Rok zerowy – rok niewystępujący w szeroko stosowanymkalendarzu gregoriańskim ani w jego poprzedniku,kalendarzu juliańskim, jednak mający zastosowanie przy obliczaniu dat wastronomii.
Brak roku zerowego prowadzi do zakłopotania przy wyznaczaniu granic dłuższych przedziałów dziesiętnych, jakdekady czywieki. Na przykładIII tysiąclecie n.e. w kalendarzu gregoriańskim zaczęło się w poniedziałek, 1 stycznia 2001, lecz szeroko świętowana była sobota, 1 stycznia 2000. Podobnie wiekXX zaczął się 1 stycznia 1901.
Podobna reguła dotyczy dekad. Rok 11 jest pierwszym rokiem drugiej dekady. W potocznym zastosowaniu dekady są jednak rozumiane jako przedziały lat z tą samą cyfrą na pozycji dziesiątek, np. lata 80. to przedział 1980-1989.
Nasza era została wprowadzona przezDionizjusza Małego, którą zastosował do wyznaczenia datWielkanocy, a przy okazji – aby uniknąć używania ówczesnejeryDioklecjana, gdyż nie chciał kontynuować pamięci o prześladowcy chrześcijan.
Astronomowie zdefiniowali przestępny rok zerowy jako 1 p.n.e. już wXVII wieku. Obecnie w astronomii nie używa się lat do określania przedziałów czasu, ponieważ takie jednostki są niedokładne z uwagi na brak informacji o liczbie lat przestępnych, leczdat juliańskich.
Numeracja wszystkich lat n.e. pozostała niezmieniona, jednak wartości liczbowe lat p.n.e. zostały zredukowane o 1 z powodu dodania roku 0. Stąd rok astronomiczny p.n.e. i rok historyczny p.n.e. nie są równoważne. Aby uniknąć pomyłki, astronomowie zastosowali liczby dodatnie i ujemne do oznaczania lat zamiast określeńn.e. ip.n.e. Metodę tę zaproponowałJacques Cassini.
NormaISO 8601:2004 jawnie definiuje astronomiczną numerację lat. Podstawowym formatem roku zerowego jest postać0000, który oznacza1 p.n.e.
