 | |||
| Pełna nazwa | Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy „Rewera” Stanisławów | ||
|---|---|---|---|
| Barwy | czerwono-niebieskie | ||
| Państwo | |||
| Data założenia | |||
| Data rozwiązania | |||
| I zespół | |||
| Liga | |||
| Stadion | |||
| |||
| |||
Rewera Stanisławów (oficjalna nazwa:Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy „Rewera” Stanisławów) – nieistniejącypolskiklubpiłkarski (później wielosekcyjnysportowy) założony wStanisławowie.
Chronologia nazw:
Jeden z pierwszych w historii zespołówpiłkarskich utworzonych przezPolaków naziemiach polskich. Powstał w 1908[1]. Jego nazwa pochodziła od przydomkuStanisława Potockiego (ojca założyciela miasta –Andrzeja Potockiego), a złacińskiego zwrotu„re vera” można ją przetłumaczyć najęzyk polski, jako„w rzeczy samej”.
"Rewera" swój pierwszy udokumentowany mecz w historii rozegrała 20 czerwca 1909 we Lwowie z zawodnikami miejscowego klubu „Czarny” (drużyna rezerw)[2], przegrywając 1:4. PrzedI wojną światową klub był członkiemÖsterreichischer Fußball-Bund i grał wMistrzostwach Galicji w klasie II-A.
Zespół piłkarski nigdy nie zakwalifikował się do rozgrywekpolskiej ekstraklasy, a jego największym sukcesem okazało się wywalczenie wicemistrzostwalwowskiego OZPN w sezonie 1928 po przegraniu barażów zPolonią Przemyśl (0:3, 3:1 i 2:4) oraz (po 1933) wielokrotne mistrzostwo ligi okręgowej Stanisławowskiego OZPN[3]. Liga okręgowa (było ich kilkanaście) była wtedy druga po ekstraklasie.
W 1934 Rewera dotarła do drugiego poziomu (półfinałów) gier barażowych o awans do I ligi, przegrywając w dwumeczu (1:0 w Stanisławowie i 0:5 w Świętochłowicach) zeŚląskiem Świętochłowice.
W 1938 w rywalizacji o I ligę z pierwszą drużyną grupy śląskiejDębem Katowice (2:2, 1:6), grupy małopolskiejGarbarnią Kraków (1:7, 1:4) oraz grupy lwowskiejCzarnymi Lwów (1:0, 0:2) niestety okazali się przegranymi.
W 1939 w sierpniu odbył się w Stanisławowie mecz piłki nożnej o Puchar Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego pomiędzy Stanisławowem a Lwowem. Trenerem drużyny stanisławowskiej był czeski szkoleniowiec o nazwisku Boder, kierownikiem sekcji piłki nożnej był Wiktor Rodowicz (ojciecMaryli) – pracownik Firmy Pawłowski i spółka przy ulicy Sapieżyńskiej. Skarbnikiem był sierżant 48 PP Pan Pieszko[4].
Na skutek wybuchuII wojny światowej – działalność klubu została zawieszona, zaś po jej zakończeniu już nigdy go nie reaktywowano (w1945 – w wynikukonferencji teherańskiej – Stanisławów znalazł się bowiem w granicachZSRR).
.jpg)
.jpg)
| Sezon | Rozgrywki ligowe | Uwagi | ||
|---|---|---|---|---|
| Liga | Miejsce | |||
| 1921 | III | Klasa B (Lwowski OZPN)[5] |  | |
| 1922 | II | Klasa A (Lwowski OZPN) | 5/5 | |
| 1923 | Klasa A (Lwowski OZPN) | 6/6 | ||
| 1924 | Klasa A (Lwowski OZPN) |  6/6 | ||
| 1925 | III | Klasa B (Lwowski OZPN, gr. Stanisławów-Tarnopol)[6] | 1 | Uczestnictwo w finale lwowskiej Klasy B. |
| 1926 | Klasa B (Lwowski OZPN, gr. Stanisławów)[7] | |||
| 1927 | klub nie uczestniczył w rozgrywkach | |||
| 1928 | II | Klasa A (Lwowski OZPN, gr. II) | 1/5 | 2. miejsce w finale Klasy A |
| 1929 | Klasa A (Lwowski OZPN, gr. II) | 4/5 | ||
| 1930 | Klasa A (Lwowski OZPN) | 4/9 | ||
| 1931 | Klasa A (Lwowski OZPN) | 1/8 | 2. miejsce w grupie IV eliminacji doLigi. | |
| 1932 | Klasa A (Lwowski OZPN, gr. II) | 1/7 | 2. miejsce w finale lwowskiej Klasy A. | |
| 1933 | Klasa A (Lwowski OZPN, gr. II) | 5/7 | ||
| 1934 | Klasa A (Stanisławowski OZPN) | 1 | 1. miejsce w grupie III eliminacji doLigi, porażka w półfinale. | |
| 1935 | Liga okręgowa (Stanisławowski OZPN) | 1 | 3. miejsce w grupie III eliminacji doLigi. | |
| 1936 | Liga okręgowa (Stanisławowski OZPN) | |||
| 1936/1937 | Liga okręgowa (Stanisławowski OZPN) | 1 | 4. miejsce w grupie III eliminacji doLigi. | |
| 1937/1938 | Liga okręgowa (Stanisławowski OZPN) | 1 | 4. miejsce w grupie III eliminacji doLigi. | |
| 1938/1939 | Liga okręgowa (Stanisławowski OZPN) | 2/8 | ||
| 1939/1940 | brak danych | |||
