Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Rumunia

Na mapach:46°N 25°E/46,000000 25,000000
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy państwa we wschodniej Europie. Zobacz też:Romania – region we Włoszech.
Rumunia
România
HerbFlaga
HerbFlaga
Hymn:Deșteaptă-te, Române!
(Przebudź się, Rumunie)
Ustrój polityczny

unitarnarepublika semiprezydencka

Konstytucja

Konstytucja Rumunii

Stolica

Bukareszt

Data powstania

9 maja 1877

Prezydent

Nicușor Dan

Premier

Ilie Bolojan

Powierzchnia

238 391 km²

Populacja (2023)
• liczba ludności


18 326 327[1]

• gęstość

89 os./km²

Kod ISO 3166

RO

Waluta

1lej = 100banów (RON)

Telefoniczny nr kierunkowy

+40

Domena internetowa

.ro

Kod samochodowy

RO

Kod samolotowy

YR

Strefa czasowa

UTC +2 – zima
UTC +3 – lato

Narody igrupy etniczne

Rumuni: 88,6%[2]
Węgrzy: 6,5%[2]

Język urzędowy

rumuński

Religia dominująca

prawosławie

PKB (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


348,90 mld[3]USD
18 530[3]USD

PKB (PSN) (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


783,90 mld[3]dolarów międzynar.
41 633[3]dolarów międzynar.

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Cytaty w Wikicytatach
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach

Rumunia (rum. România,IPA:[ro.mɨ'ni.a]) –państwo unitarne w południowo-wschodniej częściEuropy. Graniczy zWęgrami iSerbią na zachodzie,Bułgarią na południu wzdłużDunaju orazUkrainą iMołdawią na północy. Kraj ma także dostęp doMorza Czarnego. Stolicą i największym miastem Rumunii jestBukareszt.

Od 14 grudnia 1955 roku członekONZ, od 29 marca 2004 roku, Rumunia jest członkiemNATO, a od 1 stycznia 2007Unii Europejskiej. Po przyjęciu do UE Rumunia stała się siódmym według liczby ludności krajem wspólnoty. Rumunia jest członkiemstrefy Schengen. 31 marca 2024 roku zniesiono kontrole na granicach powietrznych i morskich, a z dniem 1 stycznia 2025 r. zniesione również zostały kontrole na granicach lądowych[4].

Geografia

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Geografia Rumunii.
Góry Fogaraskie, w tle Negoiu i Călțun-Lespezi, po prawej masyw Ciortea

Znaczna część granicy rumuńsko-bułgarskiej i rumuńsko-serbskiej opiera się oDunaj. Dopływ tej rzeki,Prut, tworzy granicę zMołdawią. Dunaj uchodzi doMorza Czarnego, tworzącdeltę, która jestŚwiatowym Rezerwatem Biosfery.

Ponieważ znaczne odcinki rumuńskich granic opierają się o rzeki, często meandrujące, a także ponieważdelta Dunaju stale powiększa się o 2–5 metrów rocznie, powierzchnia Rumunii nieco wzrosła w ostatnich dekadach. Obecnie powierzchnia kraju wynosi 238 391 km², podczas gdy w roku 1969 wynosiła około 237 500 km².

Karpaty stanowią dominującą formę krajobrazu w środkowej Rumunii (stanowią ponad 30% całej powierzchni kraju) i otaczająWyżynę Transylwańską. W czterech najwyższych masywach górskich:Retezacie (do 2509 m n.p.m.),Paringu (do 2518 m),Górach Fogaraskich (do 2544 m) iBucegi (do 2507 m) położonych wKarpatach Południowych orazGórach Kelimeńskich iRodniańskich wKarpatach Wschodnich liczne szczyty przekraczają wysokość 2000 metrów. Znaczna wysokość gór sprawia, że posiadają one cechy rzeźby wysokogórskiej (niewielkie kotły polodowcowe, polodowcowe jeziora górskie, ściany skalne), przypominające wyglądemTatry Zachodnie, a w środkowej części Gór Fogaraskich rzeźbę wybitnie wysokogórską z nagimi ścianami skalnymi przypominającymiTatry Wysokie. Na południu Karpaty przechodzą w łagodne wzgórza, a następnie wRówninę Bărăgan.

Trzy najwyższe szczyty Rumunii toMoldoveanu (2544 m),Negoiu (2535 m) iViștea Mare (2527 m) wGórach Fogaraskich.

Historia

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Historia Rumunii.

Czasy przedpaństwowe

[edytuj |edytuj kod]

W 106 roku n.e. ziemie obecnej Rumunii, zamieszkane m.in. przezDaków, włączone zostały w obrębImperium rzymskiego przezcesarzaTrajana po tzw.wojnach dackich (101–106). W 273 roku, ze względu na napór plemion koczowniczych z północy, garnizony rzymskie i mieszkańcy Dacji zostali ewakuowani za Dunaj (czyli do dzisiejszejBułgarii iSerbii). W średniowieczu w wyniku działalnościCyryla i Metodego zostało tu zaszczepione chrześcijaństwo w obrządku wschodnim. W X wiekuSiedmiogród został przyłączony dowęgierskiego królestwaStefana I Świętego. Węgrzy sprowadzali tam od XIII w. niemieckich osadników z rejonuNadrenii w celu zabezpieczenia granicy oraz zapewnienia krajowi rozwoju gospodarczego.

Hospodarstwa Wołoskie i Mołdawskie

[edytuj |edytuj kod]
Basarab I, pierwszyhospodar wołoski

W XIV wieku powstałyHospodarstwo Wołoskie iHospodarstwo Mołdawskie, z których połączenia powstała ponad pięć wieków później Rumunia. Ścierały się tu wpływy silniejszych sąsiadów:Węgier,Polski iImperium Osmańskiego. Już w XIV w. w ówczesnej mołdawskiej stolicySuczawie osiedlali sięPolacy, zapoczątkowując historięPolonii rumuńskiej. Z czasem oba kraje stały się zależne od Imperium Osmańskiego: Wołoszczyzna w XV w., a Mołdawia w XVI w.

W międzyczasie w 1541, w wyniku rozbioru Węgier,Siedmiogród został niezależnymksięstwem pod zwierzchnictwem osmańskim, rządzonym przez węgierskich książąt. To stąd wywodził siękról PolskiStefan Batory. W latach 1668–1918 Siedmiogród wrócił do Węgier jako jedna z części imperiumHabsburgów, od 1867 częśćKrajów Korony Świętego Stefana.

Powstanie Rumunii

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Królestwo Rumunii.
Tzw. „Wielka Rumunia” w 1926

W 1859Aleksander Jan Cuza został wybrany jednocześnie księciem wołoskim i mołdawskim, co doprowadziło dounii personalnej, która trzy lata później przyjęła nazwęZjednoczonych Księstw Rumunii, a po przyjęciu konstytucji w 1866 Rumunii. W 1864 książę przeprowadził niekorzystną dla warstw posiadających reformę agrarną, co było przyczyną buntu i wygnania księcia 22 lutego 1867. Nowym władcą zostałKarol I Hohenzollern-Sigmaringen[5]. Powojnie rosyjsko-tureckiej 1877–1878 Rumunia wydostała się ze strefy wpływów Turcji. W 1881 została ogłoszonakrólestwem, a Karol I został 10 maja 1881 koronowany na pierwszego króla Rumunii. Rumunia pozostawała w bliskich związkach zRosją, decydując się jednak na zamianęcyrylicy naalfabet łaciński. Z powodu tego przymierza stanęła w 1916 wI wojnie światowej po stronieententy. 1 grudnia 1918 proklamowano powstanie tzw.Wielkiej Rumunii, która przejęła z rąk węgierskichSiedmiogród,Banat, a z austriackichBukowinę, co zostało następnie usankcjonowanetraktatem w Trianon. Ponadto korzystając z porewolucyjnego chaosu, RumuniazaanektowałaBesarabię, którą Hospodarstwo Mołdawskie utraciło w 1812 na rzecz Rosji[6]. Z tego też powodu nie nawiązała stosunków dyplomatycznych zZSRR. W okresie międzywojennym Rumunię łączył od 1921 rokusojusz obronny zRzecząpospolitą Polską. Ze względów kulturowych Rumunia pozostawała też w bliskich związkach zFrancją. Działała także w tzw.Małej Entencie wraz zCzechosłowacją iJugosławią. W 1929 ratyfikowałaprotokół Litwinowa, w 1934 przyłączyła się do tzw.Ententy Bałkańskiej.

II wojna światowa

[edytuj |edytuj kod]
Rumunia w 1942 r.
 Osobny artykuł:Rumunia podczas II wojny światowej.

W 1939 po agresji niemieckiej na Polskę Rumunia ogłosiła neutralność. Wkrótce ZSRR (w zgodzie zpaktem Ribbentrop-Mołotow) wymusił na Rumunii zrzeczenie się północnejBukowiny iBesarabii. Podobnie próbowali postąpić Węgrzy, jednakNiemcy nie zgodziły się na oddanie im całego Siedmiogrodu. Nastąpił tzw. IIarbitraż wiedeński. W 1940 z inspiracji Niemiec w Rumunii do dyktatorskiej władzy doszedłfaszystowski przywódca gen.Ion Antonescu, który był częściowo popierany przezŻelazną Gwardię. Antonescu zezwolił wojskom niemieckim na wkroczenie do kraju. KrólMichał I pozostał na tronie, tracąc jednak realną władzę. Rumunia wzięła udział w wojnie Niemiec z ZSRR, dzięki czemu odzyskała Besarabię i Bukowinę, ustanawiając ponadto swoją strefę okupacyjną sięgającąBohu (tzw.Transnistria). Okupacja rumuńska naUkrainie okazała się okrutniejsza od niemieckiej. Żołnierze rumuńscy walczyli m.in. w tzw.kotle stalingradzkim[7]. Rumuński reżim wziął udział wholokauście, a w okresie rządów Antonescu w Rumunii zginęło od 280 tysięcy do 380 tysięcy Żydów[8].W 1944 Antonescu został obalony przez króla Michała I, który przyłączył Rumunię do aliantów i zezwoliłArmii Czerwonej na przejście przez terytorium kraju w celu dalszej walki z Niemcami.

Okres powojenny

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Rumunia w epoce komunizmu.

W traktacie paryskim z 1947 ustalone zostały współczesne granice Rumunii. PozaBesarabią ipółnocną Bukowiną włączoną do ZSRR straciła ona (oddaną już wcześniej) na rzecz Bułgarii południowąDobrudżę, zachowując jednak zabrany WęgromSiedmiogród. Wzrastające wpływy radzieckie doprowadziły w 1947 roku do detronizacjiMichała I (zmuszono go do abdykacji) oraz powołania Rumuńskiej Republiki Ludowej zGheorghe Gheorghiu-Dejem na czele. W 1965 do władzy doszedłNicolae Ceaușescu (po śmierci G. Gheorghiu-Deja), który niemal natychmiast ogłosił, że w Rumunii socjalizm został już zbudowany i kraj wchodzi na nowy etap – budowy komunizmu, pod nową nazwą – Socjalistyczna Republika Rumunii. Ceaușescu uniezależnił kraj od ZSRR, a w 1968, mimo nacisków ze stronyZSRR, Rumunia nie wzięła udziału w interwencji wojskUkładu Warszawskiego wCzechosłowacji i otwarcie potępiła interwencję (wkrótce zaś Ceaușescu faktycznie zawiesił udział kraju w strukturach wojskowych Układu), co wpłynęło korzystnie na ogląd Rumunii przez kraje zachodnie[9]. Ceaușescu wprowadził nową ideologię państwową tzw.narodowy komunizm[10] i zrehabilitował część dawnych działaczyprawicowych i ofiarystalinizmu, a także potępił Gheorghiu-Deja[11].

Licząc na to, że kraj ten zmierzać będzie w kierunku przynajmniej zbliżonym do tego, którym szedłTito w sąsiedniejJugosławii, przyjęto Rumunię doBanku Światowego iMiędzynarodowego Funduszu Walutowego[12]. Rumunii udzielono w tym czasie licznych kredytów i funduszy pomocowych, część z nich jako formę rekompensaty za emigrujących z Rumunii doIzraelaŻydów oraz wyjeżdżających doNiemiecSasów Siedmiogrodzkich. Pojawiły się także inwestycje, w tym z bliskiej Rumunom z racji pokrewieństwa językowegoFrancji (np.Renault zbudował w 1968 w Colibași kołoPitești fabrykęDacia). Rumunia była pierwszym i jedynym krajem bloku wschodniego, który nawiązał oficjalne umowy handlowe zeWspólnotą Europejską[13].

 Osobny artykuł:Rewolucja w Rumunii.

W grudniu 1989 Ceaușescu został obalony w wynikukrwawej rewolucji i – po krótkiej „rozprawie”, z wyroku samozwańczego marionetkowego sądu wojskowego, skleconego naprędce z oficerów, którzy wypowiedzieli lojalność jego reżimowi – rozstrzelany wraz z żoną. Do władzy doszli przedstawiciele umiarkowanego skrzydła partii komunistycznej, a w 1996 – dotychczasowa opozycja. W 2004 Rumunia wstąpiła doNATO, natomiast w 2007 doUnii Europejskiej. Rząd rumuński czynił starania, by wejść dostrefy Schengen[14]. Od 31 marca 2024 roku Rumunia jest w strefie Schengen, zniesiono kontrole na granicach powietrznych i morskich. Dyskusje na temat decyzji o zniesieniu kontroli na granicach lądowych będą kontynuowane w 2024 roku.

W styczniu 2019 wznowiono nadawanie audycji przygotowywanych przez sekcję rumuńskąRadia Wolna Europa (Radio Europa Libera)[15].

Ustrój polityczny

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Ustrój polityczny Rumunii.

Rumunia jest demokracją o systemie parlamentarno-gabinetowym. Władza ustawodawcza koncentruje się w dwuizbowym parlamencie:Izbie Deputowanych (Camera Deputaților) orazSenacie (Senate). Izba Deputowanych konstytucyjnie liczy 315 członków, rzeczywista ich liczba jest jednak większa (w kadencji 2008–2012 – 334 członków), co wynika z zawiłości ordynacji wyborczej, łączącej wybory w okręgach jednomandatowych z ordynacją proporcjonalną (metoda proporcjonalna jest stosowana do rozdziału między uczestniczące w wyborach partie mandatów, w przypadku których żaden z kandydatów nie zdobył 50% głosów; obowiązuje w tym wypadkupróg wyborczy). W szczególności dodatkowe miejsca w Izbie Deputowanych uzyskują pod określonymi warunkami przedstawiciele organizacji mniejszości narodowych, co zapewnia im konstytucja – wynika to z faktu, iż przez szereg lat prawa innych narodowości w Rumunii były łamane, stąd chęć państwa do zagwarantowania im autentycznego i należytego uczestnictwa w życiu społecznym i politycznym. Liczba członków Senatu wynosi 137. Okręgi wyborcze w wyborach do Izby Deputowanych liczą po 70 tys. wyborców, zaś na jeden okręg w wyborach do Senatu przypada 160 tys. wyborców. Obie izby wybierane są co 4 lata w wyborach powszechnych, tajnych, równych i bezpośrednich.

Na czele władzy wykonawczej stoiprezydent wybierany w wyborach bezpośrednich na 5 lat (do 2004 roku na cztery), będący najwyższym reprezentantem państwa, mianującym ambasadorów, szefów armii – nie sprawuje on jednak rzeczywistej władzy, która koncentruje się w rękach szefa rządu.

Siły zbrojne

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Rumuńskie Siły Zbrojne.

Rumunia dysponuje trzemarodzajami sił zbrojnych:wojskami lądowymi,marynarką wojenną orazsiłami powietrznymi[16]. Uzbrojenie sił lądowych Rumunii składało się w 2014 roku z: 1100 czołgów, 1535 opancerzonych pojazdów bojowych, 188wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych oraz 1360 zestawówartylerii holowanej[16]. Marynarka wojenna Rumunii dysponowała w 2014 roku 20 okrętami obrony przybrzeża, trzemafregatami, trzemakorwetami oraz 5okrętami obrony przeciwminowej[16]. Rumuńskie siły powietrzne z kolei posiadały w 2014 roku uzbrojenie w postaci m.in. 36myśliwców, 74samolotów transportowych, 19samolotów szkolno-bojowych oraz 82śmigłowców[16].

Wojska rumuńskie w 2014 roku liczyły 73,4 tys. żołnierzy zawodowych oraz 80 tys. rezerwistów. Według rankinguGlobal Firepower (2014) rumuńskie siły zbrojne stanowią 51. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 2,2 mld dolarów (USD)[16].

 Z tym tematem związana jest kategoria:Wojsko rumuńskie.

Ludność

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Demografia Rumunii.
Struktura etniczna Rumunii (2011)

     Rumuni

     Węgrzy

     Ukraińcy

     Romowie

     Lipowanie

     Serbowie

     Chorwaci

     Słowacy

     Bułgarzy

     Turcy

Rumunię zamieszkuje 21 413 815 osób, z czego około 55% w miastach. W wyniku burzliwej historii struktura narodowościowa kraju jest bardzo zróżnicowana. Zgodnie ze spisem powszechnym z roku 2002 Rumuni stanowią ok. 90% wszystkich mieszkańców kraju, a największe mniejszości etniczne toWęgrzy iRomowie. Struktura etniczna uległa znacznej zmianie po roku 1990, kiedy zezwolono na emigrację do NiemiecSasom siedmiogrodzkim (wcześniej stanowili oni 4% populacji)[17].

Statystyka

[edytuj |edytuj kod]
  • Liczba ludności 21 729 871[2] (2013)
  • Gęstość zaludnienia 91 os./km²
  • Struktura wiekowa 0–14 lat: 16,9%; 15–64 lat: 69%; 65 lat i więcej: 14% (2003)
  • Przyrost naturalny –0,29% (2013)
  • Średnia życia całej populacji 74,92 lat (2015)
  • Średnia życia kobiet 78,59 lat (2015)
  • Średnia życia mężczyzn 71,46 lat (2015)
  • Analfabetyzm 1,6% (2003)

Narodowości

[edytuj |edytuj kod]
Głównym skupiskiemPolaków w Rumunii jestokręg Suczawa (2002)
  1. Rumuni 83,5%[18]
  2. Węgrzy 6,1%
  3. Romowie 3,1%
  4. Ukraińcy 0,253%
  5. Niemcy 0,179%
  6. Turcy 0,138%
  7. Rosjanie 0,117%
  8. Tatarzy 0,101%
  9. Serbowie 0,090%
  10. Słowacy 0,068%
  11. Bułgarzy 0,036%
  12. Chorwaci 0,027%
  13. Grecy 0,018%
  14. Żydzi 0,016%
  15. Włosi 0,016%
  16. Polacy 0,013%

Religie

[edytuj |edytuj kod]

W badaniu przeprowadzonym w 2020 roku przezUniwersytet Oksfordzki – Rumunia została uznana za najbardziej chrześcijański kraj w Europie[19].

Katedra patriarchalna w Bukareszcie – główna świątyniaRumuńskiego Kościoła Prawosławnego
 Osobny artykuł:Religia w Rumunii.

Struktura religijna w 2020 roku, według The ARDA[20]:

Miasta

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Miasta Rumunii.
MiastoLiczba mieszkańcówOkręgZdjęcie
Herb BukaresztuBukareszt1 883 425[21]miasto wydzielone, również siedziba władz okręguIlfov
Herb Kluż-NapokiKluż-Napoka324 576[21]Kluż
Herb TimișoaryTimișoara311 586[21]Temesz
Herb JassJassy290 422[21]Jassy
Herb KonstancyKonstanca283 872[21]Konstanca
Herb KrajowejKrajowa269 928[21]Dolj
Herb BraszowaBraszów253 200[21]Braszów
Herb GałaczaGałacz249 354[21]Gałacz
Herb PloesztiPloeszti229 285[21]Prahova
Herb BraiłyBraiła212 501[21]Braiła
Herb OradeiOradea204 477[21]Bihor
Herb BacăuBacău177 087[21]Bacău
Herb PiteștiPitești166 893[21]Ardżesz
Herb AraduArad166 003[21]Arad

Podział administracyjny

[edytuj |edytuj kod]
 Osobne artykuły:podział administracyjny Rumuniiokręgi w Rumunii.
Podział administracyjny Rumunii i tradycyjne krainy historyczne: Wołoszczyzna (kolor niebieski), Mołdawia (kolor czerwony), Siedmiogród, Kriszana i Maramuresz (kolor zielony), Dobrudża (kolor żółty), Banat (kolor brązowy)

Rumunia dzieli się na 41 okręgów (rum.județ, l.mn.județe) oraz jedno miasto wydzielone (rum.municipiu) –Bukareszt.

Rumuńskie krainy historyczne

[edytuj |edytuj kod]

Poza urzędowym podziałem administracyjnym Rumunii na okręgi, tradycyjnie wydziela się także krainy historyczne, których symbole znajdują się na rumuńskim godle. Nie przewiduje się nadania im w przyszłości jakichś form autonomii, samodzielności itp., choć istnieją plany nowego podziału, tym razem na regiony.

Wołoszczyzna

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Wołoszczyzna.

Wołoszczyzna jest krainą historyczną, leżącą na południu Rumunii. Obejmuje tereny pomiędzyKarpatami Południowymi do dolnegoDunaju (głównieNizinę Wołoską). Najważniejszym miastem Wołoszczyzny jest stolica Rumunii,Bukareszt. Ważnymi miastami są teżKrajowa,Ploeszti iBraiła. Od XIV w. istniało tutajHospodarstwo Wołoskie, którego jednym z władców był sławnyWład Palownik, znany lepiej jakoDrakula. Zjednoczenie tego państwa w XIX w. zHospodarstwem Mołdawskim dało początek współczesnej Rumunii.

Wołoszczyzna bywa też dzielona na dwa odrębne regiony historyczne:Oltenię, zajmującą zachodnią część Wołoszczyzny ze stolicą wKrajowej, orazMuntenię (czasami określaną nazwą Multany), obejmującą pozostałą część krainy. Oddzielone są one od siebie rzekąAlutą.

Mołdawia

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Mołdawia (kraina historyczna).

Mołdawia to kraina historyczna leżąca w trzech krajach:Mołdawii, Rumunii i naUkrainie, rozciągająca się pomiędzy pasmemKarpat Wschodnich aPrutem. Głównymi miastami w rumuńskiej Mołdawii sąJassy iGałacz. Od XIV do XIX w. istniało tutajhospodarstwo mołdawskie, ulegające wpływompolskim iwęgierskim, późniejtureckim, a następnierosyjskim. Od Mołdawii odrywane były jednak poszczególne jej części –Budziak, a następnie (na początku XIX w.) cała jej wschodnia część pomiędzyDniestrem i Prutem, czyliBesarabia, której losy odtąd toczyły się odrębnie do Mołdawii rumuńskiej (na jej terenie powstało w XX w. państwoMołdawia). Zjednoczenie tej ostatniej w 2. połowie XIX w. zhospodarstwem wołoskim dało początek nowoczesnej Rumunii.

Często wyróżnianym regionem historycznym w Mołdawii stanowi jej północna część,Bukowina (główne miasto w części rumuńskiej:Suczawa), która była kolebką państwowości mołdawskiej.

Dobrudża

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Dobrudża.

Dobrudża to kraina historyczna, leżąca częściowo w Rumunii, a częściowo wBułgarii na terenach pomiędzyMorzem Czarnym a dolnymDunajem. Głównym miastem regionu jestKonstanca. W krainie tej powstawały greckiemiasta-państwa, należało doCesarstwa rzymskiego, a następnieBizantyńskiego (w średniowieczu sięgali po nią także władcy Bułgarii lubWołoszczyzny). Od XIV w. należała doimperium osmańskiego. W 1878 r. została podzielona między Rumunię i Bułgarię, i odtąd pomiędzy nimi toczył się spór o ten region.

Siedmiogród

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Siedmiogród.

Siedmiogród to kraina historyczna położona naWyżynie Siedmiogrodzkiej, wewnątrz łukuKarpat, które zamykają go od wschodu i południa. Od północy granicę stanowiąGóry Rodniańskie, od zachodu zaśGóry Bihorskie. Główne miasta Siedmiogrodu toBraszów,Kluż-Napoka iSybin. Dzięki swej burzliwej przeszłości, Siedmiogród obok ludnościrumuńskiej zamieszkują liczne mniejszości narodowe (m.in.Węgrzy,Szeklerzy,Sasi siedmiogrodzcy,Romowie). W starożytności Siedmiogród stanowił ośrodekpaństwa dackiego. Później, w odróżnieniu od Mołdawii i Wołoszczyzny, należał do koronyKrólestwa Węgierskiego i znajdował się w kręgu kultury łacińskiej. Od XVI do końca XVII w. istniało tutajKsięstwo Siedmiogrodzkie uzależnione odimperium osmańskiego, później Siedmiogród znajdował się pod władaniemHabsburgów. Siedmiogród stanowi część Rumunii od zakończeniaI wojny światowej i zawarciatraktatu w Trianon w 1920 r. (z przerwą w okresieII wojny światowej, gdy duża jego część przez pewien czas znajdowała się w granicach Węgier).

Począwszy od XX często jako Siedmiogród traktowany jest obszar szerszy od krainy historycznej o tej nazwie – obejmujący także inne ziemie rumuńskie, położone wzdłuż granic zWęgrami iSerbią, tj. rumuńskie częściBanatu,Kriszany iMarmaroszu.

Banat

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Banat (kraina).

Banat jest krainą historyczną, leżącą pomiędzy rzekamiCisą (od zachodu),Dunajem (od południa) iMaruszą (od północy) oraz pasmemKarpat południowych iGór Banackich od wschodu[22]. Podzielony jest pomiędzy trzy państwa: Rumunię,Serbię iWęgry (granice ustalono na mocytraktatu w Trianon w 1920 r.). W zachodniej części Rumunii położona jest jego duża, wschodnia część. Głównym miastem rumuńskiego Banatu jestTimișoara. Region ten, którego ludność stanowi wyjątkową mozaikę narodowościową, w swej historii często zmieniałsuzerenów, byli nimikrólowie węgierscy,cesarze osmańscy,cesarze austriaccy. W 1918 r. doszło do nieudanej próby proklamowania niezależnejRepubliki Banackiej.

Kriszana

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Kriszana.

Kriszana to kraina historyczna na pograniczu rumuńsko-węgierskim, położona na nizinie pomiędzy dolinąCisy aGórami Bihorskimi. Przez stulecia należała ona do koronykrólestwa węgierskiego, od którego została oderwana w XVI w. i oddana pod władzęksiążąt siedmiogrodzkich. Od XVIII w. stanowiła ponownie część Węgier. W 1920 na mocytraktatu w Trianon została podzielona między Węgry i Rumunię, przy czym tej ostatniej przyznano jej większą, wschodnią część, której główne miasto stanowiOradea.

Kraina ta (jej rumuńska część) bywa niekiedy traktowana jak częśćSiedmiogrodu.

Marmarosz

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Marmarosz (kraina historyczna).

Marmarosz (Maramuresz) to kraina historyczna na pograniczu rumuńsko-ukraińskim, położona w górskim rejonie dorzecza górnejCisy. Główne miasta toSatu Mare iBaia Mare. W przeszłości Marmarosz stanowił częśćkrólestwa węgierskiego, pozostawał pod władząksiążąt siedmiogrodzkich, później ponownie był częściąWęgier. Jego obecny stan został ukształtowany po I wojnie światowej, gdy region ten na mocytraktatu w Trianon oderwano od Węgier i przyznano Rumunii (większość, na południe od Cisy) orazCzechosłowacji.

Kraina ta (jej rumuńska część) bywa niekiedy traktowana jak częśćSiedmiogrodu.

Krainy historyczneRumunii

Rumunia

Regiony Rumunii

Podziaładministracyjny Rumunii
Bukareszt-Ilfov
Centralny
Południowy
Południowo-wschodni
Południowo-Zachodni
Północno-wschodni
Północno-Zachodni
Zachodni

Herb Rumunii

Gospodarka

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Gospodarka Rumunii.

Rumunia jest najuboższym po Bułgarii krajem wUnii Europejskiej. Jest gospodarką przejściową od centralnie planowanej do rynkowej. Od 1991 roku gospodarka Rumunii jest prywatyzowana. W sektorze prywatnym wytwarzane jest prawie 70%PKB. Bezrobocie liczone dla całego kraju nie przekracza 10%, choć w niektórych regionach sięga nawet 60%. W 2005 roku Rumunię nawiedziła powódź, która wyrządziła straty w wysokości ok. 1 mld euro; obawiano się wtedy, że może to nawet opóźnić jej przystąpienie do Unii Europejskiej. Najważniejszymi gałęziami sągórnictwo,hutnictwo i przemysł maszynowy. W Rumunii rozwija się także turystyka.


Transport

[edytuj |edytuj kod]

Kolej

[edytuj |edytuj kod]

Historia kolei w Rumunii w artykuleCăile Ferate Române.

Căile Ferate Române („Koleje Rumuńskie”) to urzędowa nazwa dawnych rumuńskich kolei państwowych. Spółka zarządzała czwartą co do wielkości siecią w Europie pod względem przewozu pasażerów i towarów. Zarząd spółki mieścił się wBukareszcie, CFR posiadał również oddziały terenowe wKlużu,Krajowej,Jassach,Gałaczu,Braszowie,Konstancy iTimișoarze.

Tablice rejestracyjne

[edytuj |edytuj kod]

Rumuńskie tablice rejestracyjne mają białe tło i czarne znaki, a z bokueuroband (niebieski pasek z flagą Unii Europejskiej i literamiRO). 2 pierwsze litery są kodem miejsca rejestracji (wyjątkiem jest Bukareszt, który ma kodB).

Turystyka

[edytuj |edytuj kod]

Turystyka ma istotny wkład w rozwój rumuńskiej gospodarki, generując 5% PKB[23]. Liczba turystów stale rośnie, a w pierwszej połowie 2014 roku wyniosła 3,5 mln ludzi[24] (do tej liczby wliczono wszystkie osoby, które przekroczyły granicę, nie tylko w celach turystycznych). W 2005 roku inwestycje w sektorze turystyki wyniosły 400 mlneuro[25]. Ponad 60% turystów pochodziło z krajówUnii Europejskiej[26]. W 2009 roku 1,3 mln osób odwiedziłoMamaję i inneczarnomorskie kurorty[27][28]. Równie dużą liczbę turystów przyciągają zamki w Transylwanii, w takich miastach jakSybin,Braszów orazSighișoara.Zamek w Branie, niedaleko Braszowa, jest jednym z najbardziej znanych miejsc w Rumunii, odwiedzanym przez setki tysięcy turystów rocznie i jest reklamowany jako zamekDrakuli[29].

Cerkiew Zwiastowania wmonastyrze Moldovița – jedna zmalowanych cerkwi północnej Mołdawii, wpisanych nalistę światowego dziedzictwa UNESCO

Unikalną atrakcją przyciągającą miłośników przyrody jest delta Dunaju. To królestwo wodnych roślin i zwierząt o powierzchni ponad 5 tys. km² uznane za rezerwat biosfery jest jedynym w Rumunii obiektem o charakterze przyrodniczym wpisanym nalistę światowego dziedzictwa UNESCO[30].

Agroturystyka, koncentrująca się nafolklorze i tradycji, stała się ważną alternatywą[31] i jest promowana na równi z zamkiem w Branie,malowanymi cerkwiami w północnej Mołdawii idrewnianymi cerkwiami Marmaroszu[32].

W 2014 roku w Rumunii działało 32,5 tys. firm, które były aktywne w branży hotelarskiej i gastronomicznej, o obrotach 2,6 mld euro[33]. Ponad 1,9 mln turystów odwiedziło Rumunię w 2014 roku, to o 12% więcej niż w 2013[34]. Według krajowego Narodowego Instytutu Statystyki 77% zagranicznych turystów pochodziło zEuropy (głównie zNiemiec,Włoch iAustrii), 12% zAzji, a mniej niż 7% zAmeryki Północnej[34].

Kultura

[edytuj |edytuj kod]
Pałac Królewski w Bukareszcie, siedzibaMuzeum Sztuk Pięknych
 Osobna strona:Kategoria:Kultura w Rumunii.

Nowoczesną literaturę rumuńską pod koniec XIX wieku rozwinąłMihai Eminescu.Znanymi piosenkarkami w Rumunii są m.in.:Antonia Iacobescu,Inna,Alexandra Stan iPaula Seling orazElena Gheorghe.

Opieka zdrowotna

[edytuj |edytuj kod]

W Rumunii obowiązuje powszechna opieka zdrowotna, a łączne wydatki rządu na służbę zdrowia w 2014 roku wyniosły 5,6%PKB[35]. Obejmuje ona badania lekarskie, zabiegi chirurgiczne oraz pooperacyjną opiekę nad pacjentem, a także zapewnia bezpłatne lub refundowane leki na wiele chorób. Państwo jest zobligowane do finansowania szpitali i klinik[36]. Najczęstszymi przyczynami zgonów sąchoroby układu krążenia oraznowotwory. Choroby zakaźne, takie jakgruźlica,kiła czywirusowe zapalenie wątroby są dość powszechne jak na europejskie standardy[37]. W 2010 roku w Rumunii było 428 państwowych i 25 prywatnych szpitali z 6,2 łóżkami na 1000 pacjentów[38] oraz ponad 200 000 pracowników medycznych, w tym ponad 52 000 lekarzy[39]. W 2013 roku wskaźnik migracji lekarzy wyniósł 9%, więcej niż średnia w Unii Europejskiej, która wynosiła 2,5%[40].

Rumuńska służba zdrowia zajmuje 25. miejsce wUnii Europejskiej. Szacowana długość życia to 73 lata, dostęp do służby zdrowia jest powszechny w dużych miastach, ale ograniczony na prowincjach[41].

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. The World Factbook [online], cia.gov (ang.).
  2. abcWyniki z ostatniego spisu ludności z 2011 roku:INSTITUTUL NATIONAL DEI.N.D. STATISTICA INSTITUTUL NATIONAL DEI.N.D.,Recensământului Populaţiei și Locuinţelor – 2011 [online] [dostęp 2012-07-15] (rum.).
  3. abcdDane dotyczące PKB na podstawie szacunkówMiędzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2023:International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2023. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
  4. Rumunia i Bułgaria w strefie Schengen. Znikają kontrole na granicach z Grecją i Węgrami [online], forsal.pl, 2025 [dostęp 2025-01-01] .
  5. The Roumanian Question: The Roumanians and their Lands – Viewer – World Digital Library [online], wdl.org [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  6. Potwierdził toTraktat między głównymi państwami Ententy (Wielka Brytania, Francja,Zjednoczone Królestwo Włoch iJaponia) a Rumunią podpisany wParyżu 28 października 1920.
  7. Kevin COOGAN: Dreamer of the Day: Francis Parker Yockey and the Postwar Fascist International Autonomedia, 1999,ISBN 1-57027-039-2; Radu IOANID: The Sword of the Archangel, Columbia University Press, 1990,ISBN 0-88033-189-5; Radu IOANID: „The Sacralised Politics of the Romanian Iron Guard,” en Totalitarian Movements & Political Religions, Volume 5, Number 3 (Winter 2004), págs. 419–453. Nicholas M. NAGY-TALAVERA: The Green Shirts and the Others: A History of Fascism in Hungary and Rumania. Hoover Institution Press, 1970. Hans ROGGER y Eugen WEBER, University of California Press; del mismo: „The Men of the Archangel” Eugen WEBER (ed.), en International Fascism: New Thoughts and Approaches, SAGE Publications, 1979,ISBN 0-8039-9842-2 yISBN 0-8039-9843-0 [Pbk]; Stanley G. PAYNE Fascism: Comparison and Definition s. 115–118, University of Wisconsin Press, 1980,ISBN 0-299-08060-9; Fascism (Oxford Readers) editado por Roger Griffin, Part III, A., xi. „Romania”, pg 219–222 Oxford University Press, 1995,ISBN 0-19-289249-5; Alexander E. RONNETT: The Legionary Movement, Loyola University Press, 1974 (la segunda edición se publicó como Romanian Nationalism: The Legionary Movement, Romanian-American National Congress, 1995,ISBN 0-8294-0232-2); Horia SIMA: The History of the Legionary Movement, Legionary Press, 1995,ISBN 1-899627-01-4; Michel STURDZA: The Suicide of Europe: Memoirs of Prince Michael Sturdza, American Opinion Books, 1968,ISBN 0-88279-214-8; Leon VOLOVICI: Nationalist Ideology and Antisemitism: The Case of Romanian Intellectuals in the 1930s, Pergamon Press, Oxford, 1991; Eugen WEBER (1965): «Romania»; en The European Right: A Historical Profile.
  8. „Moldova critică reabilitarea parţială a lui Antonescu”, BBC Romanian edition.
  9. Sebetsyen, Victor (2009).Revolution 1989: The Fall of the Soviet Empire. New York City: Pantheon Books.ISBN 0-375-42532-2.
  10. „Rethinking National Identity after National-Communism? The case of Romania (by Cristina Petrescu, University of Bucharest)”. www.eurhistxx.de.. [dostęp 2013-06-30]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-06-30)].
  11. LucianL. Boia LucianL.,History and Myth in Romanian Consciousness, Budapest: Central European University Press, 2001, s. 76,ISBN 963-9116-96-3,OCLC 46422098 .
  12. „Rumania: Enfant Terrible”. Time.
  13. Martin Sajdik, Michaël Schwarzinger (2008).European Union enlargement: background, developments, facts. New Jersey, USA: Transaction Publishers. s. 10.ISBN 978-1-4128-0667-1.
  14. Tomasz Betka: PE: Bułgaria i Rumunia zakładnikami populizmu. UniaEuropejska.org, 2011-10-13. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
  15. Romania Wakes Up To RFE/RL. pressroom.rferl.org, 2019-01-14. [dostęp 2024-09-08]. (ang.).
  16. abcdeRomania. Global Firepower. [dostęp 2014-08-23]. (ang.).
  17. WitoldW. Korsak WitoldW.,JacekJ. Tokarski JacekJ.,DariuszD. Czerniak DariuszD.,Rumunia, Bielsko-Biała: Pascal, 2007 (Przewodniki MasterCard), s. 13,ISBN 978-83-7513-042-3 .
  18. Populaţia stabilă pe județe, municipii, oraşe și localităti componenete la RPL_2011. Institutul Național de Statistică. [dostęp 2021-05-12]. (rum.).
  19. Study: Germany one of the least religious countries [online], cne.news [dostęp 2023-04-07] (ang.).
  20. National Profiles [online], thearda.com [dostęp 2022-09-18] .
  21. abcdefghijklmnDane na 1 stycznia 2009 r.. [dostęp 2012-02-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (18 lutego 2012)].
  22. Towarzystwo Polsko-Rumuńskie w Krakowie: Banat. tpr.pl. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-04)]..
  23. Country/Economy profiles: Romania. Travel&Tourism, World Economic Forum, 2008 [zarchiwizowane zadresu 2009-03-18] .
  24. Numarul turistilor, in panta ascendenta: o crestere cu 5,1% in S1, „Wall-Street” [dostęp 2017-02-10] (rum.).
  25. Tourism attracted in 2005 investments worth €400 million [online], 5 grudnia 2010 [dostęp 2017-02-10] [zarchiwizowane zadresu 2010-12-05] .
  26. Tourism – September and the Period 1.I – 30.IX. 2007, The National Institue of Statistics, 2007 .
  27. Criza ne strică vacanţa [online] [dostęp 2017-02-10] [zarchiwizowane zadresu 2012-11-02] .
  28. Unseen Romania | Tan and Fun at the Black Sea [online], 11 października 2007 [dostęp 2017-02-10] [zarchiwizowane zadresu 2007-10-11] .
  29. Castelul Bran, marcat de istorie, dar şi de legenda lui Dracula atrage anual sute de mii de turişti [online], digi24.ro [dostęp 2017-02-10] (rum.).
  30. UNESCO’s World Heritage List from Romania: The Danube Delta Biosphere Reservation.
  31. Romania Libera [online], RomaniaLibera.ro [dostęp 2017-02-10] [zarchiwizowane zadresu 2009-06-27] .
  32. Rural tourism in ROMANIA [online], ruraltourism.ro [dostęp 2017-02-10] .
  33. RomaniaR. Insider RomaniaR.,How important is tourism in Romania’s economy?, „Romania Insider”, 2 listopada 2015 [dostęp 2017-02-10] [zarchiwizowane zadresu 2016-08-06] (ang.).
  34. abIrinaI. Popescu IrinaI.,Over 1.9 million tourists visit Romania, where do they come from – Romania Insider, „Romania Insider”, 3 lutego 2015 [dostęp 2017-02-10] [zarchiwizowane zadresu 2016-08-06] (ang.).
  35. Romania [online], World Health Organization [dostęp 2017-02-13] (ang.).
  36. The Healthcare System in Romania [online], treatmentabroad.com [dostęp 2017-02-13] .
  37. România, locul 4 în Europa la TBC | Romania Libera [online], RomaniaLibera.ro [dostęp 2017-02-13] [zarchiwizowane zadresu 2013-02-24] .
  38. Mai puţine paturi de spital pentru românii bolnavi | Romania Libera [online], RomaniaLibera.ro [dostęp 2017-02-13] [zarchiwizowane zadresu 2013-11-05] .
  39. Personalul medico-sanitar pe categorii, forme de proprietate, sexe, macroregiuni, regiuni de dezvoltare și județe, Institutul Național de Statistică, 2011 [dostęp 2017-02-13] [zarchiwizowane zadresu 2007-06-23] .
  40. «De profesie: medic în România». Cum încearcă ministrul Nicolăescu să-i țină pe doctori în țară, Adevărul, 2013 [zarchiwizowane zadresu 2013-04-06] .
  41. euro.who.int: Romania. [dostęp 2012-01-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
  • p
  • d
  • e
Członkostwo w organizacjach międzynarodowych
Państwa członkowskie
Terytoria specjalne
wchodzące w skład Unii
na podst. art. 349 TFUE
Oficjalni kandydaci
Potencjalni i stowarzyszeni kandydaci
Byłe państwa członkowskie UE
Terytoria, które
wchodziły w skład EWG/UE

Flaga Unii Europejskiej

Mapa Unii Europejskiej

  1. do 22 lutego 2007 wchodził w skład UE jako integralna część Gwadelupy, ponownie jako część Unii od 1 grudnia 2009
  2. do 22 lutego 2007 wchodził w skład UE jako integralna część Gwadelupy
  1. Naddniestrzańska Republika Mołdawska nie jest uznawana przez żadne w pełni suwerenne państwo.
  2. Republika Kosowa jednostronnie ogłosiła niepodległość, którajest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ. Obecnie działa tam specjalna misja Unii Europejskiej –EULEX.
PółwysepBałkański
  1. Republika Kosowa jednostronnie ogłosiła niepodległość, którajest uznawana przez 98 ze 193 państw członkowskich ONZ.
PaństwaTrójmorza
Państwa członkowskie
Partnerzy stowarzyszeni
Obserwatorzy

Mapka: Trójmorze

Mapa członków WTO

Państwa sprawujące prezydencję Rady Unii Europejskiej

Bukaresztańska Dziewiątka

Mapa państw grupy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rumunia&oldid=78003835
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp