| Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca1975 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||
| Klub | Brandon Curling Club | ||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Rob Fowler (ur.29 czerwca1975 wBrandon,Manitoba) –kanadyjskicurler.
W 1998 zdobył mistrzostwo Manitoby mikstów[1]. Grał w drużynach dowodzonych przezAllana Lyburna,Kerry’ego Burtnyka orazJeffa Stoughtona. Wraz z ostatnim skipem trzykrotnie zwyciężał wSafeway Championship, dzięki czemu Fowler reprezentował Manitobę namistrzostwach Kanady w latach2007,2009 i2010.
W pierwszym występie na arenie krajowej ekipa Stoughtona awansowała do fazy play-off, w pierwszym meczu pokonała 6:3 Albertę (Kevin Martin) i ostatecznie zajęła 3. miejsce ulegając w półfinale 4:8 Ontario (Glenn Howard)[2]. Dwa lata później zawodnicy z Manitoby zagrali w finale mistrzostw kraju, jednak do fazy play-off awansowali po dodatkowym meczu. W barażu zespół Fowlera zwyciężył 6:3 nad Quebeckiem (Jean-Michel Ménard), później wygrał dolny mecz Page play-off 8:7 przeciw Nową Fundlandią i Labradorem (Brad Gushue) i 8:6 półfinał z Ontario (Glenn Howard). W ostatnim meczu zawodów curlerzy z Winnipeg ulegli 4:10 ekipieKevina Martina z Alberty[3]. W 2010 reprezentacja prowincji zakończyła swój występ na rundzie grupowej, z siedmioma wygranymi meczami uplasowała się na 5. miejscu[4].
Brał również udział wkanadyjskich eliminacjach do Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie. Drużyna awansowała do turnieju finałowego, w którym zajęła 3. miejsce ulegając w półfinale 6:11 Glennowi Howardowi.
W sezonie 2010/2011 Rob stworzył swój zespół, który występuje w barwach Brandon Curling Club.Pierwsze mistrzostwa prowincji jako skip zakończył na fazie play-off, z której wyeliminował goVic Peters. W2012 zdobył tytuł mistrza Manitoby w finale pokonując 10:6Mike’a McEwena, a w dolnym meczu play-off Jeffa Stoughtona 8:7. Ekipa z Brandon w Round RobinTim Hortons Brier 2012 wygrała 8 meczów, co pozwoliło jej zająć 2. miejsce. W rundzie finałowej Fowler przegrał dwa pierwsze mecze 3:9 przeciw Ontario (Glenn Howard) i 6:8 przeciw Albercie (Kevin Martin). Ostatecznie uplasował się na najniższym stopniu podium wygrywając 8:7 w dogrywce mecz o 3. miejsce z Terytoriami Północno-Zachodnimi/Jukonem (Jamie Koe)[5].
Jako obrońca tytułów mistrzowskich wSafeway Championship 2013 Fowler zajął 4. miejsce przegrywając mecz 3-4 przeciwko Mike’owi McEwenowi. Wystąpił w listopadzie 2013 wkrajowych eliminacjach olimpijskich do Soczi 2014, nie awansował w nich do fazy finałowej.
Wsezonie 2014/2015 Rob Fowler powrócił do wspólnej gry zJeffem Stoughtonem.
| Turniej | 02/03 | 03/04 | 04/05 | 06/07 | 07/08 | 08/09 | 09/10 | 10/11 | 11/12 | 12/13 | 13/14 | 14/15 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Canadian Open | QF | SF | QF | QF | QF | SF | QF | QF | QF | x | x | |
| Masters | QF | QF | QF | x | x | SF | A | SF | x | x | A | QF |
| The National | x | SF | QF | A | SF | QF | QF | A | x | QF | A | x |
| Elite 10 | – | |||||||||||
| Players’ Championships | x | x | A | x | x | QF | SF | QF | A | A | A | |
| A | = nie uczestniczył |
| x | = nie zakwalifikował się do fazy finałowej |
| QF | = ćwierćfinał |
| SF | = półfinał |
| F | = finał |
| W | = zwycięstwo |
|---|
| Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
|---|---|---|---|---|
| od 2014 | Jeff Stoughton | Rob Fowler | Alex Forrest | Connor Njegovan |
| 2013/2014 | Rob Fowler | Allan Lyburn | Brendan Taylor | Derek Samagalski |
| 2010/2013 | Richard Daneault | |||
| 2008/2010 | Jeff Stoughton | Kevin Park | Rob Fowler | Steve Gould |
| 2006/2008 | Ryan Fry | |||
| 2003/2004 | Kerry Burtnyk | Ken Tresoor | Keith Fenton | |
| 2002/2003 | Jeff Ryan | |||
| 1998/2001 | Allan Lyburn | Rob Fowler | Mark Taylor | Ross Granger |
| Czwarty/-a | Trzeci/-a | Drugi/-a | Otwierający/-a | |
|---|---|---|---|---|
| 1997/1998 | Rob Fowler | Lois Fowler | Mark Taylor | Sharon Fowler |
Pozycje drużyn Roba Fowlera w rankinguCTRS[6]:
Rob jest synem mistrzów Manitoby w curlingu, jego matkaLois Fowler triumfowała w 1993, 1996, 1998 i 2004, a ojciecBrian Fowler w 1987[1]. Ukończył Brandon University. Jest właścicielem salonu samochodowego Hyundai[8].