Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Rozpad alfa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emisja cząstki alfa przezjądro atomowe

Rozpad alfa (przemiana α) –reakcja jądrowa rozpadu, w której emitowana jestcząstka α (jądrohelu24He2+{\displaystyle _{2}^{4}{\hbox{He}}^{2+}}). Strumień cząstek alfa emitowanych przez rozpadające sięjądra atomowe nazywa siępromieniowaniem alfa.

Reakcja rozpadu jądra atomuuranu-238 (238U):

23892U23490Th +42He2+

lub:

23892U23490Th + α

Inne przykłady:

23290Th22888Ra +42He2+
22688Ra22286Rn +42He2+

Ogólnie:

ZAXZ2A4Y+24He2+.{\displaystyle {}_{Z}^{A}{\hbox{X}}\;\to \;_{Z-2}^{A-4}{\hbox{Y}}+{}_{2}^{4}{\hbox{He}}^{2+}.}

W wyniku rozpadu alfa powstające jądro ma mniejszą o 2liczbę atomową aliczbę masową mniejszą o 4 w porównaniu z rozpadającym się jądrem.

Spośród izotopów spotykanych w naturze wiele jąder należących do łańcuchów uranowego oraz torowego jest emiterami cząstek α. Natomiast spośród promieniotwórczych jąder atomowych (także wytworzonych syntetycznie) rozpadowi α ulegają głównie jądra cięższe – powyżej masy 200u, ale także wśródpierwiastków ziem rzadkich oraz bardzo egzotycznychizotopówcyny,telluru iksenonu (okolice masy 100u).

Emitowane cząstki mają zazwyczajenergię kinetyczną około 5MeV, co odpowiada prędkości 15 000 km/s[1].W rozpadzie α, cząstka α formuje się już w jądrze i jest równocześnie odpychanasiłami elektrostatycznymi i przyciąganaoddziaływaniami silnymi pozostałej części jądra. W niewielkiej odległości od jądra siły przyciągania jądrowego przeważają, w większej zaś przeważają siły odpychania. Cząstka α ma energię mniejszą od energii potrzebnej na pokonanie sił przyciągania, ale dzięki kwantowemuzjawisku tunelowania przenika przez wąskąbarierę potencjału.

Energia cząstek alfa emitowanych z danego atomu ma określoną wartość, ponieważ rozpad jest dwuciałowy i prowadzi do określonychpoziomów energetycznych powstającego jądra. W przypadku niektórychradionuklidów (np.265Sg,266Sg) możliwy jest rozpad α do kilku różnych poziomów energetycznych jądra, dzięki czemu energie emitowanych cząstek alfa są również ściśle określone. W takim przypadku udział cząstek alfa o danej energii zależy od prawdopodobieństwa zajęcia przez powstające jądro odpowiadającego poziomu energetycznego.

Rozpad α jest dość powszechnym zjawiskiem w przyrodzie, odpowiada za niemal połowę promieniotwórczości naturalnejskorupy ziemskiej.

Zjawisko rozpadu α jest między innymi wykorzystywane w konstrukcji czujników dymu, w których rozpadające się jądra pierwiastka ameryk-241 emitują cząstki α pochłaniane przez dym.[1]

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abJerzy W.J.W. Mietelski Jerzy W.J.W.,Współczesne metody badań radioaktywności otoczenia człowieka, 2014,ISBN 978-83-7464-754-0 .
Fizyka jądrowa
Procesy jądrowe
Procesy rozpadu jądrowego
Procesy syntezy jądrowej
Kontrola autorytatywna (typ rozpadu):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rozpad_alfa&oldid=73900732
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp