 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 października 1972 | ||
| Wzrost | 168 cm | ||
| Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | ||
| Status profesjonalny | 1990 | ||
| Zakończenie kariery | 2005 | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wygrane turnieje | 4 WTA, 7 ITF | ||
| Najwyżej w rankingu | 15(25 sierpnia 1997) | ||
| Australian Open | 4R (1997, 1998) | ||
| Roland Garros | QF (1997) | ||
| Wimbledon | 3R (1996) | ||
| US Open | 2R (1994, 1999, 2000) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wygrane turnieje | 5 WTA, 8 ITF | ||
| Najwyżej w rankingu | 21(8 września 1997) | ||
| Australian Open | 3R (1997–1999) | ||
| Roland Garros | 3R (1997) | ||
| Wimbledon | QF (1996) | ||
| US Open | 2R (1996, 2000, 2002) | ||
| |||
Ruxandra Dragomir Ilie (ur.24 października1972 wPitești) –rumuńskatenisistka, reprezentantka kraju wFed Cup, olimpijka.
Na początku 2001 roku została żoną Florenta Ilie i od tego czasu używała na kortach podwójnego nazwiska Dragomir Ilie. Trenowana przez Florenta Mihai oraz Gica Vaideanu.
Występy na kortach Rumunka rozpoczęła w 1990 roku, wygrywając przez następne lata kilka turniejówITF. W 1993 zadebiutowała na kortach światowych, jako zawodniczka z "dziką kartą" na imprezie wLinzu. Na Roland Garros przegrała w czwartej rundzie zArantxą Sánchez Vicario. Jako juniorka, w 1990 roku, wygrała ten turniej w grze podwójnej, razem zIriną Spîrleą.
W 1994 roku jej największymi osiągnięciami były czwarta runda Roland Garros (wygrana m.in. nad [13]Magdaleną Maleewą) oraz ćwierćfinał w Pradze – obie imprezy na kortach ziemnych.
1995 – Dragomir zaliczyła pierwszy finał w zawodowym turnieju kobiet – wMaria Lankowitz. Przegrała z najwyżej rozstawioną Wiesner. Po raz pierwszy w karierze awansowała do czołowej pięćdziesiątki rankingu. WBarcelonie dotarła do ćwierćfinału i po raz trzeci z rzędu do czwartej rundy Roland Garros.
W roku 1996 Dragomir wygrała swoje pierwsze tytuły zawodowe. Najpierw zwyciężyła wBudapeszcie, pokonując turniejową jedynkę,Julie Halard-Decugis. Kolejny sukces odniosła w Karlowych Warach, po czym dotarła do półfinału imprezy w Rosemalen, ćwierćfinału wHamburgu oraz trzeciej rundyWimbledonu. Po raz pierwszy wystąpiła naletnich igrzyskach olimpijskich w konkurencji gry pojedynczej[1]. Wygrała turniej w Pattaya. Sklasyfikowana wśród dwudziestu pięciu najlepszych zawodniczek świata.
1997 – pierwszy tytuł na kortach trawiastych i jednocześnie czwarty w karierze wywalczyła w Rosmalen. Dotarła do finału wHamburgu, pokonałaIvę Majoli podczas występu w Italian Open. Na Roland Garros dotarła do ćwierćfinału, w Australian Open była w czwartej rundzie (porażka z doskonale dysponowaną młodą mistrzyniąHingis). To najlepszy sezon w jej karierze, sklasyfikowana w pierwszej dwudziestce rankingu.
1998 – w trzeciej rundzie w Hilton Head wygrała zSandrine Testud. Wygrała dwusetny mecz w karierze przeciwkoCacic na Amelia Island. Po pokonaniuJennifer Capriati już w pierwszej rundzie Italian Open, wygrała również zAmandą Coetzer. Tylko raz w sezonie zagrała w turnieju ITF wProściejoie, gdzie zwyciężyła w singlu.
1999 – po wspaniałych wyczynach na Amelia Island (pokonanieBarbary Schett,Anny Kurnikowej iMagüi Serny) została nagrodzona udziałem w pierwszym od dwóch lat zawodowym finale, który przegrała zMonicą Seles. Wystąpiła w półfinale German Open (pokonując po drodzeJanę Novotną), a także w półfinale w New Haven (przegrywając nie z nikim innym, jak zLindsay Davenport). Sezon po raz drugi w karierze zakończyła w pierwszej dwudziestce rankingu.
2000 – w jedynym finale w sezonie w’s-Hertogenbosch zwyciężyła swój kolejny tytuł singlowy. W ćwierćfinale tej imprezy pokonała drugą zawodniczkę turnieju, i dziesiątą rakietę świata,Sandrine Testud. W trzech setach przegrała z Martiną Hingis w czwartej rundzie Roland Garros.
2001 – jej najlepszym rezultatem była wygrana w turnieju deblowym w 's-Hertogenbosch, razem zNadią Pietrową. Panie grały ze sobą w duecie po raz pierwszy. ZVirginią Ruano Pascual osiągnęła finał w Hobarcie. Z powodu kontuzji wycofała się z turnieju wBirmingham. Przegrała jedenaście z dwunastu ostatnich meczów, przed sierpniową przerwą po odpadnięciu w pierwszej rundzie turnieju wBazylei.
2002 – kontuzja wykluczyła zawodniczkę ze wszystkich startów w sezonie.
2003 – nie pojawiała się na kortach aż do kwietnia. Rezultaty po powrocie były jednak bardzo słabe, wszystkie turnieje (grając z rankingiem specjalnym, jako 111 zawodniczka świata), zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając z tak mało znanymi zawodniczkami, jak SłowaczkaJarmila Gajdošová.
2004 – podczas turniejów korzystała z rankingu specjalnego. Zdołała ograćZuzanę Ondráškovą w pierwszej rundzie wMiami, ale przegrała już w drugiej zJeleną Diemientjewą. W pięciu turniejach deblowych ITF uzyskała finały, wygrała trzy z nich.
2005 – dotarła do deblowego półfinałuJ&S Cup wWarszawie; to jej ostatni występ na światowym korcie. Grała w parze zKariną Habšudovą.
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 12/05/1996 |  Budapeszt,Budapest Grand Prix | Kategoria IV | 107 500 | ziemna |  Melanie Schnell | 7:6(6), 6:1 |
| 2. | 15/09/1996 |  Karlowe Wary,Pupp Czech Open | Kategoria IV | 160 000 | ziemna |  Patty Schnyder | 6:2, 3:6, 6:4 |
| 3. | 25/11/1996 |  Pattaya,Pattaya Women's Open | Kategoria IV | 107 500 | twarda | Tamarine Tanasugarn | 7:6, 6:4 |
| 4. | 21/06/1997 |  ’s-Hertogenbosch,Heineken Trophy | Kategoria III | 150 000 | twarda | Miriam Oremans | 5:7, 6:2, 6:4 |
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1990 | French Open | Ceglana |  Irina Spîrlea |  Tatiana IgnatievaIrina Sukhova | 6:3, 6:1 |
