 SU-152 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | Zakłady Kirowskie wCzelabińsku | ||
| Typ pojazdu | ciężkiedziało samobieżne (pancerne) | ||
| Trakcja | gąsienicowa | ||
| Załoga | 5 osób | ||
| Historia | |||
| Prototypy | 1943 | ||
| Produkcja | luty – wrzesień 1943 | ||
| Wycofanie | 1945 | ||
| Egzemplarze | około 700 | ||
| Dane techniczne | |||
| Silnik | 12-cylindrowysilnik wysokoprężnyW-2K o mocy 600 KM | ||
| Transmisja | Mechaniczna | ||
| Poj. zb. paliwa | Zasadnicze: 600–615 l, dodatkowe: 360 l[1] | ||
| Pancerz | Spawany z płyt walcowanych, 22–75 mm | ||
| Długość | 8,95 m | ||
| Szerokość | 3,25 m | ||
| Wysokość | 2,45 m | ||
| Prześwit | 0,44 m | ||
| Masa | 45,5 t | ||
| Moc jedn. | 13,2 KM/t | ||
| Nacisk jedn. | 0,85 kg/cm² | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość | 43 km/h na drodze, | ||
| Zasięg pojazdu | 330 km na drodze | ||
| Pokonywanie przeszkód | |||
| Brody (głęb.) | 1,6 m | ||
| Rowy (szer.) | 2,7 m | ||
| Ściany (wys.) | 1,2 m | ||
| Kąt podjazdu | 36° | ||
| Dane operacyjne | |||
| Uzbrojenie | |||
| 1 xhaubicoarmataML-20S kal. 152 mm (20 nab.) uzbrojenie załogi (1-2pmPPSz (1278-1300 nab.), 25 szt. granatówF-1) | |||
| Użytkownicy | |||
| Armia Czerwona,Wojsko Polskie,Wehrmacht (zdobyczne) | |||
| |||
SU-152 (ros. СУ-152 – skrót od nazwy Самоходная Установка) –radzieckie ciężkiedziało samobieżne z okresuII wojny światowej.
W dniu 15 kwietnia 1942 roku w Głównym Zarządzie ArtyleriiArmii Czerwonej podjęto decyzję o rozpoczęciu prac nad szeregiem dział samobieżnych przeznaczonych dla wsparcia piechoty. W tej decyzji stwierdzono, że mają być one budowane na podwoziachczołgów produkowanych seryjnie.
Na podwoziu czołguKW miał być opracowany „ciężki samobieżny niszczyciel schronów bojowych” uzbrojony w haubico-armatę kal. 152 mm. Prace nad tym ciężkim działem samobieżnym rozpoczęto jesienią 1942 roku równocześnie ustalono, że oprócz niszczenia umocnień i schronów bojowych miał zwalczać ciężkie czołgi. Pracami kierowało biuro konstrukcyjne Ż. Kotinowa z Zakładów Kirowskich wCzelabińsku przy współpracy z biurem konstrukcyjnymartylerii samobieżnej zakładów Uralmaszzawod wSwierdłowsku.
Projekt nowego działa samobieżnego był gotowy na początku stycznia 1943 roku i w dniu 4 stycznia został zatwierdzony i zlecono budowę prototypu, który miano ukończyć do 29 stycznia.Prototyp wyposażono w specjalnie adaptowaną dla tego działahaubico-armatę wz. 1937/43 (ML-20S) kal. 152 mm. Nosił on oznaczenie KW-14.
Już 7 lutego 1943 roku zakończono próby działa, a w dniu 14 lutego 1943 roku przyjęto je na uzbrojenie. Zmieniono jednocześnie jego oznaczenie na SU-152. Także w lutym rozpoczęto produkcję seryjną w Zakładach Kirowskich w Czelabińsku, gdzie trwała do września 1943 roku. W tym czasie wyprodukowano około 700 sztuk SU-152. Produkcję ich przerwano z uwagi na opracowanie i wdrożenie do produkcji seryjnej nowego ciężkiego działa samobieżnegoISU-152.
Do obecnych czasów z około siedmiuset SU-152 przetrwały zaledwie trzy sztuki, z których dwie znajdują się w Polsce, wLubuskim Muzeum Wojskowym w Zielonej Górze z/s w Drzonowie, gdzie je przeniesiono w 1997 roku z Cmentarza Żołnierzy Radzieckich wCybince, a jedna w rosyjskimMuzeum Czołgów w Kubince.
Ciężkie działo samobieżne SU-152 było oparte na podwoziu czołguKW-1s, na którym zamontowano nieruchomą wieżę. W wieży umieszczono haubico-armatę wz. 1937/43 (ML-20S) kal. 152 mm adaptowano do potrzeb tego pojazdu. Pancerz wykonany był z płyt walcowanych i odlewanych o grubości od 22 mm (góra) do 75 mm (przód wieży).
Napęd stanowiłsilnik wysokoprężny, widlasty, 12-cylindrowy W-2K, układ napędowy składał się z wielotarczowego sprzęgła głównego i skrzyni przekładniowej mechanicznej. Posiadał 8 biegów do przodu i 2 wsteczne.
Podwozie składało się z 6 par podwójnych stalowychkół nośnych umieszczonych niezależnie na wahaczach, koła napędowego z tyłu i koła napinającego z przodu.
W chwili rozpoczęcia produkcji seryjnej działa samobieżne SU-152 były systematycznie wprowadzane na uzbrojenieArmii Czerwonej i formowane w pułki ciężkiej artylerii samobieżnej. W skład takiego pułku wchodziło początkowo 12 dział SU-152 a później 21.
Działa samobieżne SU-152 chrzest bojowy przeszły w trakciebitwy na łuku kurskim, gdzie były użyte w walce z czołgamiPzKpfw V Panther,PzKpfw VI Tiger i działamiFerdynand, użytymi przez Niemców po raz pierwszy. Dla SU-152 wyposażonego w działo o tak dużym kalibrze nawet pancerze Tygrysów nie były problemem[2]. Wtedy właśnie działo to otrzymało nazwę „Pogromca zwierząt” (ros.Зверобой – czyt. zwieroboj).
W późniejszym okresie zaczęto wycofywać te działa zastępując je działami ISU-152.
W zasadzie działa samobieżne SU-152 były na uzbrojeniu tylkoArmii Czerwonej, choć trzy egzemplarze znalazły się na wyposażeniu Wojska Polskiego, jeden w3 szkolnym pułku czołgów i dwa wOficerskiej Szkole Broni Pancernej. Użytkowano je tam w latach 1945–1949 do szkolenia.
| Czołgi lekkie | |
|---|---|
| Czołgi średnie | |
| Czołgi ciężkie | |
| Działa samobieżne | |
| Samochody pancerne | |
| Samochody ciężarowe | |
| Ciągniki artyleryjskie | |
| Samochody osobowe imotocykle | |
| Inne pojazdy | |
| Prototypy i pojazdy doświadczalne |
