Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szwajcaria
niem. Schweiz
fr. Suisse
wł. Svizzera
romansz Svizra
Przydomek

Nati,
Rossocrociati (Czerwoni Krzyżowcy)

Związek

niem. Schweizerischer Fussballverband
fr. Association Suisse de Football
wł. Associazione Svizzera di Football
romansz Associaziun svizra da ballape

Sponsor techniczny

Puma

Trener

Murat Yakın(od 2021)

Skrót FIFA

SUI

Ranking FIFA

19. (1616.41 pkt.)[a]

Miejsce wrankingu Elo

17. (1845 pkt.)
(17 czerwca 2024)

Zawodnicy
Kapitan

Granit Xhaka

Najwięcej występów

Heinz Hermann (118)

Najwięcej bramek

Alexander Frei (42)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
FrancjaFrancja 1:0Szwajcaria 
(Paryż,Francja;12 lutego1905)
Najwyższe zwycięstwo
 Szwajcaria 9:0Litwa 
(Paryż,Francja;25 maja1924)
Najwyższa porażka
 Szwajcaria 0:9Anglia 
(Bazylea,Szwajcaria;20 maja1909)

 Węgry 9:0Szwajcaria 
(Budapeszt,Węgry;29 października1911)

Medale
Igrzyska olimpijskie
srebro1924
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 4 kwietnia 2024.

Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniuSzwajcarii w zawodachpiłkarskich. Jeden z pionierów piłki nożnej. Pierwsze lokalne kluby powstawały tam już odlat 60.XIX wieku. W roku 1899 szwajcarski emigrantHans Gamper założył w stolicyKatalonii klubFC Barcelona. W 1958 ówczesny selekcjonerreprezentacji SzwajcariiKarl Rappan wymyślił system gry oparty na twardej obronie (verrou, tzw. "szwajcarski rygiel"). Pochodną od tej właśnie koncepcji jestwłoskiecatenaccio.

Szwajcarski Związek Piłki Nożnej został powołany pod koniec XIX wieku. Od roku1904 Szwajcaria jest członkiemFIFA, a od 1954 –UEFA. Największy sukces na arenie międzynarodowej odnieśli w roku 1924, kiedy naIgrzyskach Olimpijskich w Paryżu ich zespół zdobył srebrny medal.

Najlepsze wyniki wfinałach mistrzostw świata (ćwierćfinał) osiągali w latach1934,1938 i1954.

Od 2001 do 2008 roku selekcjonerem kadry byłJakob Kuhn, pierwszy od 1989 roku Szwajcar na tym stanowisku. Najpierw po ośmioletniej przerwie wprowadził Szwajcarów domistrzostw Europy, a dwa lata później – doMundialu 2006. Na tym drugim turnieju jego podopieczni zajęli w rozgrywkach grupowych pierwsze miejsce (wyprzedzili m.in. przyszłych wicemistrzów świataFrancuzów), ale w 1/8 finału nie dali radyUkraińcom.

Na sukces reprezentacji złożyły się także dobre występy najlepszego w ostatnim czasie klubu szwajcarskiegoFC Basel. Zespół prowadzony od 2000 roku przezChristiana Grossa w sezonie 2002-2003 jako drugi zespół ze Szwajcarii awansował do fazy grupowejLigi Mistrzów. Wyprzedził w niejLiverpool iSpartak Moskwa i z drugiego miejsca awansował do dalszych gier, gdzie jednak nie dał radyManchesterowi United,Juventusowi iDeportivo La Coruña.

Trzon drużyny narodowej stanowili zawodnicy młodzi, głównie dawni podopieczni Kuhna z reprezentacji juniorskich i młodzieżowych. W bramce pewną pozycję miałPascal Zuberbühler, zawodnik wprawdzie wtedy już 36-letni, ale tuż przed nim występowali 24-letni wówczasPhilipp Degen zBorussii Dortmund i o dwa lata młodszyPhilippe Senderos, który wraz zlondyńskimArsenalem wystąpił w finaleLigi Mistrzów 2005-06. Liderem drugiej linii byłJohann Vogel zBlackburnu Rovers. Ostatnio coraz pewniejszą pozycję mają pomocnicyTranquillo Barnetta (31,Philadelphia Union),Valon Behrami (31,Watford F.C.) iBlerim Džemaili (32,Genoa CFC). Miejsce w ataku zarezerwowane było dlaAlexandra Freia (wówczas 28-letniego zawodnikaFC Basel), do niedawna jednego z najskuteczniejszych napastnikówLigue 1 w barwachStade Rennais

Sam Kuhn wielokrotnie podkreślał, że jego młodzi piłkarze powinni rozkwitnąć dopiero naEuro 2008, którego Szwajcaria była współgospodarzem. Jednak Szwajcarzy zakończyli udział w tym turnieju na fazie grupowej.

Po Euro 2008, Kuhn zakończył pracę z kadrą. Od 1 lipca 2008 reprezentację prowadziłOttmar Hitzfeld. Po zakończeniuMundialu w 2014 podał się do dymisji. Zastąpił goVladimir Petković.

Od lat 90. XX w. piłkarze Szwajcarii występują pod flagą prostokątną – jest ona prezentowana podczas grania hymnu przed meczem. Na koszulkach widnieje zaś flaga kwadratowa.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Lata 1994-1996

[edytuj |edytuj kod]

W roku1994 Szwajcarzy prowadzeni przezAnglikaRoya Hodgsona doszli do 1/8 finałumistrzostw świata. Dwa lata później (awans wywalczył Hodgson, ale w turnieju drużynę prowadziłArtur Jorge) zadebiutowali namistrzostwach Europy.

W bramce od początku lat 90. niepodważalną pozycję miał (reprezentacyjną karierę zakończył w2001 roku)Marco Pascolo. Zawodnik m.in.FC Zürich,Nottingham Forest F.C. iCagliari Calcio był wyróżniającym się zawodnikiem na obu turniejach, a poEuro 1996 znalazł się w czwórce najlepszych bramkarzy turnieju.Polscy kibice mogą go pamiętać z towarzyskiego meczu wLarnace, a także z występów wServette FC, kiedy w sezonie200203 klub ten został wyeliminowany zPucharu UEFA przezAmikę Wronki.

Mistrzostwa Europy były zwieńczeniem kariery 36-letniego obrońcyAlaina Geigera, który dwa lata wcześniej zagrał we wszystkich meczach na Mundialu. Filarem defensywy na obu turniejach byli takżeMarc Hottiger oraz młodyYvan Quentin. W1994 roku na środku obrony występowałDominique Herr, na Euro zastąpionyRamonem Vegą. W1996 roku na wielkiej imprezie piłkarskiej debiutował 22-letniStéphane Henchoz, w2001 roku zdobywcaPucharu UEFA zLiverpoolem.

Najwięcej zmian zaszło w linii pomocy. Po mistrzostwach świata karierę zakończył doświadczonyGeorges Bregy, poza tym trener Artur Jorge zrezygnował z usługChristophe'a Ohrela i, co dla szwajcarskich kibiców było największym zaskoczeniem,Alaina Suttera. Ich miejsce zajęli młodzi i nieograni na europejskich boiskach – 23-letniSebastien Jeanneret oraz 19-letniJohann Vogel, obecnie zawodnikA.C. Milan. Ogromnym zaufaniem obu selekcjonerów cieszył się za toCiriaco Sforza, suweren środka boiska, pomocnikBayernu Monachium, który w obu turniejach należał do najlepszych zawodników reprezentacji.

W ataku pewne miejsce miał (aż do2004 roku) kapitan drużyny i jeden z najbardziej znanych szwajcarskich piłkarzyStéphane Chapuisat. W roku1997 był podstawowym zawodnikiemBorussii Dortmund i wraz z nią zdobyłPuchar Mistrzów. W1994 roku jego partnerem w linii napadu Szwajcarii był zawodnikVfB StuttgartAdrian Knup, a dwa lata później – rezerwowy na MundialuMarco Grassi orazKubilay Türkyılmaz, który zresztą zdobył jedyną dla Szwajcarów bramkę w Mistrzostwach Europy 1996.

MISTRZOSTWA ŚWIATA USA 1994:
Mecze grupowe:
• 18 czerwca, Detroit Stany Zjednoczone 1:1(Bregy '39)
• 22 czerwca, Detroit Rumunia 4:1(Sutter '16, Chapuisat '53, Knup '66 i '69)
• 26 czerwca, San Francisco Kolumbia 0:2
1/8 finału:
• 2 lipca, Waszyngton Hiszpania 0:3

MISTRZOSTWA EUROPY ANGLIA 1996:
Mecze grupowe:
• 8 czerwca, Londyn Anglia 1:1(Türkyılmaz '84k.)
• 13 czerwca, Birmingham Holandia 0−2
• 18 czerwca, Birmingham Szkocja 0−1

Lata 2004-2006

[edytuj |edytuj kod]

Po nieudanych dla Szwajcarów eliminacjach kolejno do Mistrzostw Świata we Francji w 1998, Mistrzostw Europy w 2000 roku i Mistrzostw Świata w Korei i Japonii w 2002 roku, przyszedł czas na eliminacje do Mistrzostw Europy 2004. Szwajcarzy trafili w nich do grupy 10 razem z Rosją, Irlandią, Albanią i Gruzją. Zdobyli w niej 15 punktów w ośmiu spotkaniach odnosząc cztery zwycięstwa: z Gruzją (4:1), Irlandią (2:1), Albanią (3:2), oraz Irlandią (2:0)trzykrotnie remisując: z Albanią (1:1), Gruzją (0:0), i Rosją (2:2), oraz raz przegrywając z Rosją (1:4). Pozwoliło im to awansować bezpośrednio z pierwszego miejsca w grupie.

Na turnieju w Portugalii Szwajcarzy trafili do grupy B razem z Francją, Anglią i Chorwacją. Po jednym remisie z Chorwacją (0:0), i dwóch porażkach z Anglią (0:3) i Francją (1:3) z jednym punktem na koncie pożegnali się z turniejem.

Następną imprezą do której udało im się zakwalifikować, były Mistrzostwa Świata 2006 w Niemczech. W eliminacjach do Mundialu znaleźli się w grupie 4 razem z Francją, Izraelem, Irlandią, Cyprem i Wyspami Owczymi. Z dorobkiem 18 punktów na koncie po 4 zwycięstwach: dwukrotnie z Wyspami Owczymi (6:0 i 3:1), i Cyprem (1:0 i 3:1), i sześciu remisach: z Irlandią (1:1 i 0:0), Izraelem (2:2 i 1:1), Francją (0:0 i 1:1) zajęli drugie miejsce w grupie ustępując jedynie Francji.

Na MŚ 2006 grali w grupie G razem z Francją, Koreą Południową i Togo. Po dwóch zwycięstwach z Togo i Koreą Południową (oba spotkania wygrane 2:0), oraz jednym remisie z Francją 0:0, z siedmioma punktami na koncie awansowali z pierwszego miejsca w grupie do 1/8 finału. W tej fazie Zmierzyli się z reprezentacją Ukrainy, z którą przegrali po karnych 0:3 (po 120 minutach 0:0), i odpadli z turnieju.

Lata 2008-2010

[edytuj |edytuj kod]

Rok 2008 był rokiem, w którym Szwajcaria organizowali wspólnie z Austrią Mistrzostwa Europy. Mieli zatem zapewniony udział w tej imprezie bez eliminacji. Znaleźli się więc w grupie A razem z Portugalią, Turcją i Czechami. Po jednym zwycięstwie z Portugalią 2:0 i dwóch porażkach: z Czechami (0:1), oraz Turcją (1:2) z trzema punktami na koncie odpadli z rozgrywek po fazie grupowej. Po turnieju do dymisji podał się dotychczasowy trener Szwajcarów Jakob Kuhn, zastąpiony jeszcze w tym samym roku przez Ottmara Hitzfelda.

Dzięki niemu reprezentacja Szwajcarii uzyskała bezpośredni awans na Mistrzostwa Świata 2010 w RPA, zajmując w swojej grupie eliminacyjnej (Grecja, Łotwa, Izrael, Luksemburg, Mołdawia) pierwsze miejsce z dorobkiem 21 punktów po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce.

Na Mistrzostwach Świata 2010 Szwajcarzy znaleźli się w grupie H razem z Hiszpanią, Chile i Hondurasem. Po jednym zwycięstwie (z Hiszpanią 1:0), jednym remisie (z Hondurasem 0:0) i jednej porażce (z Chile 0:1) Szwajcarzy z czterema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej.

Lata 2014-2016

[edytuj |edytuj kod]

Po nieudanych dla Szwajcarów eliminacjach do Euro 2012, nadszedł czas na eliminacje do Mistrzostw Świata w Brazylii. Szwajcarzy zajęli w nich pierwsze miejsce, zdobywając 24 punkty odnosząc siedem zwycięstw, trzy razy remisując i nie ponosząc ani jednej porażki. Uzyskali tym samym bezpośredni awans do turnieju finałowego.

Na Mundialu w Brazylii Szwajcarzy trafili do grupy E z Francją, Ekwadorem i Hondurasem. Po dwóch zwycięstwach (z Ekwadorem 2:1 i Hondurasem 3:0) i jednej porażce (z Francją 2:5) z sześcioma punktami na koncie awansowali do 1/8 finału. Zmierzyli się tam z reprezentacją Argentyny, z którą przegrali po dogrywce 0:1. Po Mistrzostwach w Brazylii z posady selekcjonera zrezygnował Ottmar Hitzfeld. Zastąpił go Vladimir Petković.

W eliminacjach do Euro 2016 znaleźli się w grupie E razem z Anglią, Słowenią, Estonią, Litwą i San Marino. Zajęli w niej drugie miejsce z dorobkiem 21 punktów po siedmiu zwycięstwach i trzech porażkach, ustępując jedynie miejsca Anglikom. Na Mistrzostwach Europy 2016 Szwajcarzy zagrali w grupie A razem z gospodarzem turnieju Francją, Albanią i Rumunią. Po jednym zwycięstwie (z Albanią 1:0) i dwóch remisach (z Rumunią 1:1 i Francją 0:0), z pięcioma punktami na koncie awansowali do 1/8 finału. Spotkali się tam z reprezentacją Polski, z którą przegrali po serii rzutów karnych 4:5 (po 120 minutach 1:1). Zakończyli tym samym swój udział w turnieju.

2018

[edytuj |edytuj kod]

Szwajcarzy w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji grali w grupie B razem z Portugalią, Węgrami, Wyspami Owczymi, Łotwą i Andorą. Mimo zdobycia 27 punktów w dziesięciu meczach po dziewięciu zwycięstwach i jednej porażce zajęli drugie miejsce w grupie (identyczną liczbę punktów oraz bilans spotkań miała Portugalia. O ostatecznej kolejności w tabeli i bezpośrednim awansie zadecydował zatem bilans bramkowy - 32:4 na korzyść Portugalczyków). Helweci musieli zatem zagrać w barażach o awans. Spotkali się w nich z reprezentacją Irlandii Północnej. Po minimalnej wygranej 1:0 w Belfaście, w Bazylei padł bezbramkowy remis który premiował awansem ekipę Szwajcarii.

Szwajcarzy na mundialu w Rosji grali w grupie E razem z Brazylią, Kostaryką i Serbią. Po remisie 1:1 w pierwszym meczu z Canarinhos, zwycięstwie 2:1 z Serbią oraz remisie 2:2 z Kostaryką Helweci zajęli ostatecznie drugie miejsce w swojej grupie i awansowali do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw ich rywalem była reprezentacja Szwecji. Szwajcarzy przegrali jednak to spotkanie 0:1 i odpadli z turnieju.

Udział w międzynarodowych turniejach

[edytuj |edytuj kod]

Mistrzostwa świata

[edytuj |edytuj kod]
Udział w mistrzostwach świata
RokKwalifikacjeWynik
Urugwaj1930Nie brała udziału
Włochy1934AwansĆwierćfinał
Francja1938AwansĆwierćfinał
Brazylia1950AwansFaza grupowa
Szwajcaria1954GospodarzĆwierćfinał
Szwecja1958Nie zakwalifikowała się
Chile1962AwansFaza grupowa
Anglia1966AwansFaza grupowa
Meksyk1970Nie zakwalifikowała się
RFN1974
Argentyna1978
Hiszpania1982
Meksyk1986
Włochy1990
Stany Zjednoczone1994Awans1/8 finału
Francja1998Nie zakwalifikowała się
Korea PołudniowaJaponia2002
Niemcy2006Awans1/8 finału
Południowa Afryka2010AwansFaza grupowa
Brazylia2014Awans1/8 finału
Rosja2018Awans1/8 finału
Katar2022Awans1/8 finału
Stany ZjednoczoneMeksykKanada2026Awans

Mistrzostwa Europy

[edytuj |edytuj kod]
Udział w mistrzostwach Europy
RokKwalifikacjeWynik
Francja1960Nie zakwalifikowała się
Hiszpania1964
Włochy1968
Belgia1972
Jugosławia1976
Włochy1980
Francja1984
RFN1988
Szwecja1992
Anglia1996AwansFaza grupowa
BelgiaHolandia2000Nie zakwalifikowała się
Portugalia2004AwansFaza grupowa
AustriaSzwajcaria2008GospodarzFaza grupowa
PolskaUkraina2012Nie zakwalifikowała się
Francja2016Awans1/8 finału
Unia Europejska2020AwansĆwierćfinał
Niemcy2024AwansĆwierćfinał


Stroje

[edytuj |edytuj kod]
OkresProducenci
1976 – 1989Adidas
1990 – 1992Blacky
1992 – 1998Lotto
1998 – nadalPuma

Aktualna kadra

[edytuj |edytuj kod]

26 osobowa kadra naMistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021–11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.

NrImię i

nazwisko

Data

urodzenia

WystępyGoleKlub
Bramkarze
1Yann Sommer17 grudnia 1988640NiemcyBorussia M'gladbach
12Yvon Mvogo6 czerwca 199440HolandiaPSV Eindhoven
21Gregor Kobel6 grudnia 199700NiemcyBorussia Dortmund
Obrońcy
2Kevin Mbabu19 kwietnia 1995150NiemcyVfL Wolfsburg
3Silvan Widmer5 marca 1993181SzwajcariaBasel
4Nico Elvedi30 września 1996291NiemcyBorussia M'gladbach
5Manuel Akanji19 lipca 1995320NiemcyBorussia Dortmund
13Ricardo Rodríguez25 sierpnia 1992849WłochyTorino
17Loris Benito7 stycznia 1992131FrancjaGirondins Bordeaux
22Fabian Schär20 grudnia 1991628AngliaNewcastle United
24Bećir Omeragić20 stycznia 200240SzwajcariaZürich
25Eray Cömert4 lutego 199860SzwajcariaBasel
26Jordan Lotomba29 września 199820FrancjaOGC Nice
Pomocnicy
6Denis Zakaria20 listopada 1996333NiemcyBorussia M'gladbach
8Remo Freuler15 kwietnia 1992323WłochyAtalanta BC
10Granit Xhaka (c)27 września 19929712AngliaArsenal
14Steven Zuber17 sierpnia 1991398NiemcyEintracht Frankfurt
15Djibril Sow6 lutego 1997170NiemcyEintracht Frankfurt
20Edimilson Fernandes15 kwietnia 1996222NiemcyMainz 05
23Xherdan Shaqiri10 października 19919425FrancjaOlympique Lyon
Napastnicy
7Breel Embolo14 lutego 1997466NiemcyBorussia M'gladbach
9Haris Seferović22 lutego 19927722PortugaliaSL Benfica
11Ruben Vargas5 sierpnia 1998142NiemcyAugsburg
16Christian Fassnacht11 listopada 199383SzwajcariaYoung Boys
18Admir Mehmedi16 marca 19917510NiemcyVfL Wolfsburg
19Mario Gavranović24 listopada 19893314ChorwacjaDinamo Zagrzeb

Rekordziści

[edytuj |edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Najwięcej występów w kadrze

[edytuj |edytuj kod]
Lp.NazwiskoLata gry
w kadrze
Mecze[1]Bramki[1]
1.Heinz Hermann1978–199111814
2.Alain Geiger1980–19961122
3.Granit Xhaka2011–11112
4.Xherdan Shaqiri2010–10626
5.Stéphane Chapuisat1989–200410321
6.Johann Vogel1995–2007942
7.Haris Seferović2013–9225
8.Ricardo Rodríguez Araya2011–919
9.Hakan Yakın2000–20118720
10.Alexander Frei2001–20118442

Aktualizacja: 6 grudnia 2022

Najwięcej goli w kadrze

[edytuj |edytuj kod]
Lp.NazwiskoLata gry
w kadrze
Bramki[1]Mecze[1]Średnia
1.Alexander Frei2001–201142840.5
2.Kubilay Türkyılmaz1988–200134620.55
Max Abegglen1922–193734680.5
4.Jacques Fatton1946–195529520.56
André Abegglen1927–194329530.55
6.Xherdan Shaqiri2010–261060.25
7.Adrian Knup1989–199625480.52
Haris Seferović2013–25920.27
9.Josef Hügi1951–196123340.68
10.Charles Antenen1948–196222560.39

Aktualizacja: 6 grudnia 2022

Trenerzy Szwajcarii od lat 90.

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdeu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Europejskie reprezentacje narodowe wpiłce nożnej (UEFA)
Kobiety
Mężczyźni
Nieistniejące
Kobiety
Mężczyźni

  1. abNie jest członkiemUEFA, lecz bierze udział wIO będąc przedstawicielem tej organizacji w turnieju
Piłka nożna w Szwajcarii
Szwajcarskie reprezentacje narodowe w grach zespołowych
kobiety
mężczyźni
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Szwajcarii_w_piłce_nożnej_mężczyzn&oldid=78091069
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp