| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | 31 grudnia 1993[1] |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia | 174,42 ha |
Położenie na mapie gminy Bolków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jaworskiego  | |
 50°56′42″N 16°01′18″E/50,945000 16,021667 | |
Rezerwat przyrody Buki Sudeckie –leśnyrezerwat przyrody położony wSudetach Zachodnich w paśmieGór Kaczawskich, międzyMysłowem aLipą, na tereniegminy Bolków.
Rezerwat położony jest w północnej częściGrzbietu Wschodniego Gór Kaczawskich, pomiędzy miejscowościamiMysłów,Lipa iNowe Rochowice, na zachód odBolkowa. Wokół rezerwatu przeważają pola uprawne i łąki, tylko na południowym zachodzie lasy ciągną się w stronę Mysłowa i góryLubrzy[2].
Według podziału geobotanicznego Polski Szafera (1972) rezerwat leży w Podokręgu Izersko-Karkonoskim, Okręgu Sudety Zachodnie, Dziale Sudety, Podprowincji Hercyńsko-Sudeckej, Prowincji Górskiej, Obszarze Euro-Syberyjskim oraz Państwie Holarktyda[3].
Zajmuje powierzchnię 174,42ha[4]. Obejmuje północne zboczaRakarni oraz wschodnie i północneGłogowca. Najwyżej położony punkt (w części południowej) ma 548,1 mn.p.m., a najniżej (w części północnej) – 430 m n.p.m. Przepływają przez niegoŚwiękatka oraz bezimienny potok z niewielkimi dopływami. Wyższe części potoków tworzą głębokiejary, niższe meandrują w szerokich dolinkach. W pobliżu potoków tworzą się rozlewiska. Miejsca podmokłe są również poniżejźródlisk orazwysięków. Ze wschodu na zachód przecina go szosa zWrocławia doJeleniej Góry[2].
Obszar rezerwatu podlegaochronie czynnej[4].
Obszar rezerwatu zbudowany jest zeskał metamorficznych należących dometamorfiku kaczawskiego:zieleńców,wapieni krystalicznych (wapieni wojcieszowskich),łupków radzimowickich,porfiroidów,łupków serycytowych,łupków serycytowo-chlorytowych. W południowej części sterczą niewielkieskałki, a pod nimi znajdują sięrumowiska skalne. Starsze skały są częściowo przykryteglinami deluwialnymi oraz osadami rzecznymi, takimi jakżwiry,piaski imułki (mady)[5].
Rezerwat porasta sudecki lasbukowy orazłęg jesionowy w dolinieŚwiękatki[2].
Drzewostanżyznej buczyny sudeckiej ma około 110–130 lat, miejscami podzespół z czosnkiem niedźwiedzimDentario enneaphyllidis-Fagetum allietosum. Występują w nim: dominującybuk,jawor, ponadto:lipa szerokolistna,brzoza brodawkowata,jesion,lipa, pojedynczodąb szypułkowy iświerk. W warstwie krzewów rosną:leszczyna, porost buka, lipy, jaworu ijarzębina. W runie leśnym występują:przytulia wonna (marzanka wonna),żywiec dziewięciolistny,żywiec cebulkowy (żywiec bulwkowaty),szczyr trwały,lilia złotogłów,kopytnik pospolity,zawilec gajowy, ponadtoszczawik zajęczy istarzec Fuchsa. W miejscach bardziej wilgotnych wczesną wiosną dominujeczosnek niedźwiedzi[2].
Drzewostan lasu łęgowego ma około 80–100 lat. Dominują: jesion i jawor, a ponadto występująlipa,klon, buk, dąb,olcha, pojedynczobrzoza i świerk. W warstwie krzewów pospolicie występuje leszczyna, a gdzieniegdziegłóg. W warstwie runa dominują starzec Fuchsa,czyściec leśny, niekiedypokrzywa iniecierpek pospolity oraz kopytnik i zawilec. Ponadto występują:jaskier kosmaty (jaskier wielkokwiatowy),kostrzewa olbrzymia, szczyr,podagrycznik ikuklik pospolity[2][6].
Niewielkie powierzchnie zajmujezespół łąk rajgrasowych zzimowitem jesiennym[2].
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 284 gatunków roślin naczyniowych, w tym 18 gatunków chronionych, a 11 z nich objętych ochroną ścisłą oraz szereg roślin rzadkich. Do roślin podlegających ochronie ścisłej należą:bluszcz pospolity,buławnik mieczolistny,goryczuszka orzęsiona,kruszczyk szerokolistny,lilia złotogłów,listera jajowata,pokrzyk wilcza jagoda,sromotnik bezwstydny,storczyk plamisty,wawrzynek wilczełyko orazzimowit jesienny. Ochronie częściowej podlegają:kalina koralowa,konwalia majowa,kopytnik pospolity,kruszyna pospolita,marzanka wonna,paprotka zwyczajnaipierwiosnek wyniosły[2].
Ponadto występują tu takie rośliny chronione jak:śnieżyczka przebiśnieg.
Wśród ptaków dominują:zięba,rudzik,kapturka isikora bogatka. W buczynie dochodzi do nichgrubodziób, a w lesie łęgowymszpak[6].
