies.jpg)
| Zakon Maltański |
|
|---|---|
| National Congress Battalions | |
| Imperium Brytyjskie |
| Tło historyczne | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Okupacja | |||||||
| Oblężenie Malty | |||||||
| Fortyfikacje |
| ||||||
| Przywódcy |
| ||||||
| Następstwa |
.svg)
.svg)
