 „Breslau” | |||
| Historia | |||
| Stocznia | A.G. Vulcan | ||
|---|---|---|---|
| Położenie stępki | 1910 | ||
| Wodowanie | |||
 Kaiserliche Marine | |||
| Nazwa | SMS „Breslau” | ||
| Wejście do służby | 1912 | ||
 Imperium Osmańskie | |||
| Nazwa | „Midilli” | ||
| Zatonął | 20 stycznia 1918 | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Wyporność | 4550 ton | ||
| Długość | 136 m | ||
| Szerokość | 14 m | ||
| Zanurzenie | 5,48 m | ||
| Napęd | |||
| 4 śruby, 16 kotłów Schulz-Thorneycroft, 25 000 KM (19 MW) | |||
| Prędkość | 27,5węzłów | ||
| Uzbrojenie | |||
| po zbudowaniu: 12 dział kalibru 105 mm/45 dwiewyrzutnie torped kal. 483 mm 120min jako „Midilli”: 8 × 150 mm 120 min 2 wyrzutnie torped kal. 483 mm | |||
| Załoga | 370 | ||
| |||
SMS Breslau, potemMidilli – niemieckikrążownik lekki typuMagdeburg z okresuI wojny światowej. Zwodowany w stoczniVulcan wSzczecinie, służył wKaiserliche Marine (MarynarkaCesarstwa Niemieckiego), w jejMittelmeerdivision naMorzu Śródziemnym (wraz zkrążownikiem liniowym„Goeben”) od 1912 do 16 sierpnia 1914, kiedy przekazany został (wraz z „Goebenem”)imperium osmańskiemu; tam otrzymał imię „Midilli”[a].
Na początku I wojny światowej SMS „Breslau” wraz z SMS „Goeben” operowały na Morzu Śródziemnym. Otrzymały one zadanie zablokowania transportów wojsk zAlgierii doFrancji, ale wobec dużej koncentracji okrętów francuskich i brytyjskich mogły swoim nękającym ostrzałem jedynie utrudniać załadunek w algierskich portachAnnaba (Bône) (4 sierpnia 1914) oraz Philippeville.
Przekazanie okrętów „Goeben” i „Breslau” w darzeTurcji było posunięciem politycznym, skutecznie zachęcającym to państwo do przyłączenia się do I wojny światowej po stroniepaństw centralnych. Pomimo formalnego podniesienia na nichbandery tureckiej obydwa nadal obsadzone były marynarzami niemieckimi[b]. Na SMS „Breslau” służył m.in. (w stopniufähnricha – chorążego)Karl Dönitz, późniejszy dowódcaKriegsmarine. Okręty nadal popularnie były znane pod dawnymi nazwami, oraz są na ogół określane tak w literaturze. Przez większość wojny oba okręty działały naMorzu Czarnym. 19 stycznia 1918 otrzymały rozkaz przejścia przezDardanele naMorze Śródziemne w celu podjęcia działań przeciw brytyjskiejRoyal Navy.
Już następnego dnia, tj. 20 stycznia, doszło dobitwy morskiej nieopodal wyspyImroz naMorzu Trackim. „Goeben” i „Breslau” zatopiły wówczas dwa monitory:HMS „Raglan” iM28(inne języki), potem jednak weszły napole minowe. O 8:33 „Breslau” wszedł naminy, która uszkodziła mu ster[1]. Jednocześnie, okręty były atakowane przez brytyjskie lotnictwo i według niektórych źródeł, „Breslau” otrzymał także jedno trafienie bombą[2]. „Goeben” podjął próbę rzucenia holu krążownikowi, lecz sam wszedł na minę i doznał uszkodzeń[c]. Około godziny 9 „Breslau” wszedł na kolejne dwie miny, które zniszczyły rufową kotłownię i lewoburtową turbinę, powodując przechył na lewą burtę i przegłębienie na rufę[1]. Tonący już krążownik uderzył o 9:05 w jeszcze dwie miny, pod dziobem i na wysokości mostka, po czym zatonął[1]. Zginęło wówczas 330 członków jego załogi[potrzebny przypis]. Brytyjskieniszczyciele uratowały 172 członków załogi[1].
