 Łódź latającaFelixstowe F.2A(inne języki) należąca do RNAS podczas lotu patrolowego | |||
| Historia | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Sformowanie | 1 lipca 1914 | ||
| Rozformowanie | 31 marca 1918 | ||
| Tradycje | |||
| Kontynuacja | |||
| Działania zbrojne | |||
| I wojna światowa | |||
| Organizacja | |||
| Podległość | |||
| |||
Royal Naval Air Service (RNAS, Królewska Służba Lotnicza Marynarki Wojennej) – dawnabrytyjska formacjalotnictwa morskiego istniejąca w latach 1914–1918, podlegającamarynarce wojennej (Royal Navy). Po połączeniu zRoyal Flying Corps dała początek współczesnym siłom powietrznym –Royal Air Force[1].
Brytyjska marynarka wojenna pierwsze eksperymenty z użyciemstatków powietrznych rozpoczęła w 1903 roku, poczynając odlatawców,balonów isterowców. W składzie utworzonego w 13 kwietnia 1912 roku Royal Flying Corps (RFC) znalazły się dwaskrzydła – lotnictwowojsk lądowych (Military Wing) oraz lotnictwo marynarki (Naval Wing). 1 lipca 1914 roku to drugie zostało wydzielone z RFC i przekształcone w osobną formację – Royal Naval Air Service, która podlegała bezpośrednioAdmiralicji. W jej skład weszło 55wodnosamolotów, 40 samolotów bazowania lądowego, 7 sterowców i 655-osobowa kadra, w tym 111 oficerów[2].
WybuchI wojny światowej, do której Wielka Brytania przystąpiła 4 sierpnia 1914, przyczynił się do szybkiego rozwoju formacji[3]. Do głównych zadań wypełnianych przez RNAS należałyzwalczanie okrętów podwodnych i sterowców, w tym naloty na bazy, z których owe operowały, orazdziałania zwiadowcze[1].
1 kwietnia 1918 roku RNAS i RCF zostały połączone wRoyal Air Force, siły powietrzne niezależne zarówno od wojsk lądowych jak i marynarki. W momencie rozwiązania RNAS liczyło 2949 samolotów, 66 sterowców, 55 000 osób kadry i 126 baz wojskowych[2][a]. W działaniach wojennych zginęło 795 żołnierzy RNAS[4].
Do koncepcji osobnej formacji lotnictwa morskiego powrócono w 1924 roku wraz z utworzeniemFleet Air Arm, początkowo jednostki w ramach Royal Air Force, od 1939 roku podlegającej Royal Navy[2].
