 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 20 września 1873 |
| Data i miejsce śmierci | 12 listopada 1925 |
| Gra | leworęczna, jednoręczny backhand |
| Zakończenie kariery | 1903 |
| Gra pojedyncza | |
| US Open | W (1893, 1894, 1896, 1897) |
| Gra podwójna | |
| US Open | W (1895) |
Robert Duffield Wrenn, Bob Wrenn (ur.20 września1873 wHighland Park, zm.12 listopada1925 wNowym Jorku) –amerykańskitenisista, pięciokrotny zwycięzcamistrzostw USA w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentant wPucharze Davisa.
Podobnie jak wielu innych członków jego rodziny od młodości z powodzeniem uprawiał wiele dyscyplin sportowych. W czasie studiów naHarvardzie grał m.in. wfutbol amerykański,baseball, wyróżniał się także jako tenisista (międzyuczelniany mistrz USA w deblu z F. B. Winslowem w 1892 roku). Po raz pierwszy znalazł się w czołówce rankingu krajowego w 1892 roku, na 8. miejscu. Rok później awansował już na pozycję lidera, przede wszystkim dzięki pierwszemu tytułowi mistrzowskiemu zdobytemu na trawiastych kortów wNewport.
W 1893 roku okazał się najlepszy w mistrzostwach USA (obecnie US Open), pokonując w finale turnieju pretendentówFreda Hoveya. Na starcie imprezy zabrakło triumfatora sprzed rokuOlivera Campbella i tym samym Wrennowi przypadł tytuł bez konieczności rozgrywania właściwego finału (challenge round). Został on pierwszym leworęcznym zwycięzcą mistrzostw, a zarazem pierwszym przedstawicielem stylu defensywnego. Wrenn znany był z dobrego przeglądu sytuacji na korcie, umiejętności poruszania się, a przede wszystkim z lobów.
Wrenn obronił tytuł mistrzowski w 1894 roku, jednak w 1895 roku w challenge round musiał uznać wyższość Freda Hoveya. Po raz trzeci w walce o tytuł Hovey i Wrenn spotkali się w 1896 roku i tym razem to Wrenn zatriumfował. Czwarty raz został mistrzem w grze pojedynczej rok później, pokonującWilberforce'a Eavesa. Ponadto w 1895 roku zdobył mistrzostwo w grze podwójnej, występując w parze zMalcolmem Chacem. Wrenn pozostawał liderem rankingu amerykańskiego do 1897 roku (z przerwą w 1895 roku).
Zabrakło go w mistrzostwach USA w 1898 roku. Nie mógł bronić tytułu, powołany do wojska. W czasiewojny amerykańsko-hiszpańskiej przebywał na Kubie, gdzie jednym z jego towarzyszy broni był inny tenisistaWilliam Larned. W czasie służby Wrenn przeszedł żółtą febrę, po której już nigdy nie odzyskał poprzedniej dyspozycji.
Robert Wrenn w 1903 roku zagrał w Pucharze Davisa w rundzie finałowej przeciwko Wielkiej Brytanii wBostonie. Amerykanie przegrali jednak rywalizację 1:4.
W latach 1912–1915 pełnił funkcję prezydenta federacji amerykańskiej United States Tennis Association. W 1955 roku był w gronie pierwszych osób umieszczonych wmiędzynarodowej tenisowej galerii sławy.
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1893 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta |  Fred Hovey | 6:4, 3:6, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 1894 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta |  Manliffe Goodbody | 6:8, 6:1, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 1. | 1895 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Fred Hovey | 3:6, 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1896 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Fred Hovey | 7:5, 3:6, 6:0, 1:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 4. | 1897 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Wilberforce Eaves | 4:6, 8:6, 6:3, 2:6, 6:2 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1895 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Malcolm Chace | Clarence HobartFred Hovey | 7:5, 6:1, 8:6 |
| Finalista | 1. | 1896 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Malcolm Chace | Carr NeelSam Neel | 3:6, 6:1, 1:6, 6:3, 1:6 |
| 1881–1890 | |
|---|---|
| 1891–1900 |
| 1881–1890 | |
|---|---|
| 1891–1900 |
