W zapiskachJędrzeja Śniadeckiego z roku 1807 znajduje się informacja, że wyizolował on prawdopodobnie pierwiastek 44, który został przez niego nazwany „westem”,łac.Vestium (odWesty). Swoje odkrycie opublikował w pracy zatytułowanejRosprawa o nowym metallu w surowey platynie odkrytym[4] (Wilno 1808, j. pol.; przedruk w j. ros. „Technologiczeskij Żurnal”, 1809). W roku 1808 o nowym pierwiastku poinformowałTowarzystwo Przyjaciół Nauk w Warszawie i wygłosił wykład na ten sam temat na Uniwersytecie Wileńskim[5]. Odkrycie Śniadeckiego nie zostało potwierdzone[5], a on sam odwołał swoje odkrycie[6] i zarzucił dalsze badania w tym kierunku[5]. Ostatecznie nowy pierwiastek został wyizolowany z surowej platyny w roku 1828 przezGottfrieda Osanna (Uniwersytet w Tartu), a dokładnie zbadany w 1844 roku przezKarla Clausa (Uniwersytet w Kazaniu). Nadali oni metalowi nazwę „ruten” od łacińskiego określenia Rusi (Ruthenia)[7][8][9][10].
Ruten, razem z innymi platynowcami, jest produktem ubocznym oczyszczania głównego składnika rudy (żelazo, nikiel itd.). Mieszaninę stopów (Os,Ir,Rh, Ru) rozdziela się działając kwasami (różnice wrozpuszczalności w kwasach), wykorzystując różnice w podatności na utlenianie i rozpuszczalności soli kompleksowych.
↑ Znane są próbki geologiczne, w których pierwiastek ten ma skład izotopowy odbiegający od występującego w większości źródeł naturalnych. Masa atomowa pierwiastka w tych próbkach może więc różnić się od podanej w stopniu większym niż wskazana niepewność. Zob.Prohaska i in. 2021 ↓, s. 584.
↑Roman EdmundR.E.SiodaRoman EdmundR.E.,Vestium vel Ruten, „Wiedza i Życie”, 2/2011, s. 42–45 [zarchiwizowane 2018-05-17], W wersji on-line dostępny jest fragment artykułu.
